به گزارش خبرگزاری مهر، رئیس کمیته بینالمللی صلیب سرخ با صدور بیانیه ای به تشریح سفر خود به میانمار و بنگلادش با محتوای «وضعیت باخت-باخت برای مردم» پرداخت.
بیانیه رئیس کمیته بین المللی صلیب سرخ پس از پایان سفر ۸ خود به میانمار و بنگلادش به شرح زیر می باشد:
من سفر خود را به این منطقه با یک ارزیابی هوشمندانه به پایان میرسانم. من به هر دو طرف مرز سفر کردم- هم به قسمتهای شمالی ایالت راخین که شمار زیادی از مردم از خشونت از آنجا گریخته بودند و هم به اردوگاههای واقع در منطقه موسوم به کاکس بازار.
هم با کسانی که مانده بودند دیدار داشتم هم با کسانی که آنجا را تَرک کرده بودند. بهوضوح میتوان دید که مردم در هر دو طرف در رنج و عذابند. مردم از مسکن ایمن، برق، سرویس بهداشتی، دارو و مراقبت پزشکی محروماند. گزینههای کسب درآمد برای مردم برای عدم نیاز به کمک و برون رفت از شرایط اضطرار محدود است.
بیش از یکمیلیون نفر در فلاکت به سر میبرند و بهنوعی گروگانِ تناقضی عمیقاً ناراحتکنندهاند.
کسانی که در کاکس بازار پناه گرفتهاند در شرایط تکاندهندهای به سر میبرند که کرامت انسانی را نقض میکند. با فرا رسیدن فصل بارشهای موسمی، زندگی این افراد صرفاً بدتر خواهد شد. نه میتوانند بمانند و نه میتوانند آنجا را ترک کنند.
نمیتوانم ادعا کنم زندگی برای کسانی که در ایالت راخین هستند خیلی بهتر است. در این منطقه دورافتاده که بهندرت کسی سفر میکند، ما از منطقهای عبور کردیم که در گذشته پر از روستا بود. در حال حاضر بقایای کمی به جا ماندهاست و زمینها بهسرعت در حال تبدیل به علفزار شدن هستند. در جاهای دیگر، مدارس و مراکز درمانی خالی شدهاند.
در یکی از روستاهایی که دیدن کردم، کمتر از یکچهارم جمعیت آن باقی مانده بودند، به عبارتی دوهزار نفر از نههزار نفر جمعیت اولیه. با همه گروهها – مسلمانان، بوداها و هندوها – صحبت کردم. آنان برای من نابودی اقتصاد محلی و بافت اجتماعیشان را که منجر به وابستگی همهی مردم به کمکهای بشردوستانه گشته شرح دادند.
شرایط موجود برای بازگشت تعداد زیادی از مردم به خانههایشان مناسب نیست.
وقتی امروز به مناظر دقت میکنم با خود میاندیشم: آیا ۲۰ سال دیگر باز هم در همین شرایط فعلی خواهیم بود و تعداد کثیری از مردم همچنان در این اردوگاهها به زور چنگ و دندان به حیات ادامه خواهند داد؟ کودکانی را که دیدم شایسته فردایی بهترند. آنها نباید به نسلی تبدیل شوند که در شرایط اضطراری زندگی میکند.
وظیفه ماست که از ابتلای آنان به چنین سرنوشتی پیشگیری کنیم. تنها به دلایل بشردوستانه، باید تغییراتی صورت گیرد. باید وضعیت دشوار فعلی را تغییر داده و با آن بهصورت ریشهای برخورد شود. کمیته بینالمللی صلیب سرخ مایل به ایفای نقش خود در این زمینه است.
همکاران ما در هر دو طرف بلافاصله پس از شروع بحران در ماه اوت سال ۲۰۱۷ وارد عمل شدند. کمیته بینالمللی صلیب سرخ بهعنوان یکی از اولین گروههای امدادرسان حاضر در کاکس بازار قادر به پاسخگویی به فوریترین نیاز مردم ساکن نواحی مرزی از جمله جوامع میزبان بودهاست.
در میانمار، توزیع سهمیههای غذایی را به دو برابر رساندهایم تا طی فصل بارشهای موسومی که نواحی زیادی غیرقابلدسترسی میشوند به مردم کمک کرده باشیم.
این اقدامات نجاتبخش راهحل درازمدت نیستند. مردم به دنبال راهحلهای پایدار هستند و باید به آینده امیدوار باشند.
تلاشهای کلیه بازیگران و فعالان فشردهتر میشود و منابع رو به کاهش میرود. جوامع میزبان در کاکس بازار که علیرغم کمبودها آغوش خود را به روی آوارگان گشودند نیز قادر به پاسخگویی به این حجم تقاضا نیستند. اقدامات خُرد اقتصادی ما که از هفته گذشته آغاز گردید به درآمدزایی آنان کمک خواهد کرد و در نهایت بر مشکلات اقتصادی فائق خواهند آمد.
اما کمک بشردوستانه بهتنهایی قادر به حل این مسأله نیست. آیندهای بهتر برای مردم در اینجا نیازمند راهحلهای سیاسی، سرمایهگذاری اقتصادی پایدار زیستمحیطی و تعهد قوی به حقوق بینالمللی بشردوستانه و حقوق بشر است.
من در اینجا بهدنبال مقصرجلوه دادن کسی یا گروهی نیستم. برای حل مشکل اقدامات صورتگرفته کم نبودهاست. هر دو دولت در حال تلاشاند و نسبت به حسن نیت آنان اطمینان دارم. در طی سفرم، با خانم آنگ سان سوچی مشاور دولت میانمار، وین مینت، رئیسجمور میانمار، ژنرال بلندپایه یو مین اونگ هلاین و همچنین با شیخ حسینا نخستوزیر بنگلادش دیدار داشتم.
امروز قبل از بازگشت به سوییس، با ابوالحسن محمود علی، وزیر امور خارجه بنگلادش، و اسدالزمان خان وزیر کشور بنگلادش دیدار خواهم داشت.
نظر شما