به گزارش خبرنگار مهر، متأسفانه در هفته فرهنگی قزوین که همه مسئولان شهر و استان قزوین شعار حمایت از میراث فرهنگی و هنری دیار مینودری را سر می‌دهند، نبود کتیبه‌های خطی نفیس اثر «ملک محمد قزوینی» بزرگترین خوشنویس تاریخ خط تزئینی ایران و از بزرگان خطاطی جهان بر جبهه پیشانی (مقابل) آب انبار مولاوردیخان دل بسیاری از اهالی فرهنگ و هنر، به ویژه استادان خوشنویسی قزوین را به درد آورد.
داستان از آن قرار است که در هنگام برگزاری همایش مکتب نگارگری قزوین در مجموعه دولت خانه صفوی، احمد ابوطالبیان، استاد خطاط قزوینی به همراه تنی چند از استادان مدعو در این مراسم، رهسپار آب انبار تاریخی مولاوردیخان می‌شوند تا از کتیبه‌های کم نظیر این بنا که به خط ملک محمد است، بازدید کنند که متوجه می‌شوند کتیبه‌های سنگی جبهه مقابل کنده شده و جای آنها خالی است.
احمد ابوطالبیان با بیان اینکه این کتیبه‌ها از نظر نوع خط و شیوه حجاری در تاریخ خوشنویسی جهان بی-نظیر هستند، گفت: معلوم نیست سازمان میراث فرهنگی در این شهر چکار می‌کند که به یکباره کتیبه‌هایی با این ارزش، از جلوی چشم مردم محو می‌شوند و جالب اینکه مسئولان میراث فرهنگی استان هم از سرقت انجام شده بی خبر هستند.
وی ارزش تقریبی این کتیبه‌ها را بیش از ۱۰ میلیارد تومان دانست و افزود: شکل کنده شدن این کتیبه‌ها نشان می‌دهد که سارقان کار خود را بلد بوده‌اند و به سفارش کسی این کتیبه‌ها را دزدیده‌اند که از ارزش مادی و معنوی آنها خبر داشته است.
ابوطالبیان با ذکر اینکه حاضر است برای پیدا شدن این آثار گرانقدر ۱۰۰ میلیون تومان جایزه تعیین کند، گفت: سال‌ها قبل زمانی که جوانی ۱۸ ساله بودم به مهندس مهدی مجابی، مدیرکل وقت میراث فرهنگی پیشنهاد دادم که تمام کتیبه‌های خطی نفیس شهر را از بناهای تاریخی خارج کرده و با آنها موزه‌ای یکتا و منحصر بفرد در قزوین ایجاد کنند و به جای کتیبه‌های خارج شده، مولاژ «نمونه شبیه سازی شده» آنها را در جای آنها کار بگذارند که متأسفانه به این پیشنهاد هیچ اهمیتی ندادند.
وی ادامه داد: اگر این کتیبه‌ها پیدا نشوند یکی از بزرگترین خسارات فرهنگی و هنری تاریخ قزوین به این شهر وارد می‌شود و جالب اینجاست که در هفته فرهنگی قزوین باید شاهد فقدان چنین آثار بی نظیر هنری باشیم.
گفتنی است «ملک محمد قزوینی» در ردیف بزرگترین خوشنویسان تاریخ خوشنویسی ایران و جهان است؛ هنرمندی نابغه که مبدع نوعی خط تزئینی بدیع و دلرباست که اگرچه پایه و اساس آن خوشنویسی است، اما نخستین جرقه‌های گرافیک و ارتباط تصویری در آن تلالو دارد.
نظر شما