خبرگزاری مهر -گروه استانها- ایرج یارمحمدی *: حضرت حجت ابن الحسن العسکری (عج) مظهر اسماء حسنای الهی، امام مفترض الطاعه، عصاره رسالت، ثمره ولایت، مولود عدل گستر، عنصر هدایت، حجت خدا در زمین، حافظ ایمان، باب معرفت و رحمت الهی، ناجی و منجی عالم بشریت، قطب عالم امکان، گنجینه معارف الهی، کلید حل مشکلات، تنها نشان مسیر صحیح ولایت خدا و … چراغی است که تا قیامت روشن خواهند ماند.
هر امتی که به این چراغ نزدیک شود، راهِ راستی و درستی را یافته و نجات می‌یابد؛ آنانکه از عمق جان دلباخته مهدی فاطمه اند باید حقیقت وجودش را درک کنند و وظیفه دارند در راه شناخت او گام بردارند.
حضرت مهدی (عج) در سحر جمعه نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری مصادف با ۸ مرداد سال ۲۴۸ هجری شمسی و برابر با ۲۹ ژوئیه سال ۸۶۹ میلادی در شهر سامرا در عصر خلافت معتصم عباسی دیده به جهان گشودند.
زندگی در پس پرده غیبت
شرایط سخت و فشار دستگاه حکومتی باعث شد که پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) در سال ۲۶۰ ه.ق حضرت مهدی (عج) ضمن تصدی منصب امامت در سن پنج سالگی از نظرها غایب گردند. آن حضرت دارای دو غیبت است؛ اول غیبت صغری که از سال ۲۶۰ تا ۳۲۹ هجری به مدت ۶۹ سال به طول انجامید و آن حضرت توسط نوّاب اربعه با مردم ارتباط و تماس داشتند که پس از فوت نایب چهارم غیبت کبری حضرت شروع و سالیان سال است که حضرت از نظرها پنهان است.
البته عاشقانی هستند که در این دوران غیبت کبری به دلیل جایگاه و مقامی که دارند و با عنایت خاصه حضرتش به دیدار یار نائل گشته‌اند اما خیلی‌ها ۱۱۷۲ سال است که در حسرت دیدار معشوق سوخته‌اند و عاشقانه دعا می‌خوانند و زمزمه یا ابا صالح المهدی (عج) سر می‌دهند.
انتظار و کلام آخر
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: بهترین عبادتها، انتظار فرج است. انتظار به معنی امید و آمادگی برای آینده‌ای بهتر است انتظار یعنی آمادگی سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، نظامی، اخلاقی و … در راستای تحقق انقلاب جهانی حضرت ولیعصر (عج) در ایام نیمه شعبان و ولادت سراسر باسعادت حضرت ولیعصر (عج) ایران اسلامی و مسلمانان جهان غرق در شادی و شعف اند و عاشقانه ظهور حضرتش را می‌خواهند اما نه در این ایام بلکه در هر صبح و شام و لحظه به لحظه باید در انتظار مقدم فرخنده اش نشست، چراکه رستن از تمام بدی‌ها و دل بستن به تمام خوبی‌ها جز با ظهور مقدس او ممکن نیست و انتظار ظهور، حرکتی است به سوی حیاتی پاک و نورانی.
و چه زیبا سروده است عطار و ما هم در پایان با او می‌سراییم و به این ایمان داریم که:
ای دل اگر عاشقی در پی دلدار باش
بر در دل روز و شب منتظر یار باش
دلبر تو دایما بر در دل حاضر است
رو در دل برگشای حاضر و بیدار باش
* دکترای الهیات، کارشناس قرآنی و مذهبی
نظر شما