به گزارش خبرگزاری مهر ، دکتر سید مصطفی خضری استاد راهنمای طرح استخراج دی اکسید تیتانیوم گفت: با توجه به اینکه اغلب واحدهای صنعتی علاقه ای به تصفیه لجن ندارند بنابراین لجن خود را به تانکرهای حمل لجن می سپارند و این تانکرها به صورت غیراصولی اقدام به دفع لجن می کنند.
وی در ادامه تاکید کرد: دفع لجن نیازمند محلی قابل قبول برای جلوگیری از نشت شیرابه لجن به آبهای زیر زمینی است که ایجاد چنین محلی مستلزم صرف هزینه های زیادی است.
خضری با اشاره به تجربه کشورهای پیشرفته در تصفیه لجن گفت: در برخی کشورهای پیشرفته مانند ژاپن و آمریکا از لجن برای ساخت عایق، درزگیر و مواد ضربه گیر استفاده می شود.
وی با بیان اینکه صنایع خودروسازی نقش عمده ای در تولید لجن ایفا می کنند، گفت: لجن رنگ حاصل شستشوی اتاق رنگ و سایر فرایندهای رنگ بدنه خودرو است.
این استاد با بیان اینکه به ازای هر خودرو 10 کیلوگرم رنگ تولید می شود، افزود: در کارخانه ای مانند سایپا که روزانه 800 تا 1000 اتاق خودرو رنگ می شود 7 تا 8 تن لجن رنگ تولید می شود.
وی با تاکید بر لزوم تصفیه لجن رنگ گفت: لجن رنگ به دلیل وجود فلزات سنگین، عناصر سمی و سایر مواد آلی قابلیت آلوده سازی محیط زیست را دارد.
خضری با اشاره به منحصر به فرد بودن این تحقیق در سطح جهان گفت: تاکنون هیچ کشوری از لجن رنگ خودرو، دی اکسید تیتانیوم که عنصری ارزشمند صنعتی و اقتصادی است را تولید نکرده است اما در این تحقیق از ترکیب لجن رنگ آستری و لجن رنگ اصلی، ترکیب دی اکسید تیتانیوم استخراج شد.
این استاد دانشگاه در خصوص ارزش اقتصادی دی اکسید تیتانیوم گفت: یک گرم دی اکسید تیتانیوم آزمایشگاهی 1000 تومان و یک کیلوگرم دی اکسید تیتانیوم صنعتی 65 هزار تومان ارزش اقتصادی دارد.
وی با اشاره به رایزنیهایی که با برخی شرکتهای خودروسازی صورت گرفته است، اظهار امیدواری کرد این طرح به مرحله تولید نیمه صنعتی برسد.
این تحقیق با راهنمایی دکتر سید مصطفی خضری و مشاوره دکتر سید مسعود منوری و دکتر فریده عتابی اجرا شده است.
نظر شما