قطعنامه پایانی اولین همایش ملی سلامت شهری منتشر شد

شرکت‌کنندگان در نخستین همایش ملی سلامت شهری که با پیشگامی شهرداری تهران و دانشگاه علوم پزشکی ایران و همراهی بسیاری از سازمانها و نهادهای دولتی و غیردولتی و حضور فعال جمعی از دانشگاهیان، پژوهشگران، خبرگان، مسئولان و ره‌پویان سلامت در روزهای چهارم و پنجم اردیبهشت ماه سال 1389 در مرکز همایش‌های رازی برگزار شد،‌ضمن تأکید بر رهنمود مقام معظم رهبری در سال جاری مبنی بر همت مضاعف و کار مضاعف برای تأمین سلامت شهروندان و انتخاب سال 2010 (1389) به عنوان «سال شهرنشینی و سلامت» توسط سازمان جهانی بهداشت،‌ برگزاری موفق این همایش را قدر دانسته و بر اجرای بندهای زیر توسط مسؤولین ذیربط تأکید می کنند:

 

1. تنوع و تهدید کننده‌های سلامت در شهرها مبین این امر است که تأمین سلامت شهر و شهروندان مستلزم همکاری بین بخشی همه دستگاهها و سازمانها اعم از دولتی و خصوصی است.

 

2. حیطه‌های 6 ‌گانه عدالت در سلامت، شامل محیط فیزیکی و زیرساختها، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، تغذیه و مدیریت شهری و شاخصهای به کار رفته در «طرح سنجش عدالت در شهر» می‌توانند مبنای طراحی و مداخله بخشهای مختلف توسعه شهری در تأمین سلامت شهروندان قرار گیرد.

 

3. ضمن توجه به چالشهای زندگی شهری، پیشنهاد می‌شود بازمهندسی نظام مراقبت سلامت در شهرها با رویکرد مؤلفه‌های اجتماعی مؤثر بر سلامت - مانند پایلوت پروژه مدیریت سلامت شهری در منطقه 9 شهر تهران - انجام پذیرد.

 

4. نظر به اهمیت سلامت روانی و اجتماعی شهروندان، تأمین و ارتقای آن برای زندگی سالم به عنوان یکی از اولویتهای برنامه مدیریت شهری تلقی شود.

 

5. با عنایت به اهمیت رشد و تکامل دوران کودکی و نقش آن در شکل‌گیری شخصیت، قوای عقلانی و رفتارهای اجتماعی در بزرگسالی، توجه به برنامه‌ی مراقبتهای ادغام ‌یافته‌ی تکامل خردسالان و ارتقای سلامت آنان به عنوان اولویت ملی در برنامه‌های توسعه و سلامت شهری مورد تأکید قرار گیرد.

 

6. با توجه به اهمیت موضوع فرهنگ‌سازی و توانمندسازی شهروندان برای ارتقای سلامت خود و جامعه، از کلیه‌ی نهادهای ذیربط، از جمله سازمان صداوسیما، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دیگر نهادهای دولتی و غیردولتی انتظار می‌رود فرهنگ‌سازی سلامت مبتنی بر شواهد و نیازهای جامعه را در اولویت قرار دهند.

 

7. از آنجا که سلامت شهر و شهروندان متأثر از برنامه‌ها و طرح‌های اجرایی است از دست‌اندرکاران مدیریت شهری انتظار می رود که ارزیابی پیامدهای اجتماعی و زیست ‌محیطی برنامه‌ها را بر سلامت شهری مورد توجه قرار دهند.

 

8. توانمندسازی جوامع محلی شهری به منظور خلق ابتکارات جامعه‌محور از مأموریتهای اصلی شهرداریها برای ارتقای سلامت شهری بوده و باید برای این امر یک برنامه جامع بلند مدت طراحی و به مورد اجرا درآید.

 

9. نظر به اینکه سلامت و امنیت اجتماعی دو رکن اساسی جامعه سالم و امنیت پایدار به حساب می‌آید، تأمین آن در گرو مشارکت و تعامل سازنده شهروندان، نهادها و سازمان‌های مسئول است.

 

10. راه‌اندازی دوره‌های تحصیلات تکمیلی در رشته‌ی مدیریت سلامت شهری و تشکیل انجمن علمی سلامت شهری و ایجاد دبیرخانه دائمی مورد تأکید است. دبیرخانه دائمی همایش سلامت شهری نتایج اقدامات را به دومین همایش گزارش کند.

 

11. با توجه به تجربه‌های موفق شهرداری تهران در برنامه‌های سلامت شهری، لازم است تمهیدات لازم برای انتقال این تجربیات به سایر شهرهای کشور و با توجه به اعلام سازمان جهانی بهداشت به سایر کشورهای علاقه‌مند منطقه‌ منتقل شود.