محمد امینی عضو هیئت علمی دانشگاه در گفتگو با خبرنگار مهر تاکید کرد: کارشناسان دادگستری به طور دقیق میزان تخریب کامل باغ گیاهشناسی نوشهر را چهار هکتار عنوان کرده اند که در این چهار هکتار، نزدیک به 12 هزار نهال و درخت کمیاب به طور کامل تخریب شده است.
وی تخریب خاک تثبیت شده و دارای توان بیولوژیک را از دیگر آسیبهای وارد شده به باغ اکولوژیک نوشهر دانست و افزود: در طول سالیان گذشته گونه های متعدد و کمیابی که با هدف تکثیر و تلاش برای بازگشت اکوسیستم از دست رفته جمع آوری شده بود ولی بدون هیچ توجهی مورد تخریب گسترده قرار گرفته است.
وی به گونه های صدمه دیده و با ارزشی مانند درختان سرخدار و زربین در این باغ اشاره کرد و گفت: باغ اکولوژیک نوشهر 35 هکتار وسعت دارد و تخریب 5 هکتار از این باغ که نزدیک به 4 هکتار آن به طور کامل نابود شده ضربه مهلکی به امکان تحقیقات و فعالیتهای علمی در حوزه منابع طبیعی وارد کرده است.
امینی با اشاره به قدمت بعضی از درختان اظهار داشت: گونه های بالای 35 سال در این باغ قطع شده اند که برای احیای چنین گونه هایی بالای 35 سال زمان نیاز داریم تا به شرایط پیش از تخریب برسیم.
رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران با اشاره به پیگیری هفت تا هشت ساله برای گذر جاده کمربندی از این باغ تاکید کرد: در طول این سالها هیچ مقام مجازی اجازه تخریب باغ را صادر نکرده بود و حتی مقامات استانی می دانستند که نباید این باغ تخریب شود اگرچه ما مخالفتی با احداث این جاده کمربندی در مسیری غیر از باغ نداریم.
وی گفت: منتظر تصمیم وزیران کشاورزی و کشور برای اقدامات پیرامون باغ تخریب شده نوشهر هستیم ولی هنوز هیچ تصمیمی به ما ابلاغ نشده است و تا زمانی که تصمیم نهایی از مراجع بالاتر گرفته نشود نمی توان راجع به وضعیت آینده باغ اکولوژیک نوشهر سخن گفت.
روز هشت آبان امسال لودرها و ماشینهای راهسازی از سوی سازمان بنادر و کشتیرانی استان برای احداث راه کمربندی در نخستین و دیرینه‌ترین باغ اکولوژی ایران و خاورمیانه در نوشهر به این باغ هجوم بردند که بعد از تخریب 5 هکتار از این باغ از سوی وزیر کشور و به درخواست وزیر جهاد کشاورزی عملیات تخریب متوقف مانده است.
باغ اکوولوژیک نوشهر در سال ۱۳۳۳ احداث شد که ابتدا حدود ۷ هکتار از زمینهای ایستگاه کشاورزی نوشهر جهت کاشت گونه های درختی و درختچه ای در نظر گرفته شد و تعدادی گونه ا ز خارج و داخل کشور جمع آوری و در ۷۳ قطعه مختلف کاشته شد و به این وسیله آربراتوم ( مجموعه درخت و درختچه ) بنا گذاشته شد.
هدف از احداث این باغ انجام مطالعات اکولوژی از جمله بررسی روند سازگاری گونه کاشته شده بود. این باغ مجموعه های ساده و زیبایی از جمله آلاچیق و آبنما را که نمایی از باغ های ایرانی است، در خود جای داده است.
باغ گیاهشناسی نوشهر از نظر وسعت و قدمت دومین باغ گیاهشناسی در کشور است. حضور مجموعه ای از گونه های منحصر به فرد در آربراتوم باعث شهرت جهانی آن شده و هر ساله مورد بازدید بسیاری از محققین و دانشجویان رشته های مرتبط قرار می گیرد.
نظر شما