کیومرث منشیزاده در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره تحولات شعر از نطر دریافت آن در طول تاریخ، گفت: برخلاف آنچه بیشتر مردم تصور میکنند شعر قبل از زبان به وجود آمده است.
وی ادامه داد: به عبارت دیگر انسانهای اولیه وقتی میخواستند از نیروی بیشتری برای برآوردن نیازهایشان استفاده کنند، مثلاً سنگ بزرگی را از جایش تکان دهد، اول صداهایشان را هماهنگ میکردند و بعد که این صدا از حنجرهشان بیرون میآمد، تدریجاً تبدیل به کلمه میشد.
سراینده شعرهای "سفرنامه مرد مالیخولیایی رنگپریده" ادامه داد: اولین کلمات هم از همین طریق به وجود آمد؛ انسانهای اولیه مثلاً شُرشُر را از صدای آب و گُرگُر را از صدای آتش گرفتند.
منشیزاده که او را به جهت استفاده از اعداد و نشانههای ریاضی در شعرهایش به عنوان "شاعر ریاضی" میشناسند، ادامه داد: بعد از اختراع خط، انسان دچار یک اشتباه بزرگ شد و آن این بود که شعر که قبلاً با گوش ارتباط برقرار میکرد، تبدیل شد به ارتباط با چشم. متاسفانه خیلی هم به این مسئله توجه نشده است.
وی تاکید کرد: شعر را نباید نوشت باید آن را خواند و شنید، آن هم با صدای رسا و بلند.
سراینده مجموعه "قرمزتر از سفید" گفت: مشکل شعر و اساساً هنر امروز این است که شاعران و هنرمندان عموماً با علمهای دیگر آشنایی چندانی ندارند. به عنوان مثال سینما و تلویزیون هنوز هم که هنوز است فقط با دو حس سر و کار دارند؛ بینایی و شنوایی در حالی که ما حسهای دیگر هم داریم و میشد از آنها در این دو عرصه هنر هم بهره گرفت.
وی افزود: طرح تئوریک تلویزیون در سال 1885 داده شد ولی باید اعتراف کرد این رسانه 135 سال است درجا میزند چرا که میشد در آن مثلاً علاوه بر نمایش فیلم "شکوه علفزار" (الیا کازان) عطر مناسب آن را هم پخش کرد و یا به هنگام نمایش فیلم "برفهای کلیمانجارو" (هنری کینگ) کاری کرد که شنوندهها و بینندها سرمای فیلم را روی پوستشان حس کنند.
کیومرث منشیزاده گفت: هیچ چیزی نمیتواند وارد ذهن شود مگر اینکه از حس گذشته باشد؛ در این مورد هم میشود با تبدیل امواج صوتی به امواج نورانی، موسیقی رنگی و از راه تبدیل امواج نورانی به صوتی نقاشی مصوت ساخت. حتی میشود کاری کرد که نقاشی را شنید.
سراینده مجموعه "ساعت سرخ" افزود: رجحان شعر رنگی بر شعر سیاه و سفید مثل رجحان فیلم "شکوه علفزار" بر فیلمهای لورل و هاردی است که البته اخیراً به صرافت افتادهاند که آنها را هم رنگی کنند.
کیومرث منشیزاده متولد سال 1317 در کرمان است. وی در رشتههای فلسفه، ریاضیات، فیزیک و حقوق در کشورهای آمریکا، فرانسه و ایران تحصیل کرده است. منشیزاده را به خاطر به کار بردن اعداد و نشانههای ریاضی در شعرهایش به شاعر ریاضی میشناسند. از جمله آثار وی میتوان مجموعههای شعری سفرنامه مرد مالیخولیایی رنگپریده، قرمزتر از سفید و ساعت سرخ در ساعت 25 را نام برد.


نظر شما