به گزارش خبرنگار مهر، تراژدی غم انگیز تنبیه بدنی دانش آموزان در مدارس این روزها پررنگ تر شده است به طوری که با گذشت چهارماه از سال تحصیلی اخبار متعددی در مورد ضرب و شتم دانش آموزان توسط برخی معلمان غیر متعهد منتشر شده است.
در اردیبهشت ماه سال 1387 در اهواز معلمی دانش آموز خود را به دلیل دیر آمدن بر سر کلاس درس با سیم کابل برق تنبیه کرد به شکلی که نخاع کمر این دانش آموز دچار آسیب جدی شد و این دانش آموز اهوازی در حالت اغما قرار گرفت و بعد از چندی نیز فلج شد.
معلم این دانش آموز به مراجع قضایی معرفی شد تا مراجع قانونی حکم قطعی را برای او صادر کنند. بعدها نیز عنوان شد که این معلم به دلیل فشارهای زندگی دچار عصبانیت شده و خشم خود را بر سر دانش آموز خالی کرده است.
با رسانه ای شدن این موضوع، مسئولان وزارت آموزش و پرورش مجبور به واکنش شدند. عباس رهی مدیرکل ارزیابی به شکایات مردمی وزارتخانه عنوان کرد که "حدود یک میلیون و یکصد هزار معلم با فرهنگ و قومیت ها و گرایش های مختلف در سراسر ایران وجود دارند که رفتار و حتی تنبیه آنها با یکدیگر متفاوت است و ما نمی توانیم به هرکدام از آنها جداگانه رسیدگی کنیم."
رهی در پاسخ به اینکه آیا قانونی در آموزش و پرورش وجود ندارد که با چنین معلمانی برخورد کند گفت: در این زمینه قانون وجود دارد و این دسته از معلمان بعد از رسیدگی به تخلفاتشان یا رای به اخراج آنها صادر می شود یا اینکه با تنزل گروه و ... مواجه می شوند.
پس از آن واقعه هر از چند گاهی از گوشه و کنار آموزش و پرورش خبر تنبیه دانش آموزان با انواع مختلف به گوش می رسید اما هیچ کدام به دلخراشی خبر فلج شدن دانش آموز اهوازی نبود.
تا اینکه در سال تحصیلی جاری خبر مرگ دانش آموزش زاهدانی بر اثر ضربه کتاب سر معلم بر سر وی، بار دیگر نشان داد که نظام تربیتی و آموزشی کشورمان همچنان دچار نقصانهای جدی است و همچنان روشهای قدیمی و خطرناک تنبیه بدنی در بین معلمان مرسوم است.
معلم زاهدانی بدلیل شیطنت دانش آموز با نوک کتاب بر سر وی می زند که او در کما رفته و پس از یک هفته بستری شدن در بیمارستان فوت می کند.
در حادثه ای مشابه اما اینبار در مدرسه موسوی منطقه 17 تهران دانش آموزان توسط معاون مدرسه در زیر زمین مدرسه تنبیه می شدند تا آنجا که دانش آموزان از ترس وی حاضر به حضور در مدرسه نبودند.
اما این پایان ماجرا نبود، در یکی از مدارس منطقه 15 تهران نیز معلم درس هنر در جلسه دوم کلاس به 12 نفر از دانش آموزان به دلیل همراه نداشتن وسایل خوشنویسی سیلی می زند با این توجیه که دیگر چنین کاری را تکرار نکنند.
اواسط آذرماه نیز در منطقه 5 تهران، معلمی دهان دانش آموز کلاس پنجمی را به خاطر پرحرفی با چسب چسباند تا دیگر این دانش آموز هوس صحبت کردن در کلاس درس نکند.
در تازه ترین مورد تنبیه بدنی دانش آموزان، در استان کهکیلویه و بویر احمد، معلم روستای منصور خانی دانش آموزی را که اتفاقا خواهرزاده وی هم بوده با خط کش مورد ضرب و شتم قرار می دهد تا آنجایی که خط کش وی در هنگام برگشت به چشم وی اصابت می کند.
آی ناز هفت ساله در اولین سال تحصیلی خود چشم راستش را با این تنبیه از دست داده و شاید به دلیل واهمه از مدرسه برای همیشه از تحصیل هم باز بماند.
بروز چنین اتفاقاتی در سال تحصیلی جاری نشان می دهد که برخی از معلمان به روشهای قدیمی برای تنبیه دانش آموزان اعتقاد دارند. معلمانی که به گفته وزیر آموزش و پرورش سردرمداران تحول بنیادین در آموزش و پرورش هستند و تا آنها نخواهند نظام آموزشی ما متحول نمی شود.
پاسخ وزیر آموزش و پرورش
وزیر آموزش و پرورش در واکنش به اقدام معلم زاهدانی به خبرنگار مهر گفت: نباید یک یا دو مورد را به همه معلمان تعمیم دهیم ضمن اینکه ما نمی توانیم رفتار همه معلمان را کنترل کنیم، بالاخره چنین اتفاقاتی هر از چند گاهی در گوشه و کنار کشور رخ می دهد.
حمیدرضا حاجی بابایی افزود: معلمان ما با شیوه های جدید، نوین، موثق و با عشق کار می کنند اما به هر حال در هر کشوری ممکن است اتفاقی بیفتد که مورد تائید کسی نیست و هرکس هم بشنود ناراحت می شود. نمی توانیم در مواجه با چنین حوادثی برنامه ریزی دقیق انجام دهیم اما وقتی این اتفاق می افتد ما را متاثر می کند و بیش از همه معلمان در سراسر کشور ناراحت می شوند.
نظر کارشناس مسائل آموزشی
شیرزاد عبداالهی کارشناس مسائل آموزشی در این باره می گوید: در آیین نامه انضباطی معلمان تنها این نکته آمده که معلمانی که دست به تنبیه بدنی دانش آموزان می زنند به هئیت تخلفات اداری منطقه معرفی شوند که در آنجا احکامی برای این معلمان صادر می شود که متناسب با تخلفی که مرتکب شده اند نیست.
وی ادامه داد: این در حالی است که آموزش و پرورش باید تفکرات معلمان را اصلاح کند، چرا که هنوز هم درصدی از معلمان از تنبیه بدنی دانش آموزان به شکل ضمنی دفاع می کنند و باور دارند که این روش تنبیهی پاسخگو است.
این کارشناس مسائل آموزشی با بیان اینکه برخی از معلمان خود را با دانش آموز مقایسه می کنند گفت: متاسفانه برخی از معلمان عنوان می کنند که چرا اگر از دانش آموزی خطایی بروز دهد رسانه ها به آن نمی پردازند اما وقتی معلمی دانش آموزی را تنبیه بدنی می کند رسانه ها نسبت به آن واکنش نشان می دهند.
عبدالهی تصریح کرد: شرایط یک معلم با متربی یکسان نیست و دانش آموز آمده تا در مدرسه علم و تربیت را با هم بیاموزد و در این راه ممکن است اشتباهاتی مرتکب شود که کاملا طبیعی است اما این خطا نباید از معلم سر بزند و باید با علم کافی در کلاس درس حضور یابد.
این کارشناس مسائل آموزشی با اشاره به اینکه در گزینش معلمان و کلاسهای ضمن خدمت هیچ آیتمی درباره روشهای تربیتی معلمان وجود ندارد و به روشهای تنبیه پرداخته نشده گفت: یکی از مواردی که باید در طراحی سئوالهای گزینش معلمان به آن توجه شود این است که " شما به عنوان معلم با دانش آموز خاطی چگونه برخورد می کنید؟" یا باید در کلاسهای ضمن خدمت روشهای تنبیه دانش آموزان خاطی را به معلمان بیاموزند که هم اکنون اینگونه نیست.
وی ادامه داد: معلمان ما در امور تربیتی بر اثر فهم شخصی خود و سلیقه ای عمل می کنند و آموزشهای لازم را در این زمینه ندیده اند در حالی که یک پزشک براساس مطالعات خود، بیماری یک فرد را تشخیص می دهد و برای او دارو تجویز می کند.
نظر شما