به گزارش خبرگزاري مهر به نقل از كريستين ساينس مونيتور، اين نشريه در تحليل خود از انتخابات اخيراً رياست جمهوري درافغانستان اين مسئله را نشان داد كه ديگاهها و نظارت بسيار گوناگوني در اين كشور وجود دارد.
كرزاي دراولين دوره از انتخابات رياست جمهوري افغانستان در مسير يك پيروزي حركت مي كند اما اگروي برنده اين انتخابات شود، نتايج نشان مي دهد كه اختلافات قومي و قبيله اي خطرناكي وجود دارد كه مي تواند مسائل و مشكلات عمده اي را در پي داشته باشد.
در ادامه اين تحليل آمده است كه از 9 اكتبر تاكنون بيش از يك سوم يك سوم آراء شمارش شده و كرزاي 1/63 در صد آراء را به خود اختصاص داده كه با 46 درصد بر نزديكترين رقيب خود پيش است و مقامات مي گويند كه انتظار مي رود كه وي روز پنجشنبه به عنوان رئيس جمهور افغانستان معرفي خواهد شد.
اين مسئله يعني حتمي شدن پيروزي كرزاي باعث شده تا رقباي وي با به قطعيت رسيدن درخصوص اين مساله به رياست جمهوري وي براي يك دوره پنج ساله تن دردهند اما آنها با اين اتهام كه رقيبشان دست به تقلب در انتخابات زده خشمگين هستند.
بر اساس اين تحليل مخالفين با استناد به تركيب جمعيتي و قوميت در افغانستان مي گويند كه كرزاي نمي تواند به ايجاد وحدت در افغانستان كمك كند و اين به خاطر وابستگي زياد وي به قوم پشتون مي باشد كه خود از درون اين جامعه قومي برخاسته است.
منتقدين مي گويند كه اين مساله مي تواند وي را به اين سمت هدايت كند تا پيوندي آزاردهنده را براي تقويت كنترلش بر كشور صورت دهد.
بر اساس شمارش آرائي كه تا روز سه شنبه مشخص شد كرزاي در 22 استان از 32 استان پيش است و بيش از 9 راي از ده راي ريخته شده به صندوق به نفع كرزاي ، در مناطق پشتون نشين بويژه در زادگاه وي در قندهار در جنوب و در"ننگرهار" در يكي از استانهاي مهم شرقي صورت گرفته است.
البته لازم به ذكر است كه يكي از مشكلات كرزاي علاوه بر مسائلي كه در انتخابات با آن روبرو بود حضور شخصيتهاي سنگين وزني است كه از بقاياي دوران مجاهدين و مبارزات ضد كمونيستي مي باشند.
يك تحول انقلابي درصحنه سياسي ماهيتاً چنين طلب مي كند كه رهبران بعدي ازكساني باشند كه در گذشته داراي سابقه مبارزاتي بوده اند با عنايت به اينكه كرزاي از افرادي بشمار مي آيد كه از چنين سابقه اي برخوردار نبوده است به نظر مي رسد كه پذيرش وي به عنوان رئيس جمهور از سوي گروههاي مخالف از استراتژي ضرورت زمان نشات مي گيرد كه اين خود از شرايط حاكم بر كشور است كه اين تحول انقلابي وابسته به يك نيروي خارجي بود كه طبيعتاً آن نيز سهم خود را از اين تحول طلب مي كند.
لازم به ذكر است كه افغانستان كشوري با 28 ميليون و 513 هزار و 677 نفر جمعيت و با مساحت 647 هزار و 500 كيلومتر مربع در جنوب آسيا شمال و غرب پاكستان و در شرق ايران است در واقع اين كشور با چين ، ايران ، تاجيكستان، تركمنستان، پاكستان و ازبكستان مرز مشترك دارد كه عمدتاً كوهستاني است.
تاريخ معاصر اين كشور با جنگ و نا آرامي هاي داخلي همراه بوده است.اتحاد جماهير شوروي سابق در سال 1979 اين كشور را اشغال كرد، اما اين اشغال ده سال بعد بوسيله مجاهدين ضد كمونيستي كه از سوي آمريكا، پاكستان،عربستان و ديگر كشورها حمايت مي شد پايان داده شد اما تا سال 1992 در اين كشور حكومت كمونيست حاكم بود.
با فروپاشي كمونيسم در افغانستان درسال 1992 بارديگر افغانستان در جنگها و درگيريهاي داخلي و قومي فرو رفت و اين نزاع جنگ سالاران منتهي به روي كار آمدن طالبان در آن كشور شد كه از حمايت آمريكا و عربستان برخوردار بودند.
به نظر مي رسد چنين برآيندي و ظهور طالبان در آن كشورناشي از اين امر بود كه كشورهاي حامي مجاهدين در افغانستان با كنارگذاشتن بخشي از مجاهدين سابق يك مهره چيني از افكاري بود كه سمپاتي بيشتري با حاميان برقرار كرده بودند تا اينكه در پي تداوم يك راهبرد نسبتاً مستقل.
طالبان به عنوان يك نيروي سياسي گسترش پيدا كرد و در سال 1996 قدرت را در افغانستان بدست گرفت و توانست بر بيشتر نقاط آن كشور بجز مناطق كوچك تحت كنترل نيروهاي شمال مسلط شود.
بعد از 11 سپتامبر سرنوشت افغانستان مجدد دچار يك تحول ناگهاني گرديد و آمريكا با كمك نيروهاي شمال به آن كشور حمله كرد و طالبان را از قدرت خلع نمود.
بعد از سقوط طالبان مجدداً افغانستان براي چندمين بار در طول تاريخش بدست نيروهاي خارجي اداره شد و در اواخر سال 2001 رهبران عمده گروههاي مخالف افغان در داخل و خارج در بن در آلمان گردهم آمدند و طرح تشكيل دولتي را بنا نهادند كه منجر به اين شد تا كرزاي به عنوان رئيس دولت موقت افغانستان معرفي گردد.
در دسامبر سال 2002 دولت انتقالي اولين سالگرد طالبان را برگزار كرد و بعد از آن دولت انتقال از چهارده دسامبر2003 تا 4 ژوئن 2003 را تشكيل داد و در آن به تصويب قانون اساسي جديد افغانستان مبادرت ورزيد كه اين قانون در 16 ژانويه 2004 به تصويب رسيد و مقرر گرديد تا دولت انتقالي انتخابات سراسري را در ژوئن 2004 برگزار كند ليكن در توافقنامه بن اعلام شده بود كه براي آمادگي در اين خصوص اين تاريخ مي تواند به تاخير بيافتد.
نظر شما