فریبرز عسکری در پایان مسابقات تکواندوی یونیورسیاد دانشجویان جهان در گفتگو با خبرنگار اعزامی مهر به شنژن چین گفت: اینکه مدالهای کاروان دانشجویان ایران توسط تیمهای پومسه و مبارزه تکواندو بدست آمد، جای خوشحالی دارد اما من در مجموع از عملکرد تیم خود راضی نیستم، زیرا توان ما بیشتر از این بود.
وی با بیان اینکه دلخوری ام از نتایج و عملکرد برخی از تکواندوکاران را نمی توانم کتمان کنم، افزود: گرچه همه تلاش کردند اما برخی اشتباهات بچگانه باعث شد ما مدالهای رنگارنگی را از دست بدهیم. کاش این اشتباهات صورت نمی گرفت. البته تجربه خوبی برای برخی از ورزشکاران بود، تجربه ای که گران بدست آمد.
سرمربی تیم تکواندوی دانشجویان ایران با ابراز تشکر از علی محمد بوساق که در شرایطی دچار به او کمک می کرد، افزود: تکواندو بازی لحظه ها و ثانیه هاست و تلخی ها و شیرینی ها هم در این مبارزات بدست می آید اما توقع مان از نفرات با تجربه تیم بیشتر از این بود. حسین تاجیک و داود عبدالرضایی اشتباهات برگشت ناپذیری را مرتکب شدند و باعث شدند تیم ایران به جای شش مدال تنها چهار مدال در مسابقات تکواندوی یونیورسیاد 2011 بدست آورد.
عسکری در این خصوص افزود: داود امروز اصلا به حرف ما گوش نکرد و در حالیکه در مبارزه با حریف مکزیکی قدم به قدم پیش می رفت، در راند طلایی که بسیار حساس و مهم بود به جای اینکه حرف ما را گوش کند، کار خود را انجام داد. او اگر می خواست ضربه بالا بزند بهتر بود این کار را در راندهای اول و دوم انجام دهد نه در لحظات حساس راند سوم که خسته بود. جایی برای جبران نداشت.
وی با بیان اینکه در مجموع و با تمام این شرایط از عملکرد کلیه اعضای تیم تکواندو ابراز تشکر کرد و اظهار داشت: هادی مستعان و فرزاد ذوالقدر مو به مو دستورات کادر فنی را در مسابقات اجرا کردند و نتیجه آن را در مسابقات گرفتند البته سایر اعضای تیم تکواندوی دانشجویان نیز خوب بودند و باید از آنها تشکر کنم.
سرمربی تیم تکواندوی دانشجویان ایران در پاسخ به این پرسش که "مشکلات تغذیه و مسائل جانبی تا چه اندازه در نتیجه نگرفتن تیم تاثیر منفی داشته است؟"، اظهار داشت: من عادت کرده ام به این مسائل کاری نداشته باشم و نگذارم این مسائل جانبی کارم را تحت تاثیر قرار دهد، البته اینکه سرپرست کاروان و مسئولان و اعضای سایر تیم‌ها که کاری نداشتند به سالن نمی آمدند تا تیم ما را تشویق کنند یک بحث جداگانه است اما بحث من روی پزشک است که چرا او در کنار تیم ما قرار نداشت در تکواندو هر لحظه امکان آسیب دیدن بازیکن وجود دارد با این حال پزشک در کنار ما نبود.
عسکری در پایان گفت: طبق قوانین جدید دو صندلی شی هاپ چانگ ها وجود دارد که یکی مختص به سرمربی است و دیگری مخصوص پزشک است اما روی صندلی دوم تیم ما سرپرست تیم می نشست و پس از آسیب دیدن بازیکن با اسپری سعی می کرد تا حدودی مشکل او را برطرف کند. شما ببیند ذوالقدری در راند دوم بازی فینال انگشت دستش شکست و با آن شرایط کارش را ادامه داد. قطعا اگر پزشک در کنار ما بود می توانست کم بهتری به این بازیکن داشته باشد.
نظر شما