"چاندرا مظفر" در گفت و گو با خبرنگار مهر، افزود: دولت لیبی دسترسی به منابع نفتی را برای شرکتهای غربی میسر کرده بود اما آنها خواهان تسلط بر منابع نفتی این کشور بودند.
این محقق دانشگاهی مداخله آشکار ناتو در لیبی را سوال برانگیز دانست و گفت: حضور ناتو در ماجراجویی های نظامی در خارج از منطقه جغرافیایی خود در آینده به یک الگو تبدیل خواهد شد.
مظفر ادامه داد: کشورهای غربی از این پس به جای تهاجم مستقیم و اشغال کشورهایی مانند عراق و افغانستان از نیروهای ناتو تحت نام ماموریت سازمان ملل متحد با هدف سرکوب دولتهای مخالف استفاده خواهند کرد.
رئیس جنبش بین المللی برای عدالت جهانی تصریح کرد: البته آنان این اقدامات را با عناوینی مانند جلوگیری از نقض حقوق بشر و حفاظت از غیر نظامیان توجیه می کنند.
مظفر علت اصلی سقوط دولت لیبی را خود قذافی دانست که بزرگترین مانع برای طرحهای اقتصادی و نظامی غرب در لیبی و آفریقا به شمار می رفت و افزود: در حقیقت تغییر حکومت در لیبی نه از طریق قدرت صلح آمیز توده مردم بلکه با توسل به بمبهای ناتو به دست آمد.
وی شیوه حکومت استبدادی قذافی در دو دهه گذشته را دلیل مخالفت توده مردم لیبی و نخبگان این کشور با دولت وی دانست و گفت: این نوع حکومت داری در بسیاری از کشورهای عربی باعث ایجاد مشکلاتی در حیات سیاسی آنان شده و به همین دلیل باید با برگزاری انتخابات آزاد زمینه افزایش مشارکت عمومی و اعتماد مردم فراهم شود.
این کارشناس مسائل بین الملل موضع گیری حاکمان کشورهای عربی در حمایت از سرنگونی دولتی قذافی را مورد انتقاد قرار داد و گفت: این موضع گیری به دلیل بیزاری آنان از قذافی نبود بلکه به دلیل وابستگی بیش از حد آنان به کشورهای غربی و در نتیجه عدم توانایی در حمایت از منافع مردم عرب است.
وی آینده لیبی پس از شکست قذافی را تا حدودی نامشخص توصیف کرد و گفت : با توجه به توزیع اسلحه بین طیف وسیعی از مردم و سیستم قبیله ای در این کشور، احتمال بروز یک جنگ داخلی طولانی مدت در لیبی وجود دارد.
نظر شما