حسین فتاحی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به لزوم تغییر زاویه دید در ادبیات داستانی انقلاب اسلامی گفت: در دهه 60 داستان انقلاب به طور عمده، داستانی با صورت روایی خاص بود. داستانی که در آن فردی مبارزه را شروع میکند و شعار میدهد و زندگی خوش خود را فدای مبارزه میکند و سختی میکشد، اما امروز در دهههای 80 و 90 داستان انقلاب باید داستانی باشد که خواستههای انقلابی دهه 50 را مطالبه کند و بگوید شعارهای انقلاب چه شد؟
وی افزود: من در طرح این موضوع نویسنده جوان و غیرجوان نمیشناسم. نویسنده یک هویت مستقل دارد. شولوخف هم در 25 سالگی «دن آرام» را که بهترین کار اوست، نوشته است. اینطور نیست که بگوییم این موضوعات را تنها نویسندگان صاحبنام باید بنویسند و کار جوانترها نیست.
فتاحی ادامه داد: جسارت معمولا از جوانها برمیآید، اما متاسفانه جسارت پرداختن به چنین موضوعاتی نه تنها در آثار نویسندگان صاحبنام که حتی در کار جوانان نویسنده امروز کشور ما هم دیده نمیشود.
نویسنده رمان «فصل کبوتر» افزود: داستان انقلاب امروز ما نباید کپیبرداری از داستان انقلاب دهه 60 باشد. انقلاب اسلامی و جنگ باید زوایای پنهان و پرداخته نشده را باز کند و خب این مطالبات میتواند یکی از آنها باشد.
وی همچنین گفت: ادبیات انقلاب ما متاسفانه دچار نگاه جشنوارهای شده و دلیل آن هم این است که جشنوارههای ما در این حوزه تنها به آثار جشنوارهای نگاه کرده و به آنها جایزه دادهاند. جشنوارهها آدمهای خاصی دارد که فراخوان آن را میخوانند و متناسب با گرایش آن جشنواره اثر مینویسند. من در رادیو هم این تجربه را داشتم که اگر نمایشنامهای و یا داستانی خوانده میشد، بعد از آن همه نامههایی که فرستاده میشد در حال و هوای همان اثر خوانده شده بود.
فتاحی افزود: باید نگاه جشنوارهای و مسوولان برگزار کننده جشنوارههای داستانی با موضوع انقلاب اسلامی به این سمت حرکت کنند که آثاری بالا بیایند که نحوه ارائه و بیان ما از انقلاب اسلامی را تغییر بدهند. اگر این اتفاق از سوی کسانی که به این حوزه آشنایی دارند، نیفتد، به دلیل محتوم بودنش از سوی کسان دیگری رخ میدهد و اتفاقا بد رخ میدهد.
این نویسنده و برگزیده جشنواره داستان انقلاب تاکید کرد: همه ما میدانیم شعارهای انقلاب اسلامی چه بوده است. انقلاب ما این سالها به حوزه اجرا و عمل افتاده و به تبع خواستهها و مطالبات انقلابی مردم در گیر و دار اجرا گم شده است. اما جوان نویسنده امروز ما در گیر و دار چیزی نیست. نه پست و مقامی دارد و نه وابستگی حتی خانوادگی و در عین حال جسارت بیان این موضوعات را دارد و میتواند دلسوزانه این موضوع را یادآوری کند و بگوید که انقلاب قرار بود به اینجاها برسد و چه شد که نرسیدیم.
فتاحی همچنین گفت: به نظرم نظام، مسوولان و مردم ما ظرفیت طرح این مباحث را در درون خود دارند و جوانان ما میتوانند در ادبیات خود این تصاویر را زنده کنند. مقام معظم رهبری هم تاکید دارند که ادبیات ما در این حوزه باید آثاری خلق کند که آرمانهای انقلاب و دفاع مقدس را برای مخاطبانش زنده کند و بر همین اساس معتقدم که میتوان با دیدگاهی خانوادگی و دلسوزانه این دنیای آرمانی را به تصویر کشید.
نظر شما