به گزارش خبرگزاری مهر، می توان با تکیه بر علم حضوری، به تبیین تفکیک میان حقیقت و ذات «من» کنشگر و «من» استعلایی[متافیزیکی] پرداخت و از همه مهمتر اینکه با این تحلیل و با منطق اندیشه فلسفی می توان مسائل مهم تناقض نمای عرفان را مورد بررسی قرار داد. در این خصوص، نظریه علم حضوری مجال رویکردی نظام مند نسبت به کل عرفان و صورت بندی رویکرد فلسفی به عرفان را با قطع نظر از ویژگی منحصر به فرد آنکه نشان دهنده روابط میان عرفان و فلسفه است فراهم می آورد.
این پژوهش با بررسی علم حضوری آغاز می شود و با اتکا بر این علم، تلاش می‌کند که وجود علم کنشگر انسان به خود و سپس مهم ترین لازمه این علم- یعنی راه حل فلسفی برای امر متناقض نمای وحدت عرفانی نفس با خداوند یگانه و نیز خداوند یگانه با نفس ـ اثبات شود.
پس از آن به تحلیل ماهیت علم حضوری نسبت به این دو امر خواهیم پرداخت: الف) تبیین دلالت ضمنی مفهوم علم حضوری از آن جهت که با معنای غیر مقید وجود علم انسان به خود متحد است.
ب) تبیین لازمه اساسی علم حضوری یعنی تجربه عرفانی. نتیجه اینکه غایت مقام علم حضوری همان اتحاد وجودی مطلق با خداوند واحد می باشد.
پژوهش حاضر به قلم مهدی حائری یزدی و ترجمه سیدمحسن میری در گروه معرفت شناسی با تیراژ 1000 نسخه، قطع رقعی، 328 صفحه و با قیمت 10000 تومان منتشر شده است.
نظر شما