به گزارش خبرنگار مهر، افسانهها هم سفر میکنند و از سرزمینی به سرزمین دیگر میروند و در هر جا و میان هر قومی دگرگون و با نیازهای فرهنگی آن قوم و قبیله هماهنگ و با پسند و سلیقه آنان روایت میشوند.
قصهها و افسانهها را مردم میسازند و میپردازند و هم آنان هستند که گاه با نام قصهگو و افسانهسرا در هر گوشه جهان، افسانههای پیشینیان را با روایتی نو صیقل میدهند تا آن را با دگرگونیهای جهان امروز، هماهنگ کنند و گاه همان افسانه قدیمی را روایت میکنند. همانگونه که ناصر یوسفی چنین کرده است.
ناصر یوسفی در داستان «نخودی» به بازخوانی یک افسانه پرداخته و گفته است: «افسانه نخودی برای تمام کودکان ایرانی، افسانهای آشناست. کودکی بسیار کوچک- به اندازه یک نخود- به قصر حاکم میرود تا حق و حقوق پدر و مادرش را از جاکم بگیرد. در این راه دوستان زیادی پیدا میکند که او را همراهی میکنند و...»
ناصر یوسفی، رئیس موسسه پژوهشی کودکان و نویسنده کتابهایی چون «درخت سیب»، «یک روز مهم»، «افسانه چهار دختر مهربان» و... است. افسانه «نخودی» را ماهنی تذهیبی تصویبر و نشر پیدایش منتشر کرده است.
نظر شما