به گزارش خبرنگار مهر، تصورش برايم سخت بود، گذشتن همه روز در سكوت گرچه در اين زندگي پرهياهو گاهي آرزو مي شود براي ما اما استمرارش سخت است و انگار ناممكن.
با كلي حركات سخت دست و سر كه شايد براي او نامفهوم مي نمود، برايش آرزوي موفقيت كردم و بقيه مسير را در سكوت گذراندم زيرا احساس كردم هم صحبت شدن ما با هم، زحمتي دو چندان براي او داشته باشد.
چند روزي گذشت. دوباره يكديگر را در كتابخانه دانشگاه ديديم. با لبخندي اعلام كرد كه مرا شناخته. اين بار كنجكاوي اجازه نداد در برابرش سكوت كنم.
از فضاي آرام كتابخانه استفاده كردم و با چند برگه يادداشت و خودكار، با يكديگر ارتباط برقرار كرديم.
نامش ريحانه بود، از كودكي در دنيايي آرام و بي صدا پر و بال گرفت و حالا دانشجوي ترم پنجم ادبيات فارسي است.
از 11 دوست ديگرش مي گويد كه آنها نيز با او در كانون ناشنوايان استان يزد عضو هستند و با تلاش به دانشگاه راه پيدا كرده اند و سه نفر از آنها را كه در كتابخانه مشغول مطالعه بودند، نشانم داد.
كمي دشوار بود پذيرفتن اينكه با ناشنوايي مطلق، بتواني درس بخواني و وارد دانشگاه شوي آن هم در رشته اي نظير ادبيات فارسي.
ريحانه مي گفت: معدلش چندان بالا نيست اما از خيلي از همكلاسي هاي سالمش معدل بالاتري دارد.
از اين همه انگيزه اي كه داشت به حيرت آمده بودم، مي گفت: خياطي و نقاشي را خيلي خوب بلد است و از آنجا كه دختري توانمند است قرار است، اسفندماه امسال با يكي از همكلاسي هايش ازدواج كند.
فكر مي كردم همسرش نيز همانند او ناشنوا باشد اما همسرش هيچ نقصي نداشت و اما از آنجا كه ريحانه را دختري توانمند در عين معلوليت ناشنوايي ديده، قصد ازدواج با او را دارد.
عضويت بيش از 300 نفر در كانون ناشنوايان استان يزد
از كانون ناشنوايان كه عضو آن بود برايم گفت. فعاليت هايشان جالب بود، شايد 300 تا 500 ناشنوا در آنجا رفت و آمد و با يكديگر ارتباط برقرار مي كردند.
از مشكلات كانون گفت و از مشكلاتي بچه هاي ناشنوا به ويژه پسرها با آنها دست و پنجه نرم مي كنند.
بيكاري مهمترين مشكل ريحانه و دوستانش بود. مي گفت: نگاه هاي ترحم آميز مردم ديگر برايمان عادي شده و اينها ديگر درد جامعه معلولان نيست. درد ما اكنون بيكاري است.
ريحانه اظهار داشت: تا جايي كه به ياد دارم، همه از اينكه معلوليت محدوديت نيست مي گفتند و تلاش مي كردند به من و دوستانم انگيزه و پشتكار براي حضور در جامعه و پيشرفت بدهند.
نگراني هميشگي از اشتغال معلولان
مي گفت: ما كار خودمان را كرديم. درس خوانديم، تلاش كرديم، وارد دانشگاه شديم، بسياري از ما تشكيل خانواده داديم اما حالا كه نوبت مسئولاني رسيده كه همواره شعار مي دادند، خبري از آنها نيست.
مي گفتند ادارات بايد بخشي از نيروهاي خود را از ميان معلولان جذب كنند اما به هر اداره اي مراجعه مي كنيم، با برخوردهاي بسيار بدي مواجه مي شويم.
ريحانه افزود: گرچه اين روزها زنان و مردان بايد پا به پاي يكديگر كار و تلاش كنند اما نگراني ما بيشتر براي مردان ناشنواست كه اگر نتوانند براي خود شغلي دست و پا كنند، اين همه تلاشي كه براي خروج از انزوا داشته اند، بي ثمر خواهد بود و حتي نمي توانند تشكيل خانواده دهند.
ريحانه كه حالا متوجه شده بود، خبرنگارم، مي خواست از طريق رسانه با مسئولان مطرح كند.
دوستانش نيز همين مشكلات را دارند و جالب اينجاست كه به گفته ريحانه، اغلب ناشنوايان يزد در سنين جواني به سر مي برند.
اينكه از كودكي صداهاي دل انگيزي مثل صداي پرندگان، موسيقي، محبت كلامي پدر و مادر را برايش دردناك نيست، از اينكه تلاش‌هاي او و دوستانش انگار قرار نيست به ثمر برسد، ابراز نگراني مي كند.
چون برقراري ارتباط ما با يكديگر براي هر دوي ما مشكل بود، هر دو تلاش كرديم تا خلاصه صحبت كنيم اما به او قول دادم روزي به كانون ناشنوايان مراجعه كنم و گزارشي مفصل از مشكلات ناشنوايان استان يزد بگيرم.
آرزو مي كنم به آمار ناشنوايان يزد اضافه نشود
در كلام آخر آرزو كرد ديگر به آمار ناشنوايان اضافه نشود و راهي قطعي براي پيشگيري از ناشنوايي نوزادان و كودكان اجرايي شود.
اين مواجهه با يك جوان موفق ناشنوا در نخستين روزهاي دانشگاه و هشتم مهرماه، روز جهاني ناشنوايان انگيزه اي براي نگارش اين گزارش و البته گفتگو با ناصر صباغ زادگان، معاون امور توانبخشي بهزيستي يزد شد.
وجود 5600 ناشنوا در استان يزد
ناصر صباغ زادگان در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد آمار ناشنوايان استان يزد اظهار داشت: در حال حاضر بيش از 40 هزار معلول در استان يزد زندگي مي كنند كه اين ميزان 4.2 درصد جمعيت استان يزد را تشكيل مي دهند.
معاون امور توانبخشي بهزيستي استان يزد افزود: ناشنوايان استان يزد نيز با توجه به جمعيت اين استان، آمار قابل توجهي دارند و در حال حاضر بيش از پنج هزار و 600 نفر در اين استان ناشنوا هستند.
وي بيان كرد: به طور قطع آمار ناشنوايان كمي بيشتر از اين ميزان است زيرا اين آمار تنها متعلق به ناشنواياني است كه در بهزيستي پرونده دارند و تعدادي نيز قطعا مراجعه اي براي تشكيل پرونده نداشته اند.
صباغ زادگان عنوان كرد: بيش از نيمي از ناشنوايان استان يزد، به طور مادرزادي ناشنوا بوده اند و تعدادي نيز بر اثر حادثه، ضربه و ... دچار ناشنوايي شده اند.
وي با بيان اينكه به طور قطع آزمايشات ژنتيك مي تواند از بروز ناشنوايي جلوگيري كند، افزود: پس از تولد نيز اگر والدين زودتر متوجه ناشنوايي نوزادان خود شوند، راه درماني وجود دارد.
انجام تست غربالگري شنوايي در بدو تولد/ كاشت حلزون تا سن 6 سالگي
صباغ زادگان در اين زمينه اظهار داشت: در حال حاضر غربالگري شنوايي در بدو تولد صورت مي گيرد و در صورت وجود اختلال شنوايي در نوزاد، اقدامات درماني آغاز مي شود.
وي كاشت حلزون را يكي از راه هاي درمان ناشنوايي عنوان كرد و گفت: مناسب ترين سن براي كاشت حلزون، دو سالگي است.
صباغ زادگان عنوان كرد: اين عمل جراحي تا سن شش سالگي قابل انجام است و با توجه به اينكه هزينه هاي اين جراحي بسيار بالاست، بهزيستي بخش قابل توجهي از اين مبلغ را تامين مي كند.
اشتغال دغدغه معلولان استان يزد
وي در مورد اشتغال ناشنوايان در استان يزد نيز اظهار داشت: اشتغال نه تنها براي ناشنوايان بلكه براي كليه معلولان به يكي از دغدغه ها تبديل شده است.
صباغ زادگان بيان كرد: بهزيستي پيگيري هاي خود را در اين زمينه دارد اما لازم است ادارات نيز در اين راستا همكاري بيشتري انجام دهند.
وي افزود: قانون پيش بيني هايي در اين زمينه انجام داده است اما به هر حال برخي دستگاه ها زير بار آن نمي روند.
صباغ زادگان اظهار اميدواري كرد: با رفع مشكل اشتغال معلولان، بخشي از مشكلات اين قشر برطرف شود.
امروز، هشتم مهرماه روز جهاني ناشنوايان است و هنگامي كه آمار قابل توجه ناشنوايان استان يزد را مي شنويم ما نيز همانند ريحانه تنها مي توانيم دعا كنيم تا به جمعيت اين افراد اضافه نشود.
ناشنوايان گرچه از دنياي صوت و صدا بهره اي ندارند اما آنها نيز همچون ما حق زندگي كردن، كار كردن و لذت بردن از زندگي را دارند و اي كاش بتوان از استعداد آنها كه در مسير تحصيل و هنرآموزي اين چنين موفق عمل كرده اند، در مسير كار و اشتغال نيز به خوبي استفاده شود.
نظر شما