دانش جدید باید در تئاتر لحاظ شود/ چراغ تئاتر خاموش شدنی نیست

به گزارش خبرنگار مهر، از آنجا که هنرمندان قشر وسیعی از افراد جامعه را تشکیل می دهند، برآورده نمودن خواسته ها و مطالبات آنها  علاوه بر مساعد نمودن شرایط استفاده از تجربیات و دانش بزرگان این حوزه می تواند در جذب جوانان علاقه مند به برنامه های هنری نیر موثر باشد.

آنچه مسلم است اینکه مهمترین این مطالبات را  گذشته از مسائل مالی و حمایت های اقتصادی، می توان در حفظ جایگاه و حرمت واقعی آنان دانست که شاید بهترین راه برای رسیدن به این مقصود شناسایی بیشتر بزرگان و پیشکسوتان حوزه های مختلف فرهنگی و هنری از طریق رسانه های مختلف به جامعه جوانان علاقمند باشد.

از اینرو همدان که از دیرباز مهد تئاتر کشور بوده تا کنون هنرمندان توانایی نیز در این عرصه پرورش داده که کارنامه درخشانی از خویش در سطوح مختلف ملی و حتی بین المللی برجای گذاشته اند اما اکنون که لباس پیشکسوت بر تن نموده اند متاسفانه کمتر مورد توجه قرار می گیرند.

یکی از این افراد نصرالله عبادی هنرمند پیشکسوت عرصه نمایش همدان است که در سال 1325 کار تئاتری خود را شروع و با مرحوم سیف الله گلپریان و انجمن نمایش دبیرستان همکاری داشت.

عبادی بعد از آن با رادیو همدان به سرپرستی مرحوم سیف الله گلپریان، برنامه‌های نمایشی اجرا می‌کرد و پس از آن نیز از سال 1329 با دوستان خود تماشاخانه‌ بوعلی همدان که به زورخانه‌ای بدل شده بود را افتتاح و نخستین نمایش را به نام "جوجی و مسلم" در همدان اجرا کرد.

در همین راستا نصرالله عبادی درگفتگو با مهر در مورد فعالیت تئاتری خود در دوران گذشته اظهار داشت: پس از اجرای نمایش" جوجی و مسلم"، مرحوم "رضا همراه" از دست‌اندرکاران قدیمی تئاتر به همدان آمد و امتیاز تئاتر همدان را گرفت و تماشاخانه‌ بوعلی افتتاح شدکه در آنجا  مشغول کار نمایشی شدم و تا سال 1342 که تماشاخانه دایر بود، از بازیگران تماشاخانه‌ بوعلی بودم.

وی افزود: در این مدت اتفاقات زیادی پیش آمد به طوری که تئاتر بنا به دلایل سیاسیِ خاص آن موقع بسته شد و از سال 42 تئاتر در همدان تعطیل شد و من هم برای تحصیل در دانشکده هنرهای زیبا به تهران رفتم و پس از فارغ‌التحصیل شدن به همدان بازگشتم و فعالیت تئاتری‌ام را شروع و کلاس‌های تدریس تئاتر را با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در همدان برگزار کردم.

عبادی در مورد نمایش های اجرا شده خویش در آن دوران گفت: نمایش‌های "چوب به دست‌های ورزیل"، "آی با کلاه و آی بی کلاه" و "مستأجر" را به روی صحنه بردم و بعد نیز داور جشنواره‌های منطقه‌ای، استانی و فجر بودم و مرتب به استان‌های کشور سفر می‌کردم بطوری که داور جشنواره‌های معتبر شدم و چندین دوره نیز رئیس انجمن نمایش بودم.

این پیشکسوت تئاتر در پاسخ به مقایسه تئاتر دوران گذشته با امروز با بیان اینکه تئاتر همواره به تناسب ایام در تغییر بوده، اظهار داشت: همچنان که  انسان‌ها ترقی و پیشرفت می‌کنند ادبیات نمایشی نیز بنا به اقتضای زمانی خود دچار تغییر می‌شود و نمی‌توان گفت که این تغییر ملموس و چشمگیر است.

مکتب‌ جدیدی که خلق شود به زمانی زیاد نیاز دارد تا به ثبات خود و قوانین خود برسد

وی با بیان اینکه مکتب‌های جدیدی که خلق شوند به زمانی زیاد نیاز دارند تا به ثبات خود و قوانین خود برسند و بتوانند خودنمایی کنند، گفت: تغییراتی که در تکنیک ایجاد می‌شود، در ارائه نمایش نیز تغییراتی ایجاد می‌کند و این تغییرات گاهی خام و گاهی با تجربه‌ بیشتری به بازیابی خود دوام می‌بخشد.

وی افزود: اصل نمایش که مبنای اولیه‌ تحرک و کلام است، تغییری نمی‌کند و زبان و گویش تداوم دارد اما اگر این تغییرات در خیلی از موارد باشد، حرکت را دگرگون می‌کند به همین علّت باید شاهد دگرگونی حرکات باشیم تا ارائه دهنده کلام، موضوع یا مسئله خاصّی باشیم.

عبادی ادامه داد:  از طرفی امروزه چون موسیقی، دکور، گریم، صحنه، کلام نوشته و موضوعاتی که در آن مطرح می‌شود مجموعاً تئاتر را می‌سازند، تحوّلات در تمام قسمت‌ها به چشم می‌خورد و باید هماهنگ و هم سوی یکدیگر حرکت کنند تا بتوانند قوانین خاص را که مورد نظر است به وجود آورند.

وی تاکید کرد: در این راستا هنرمندان از جمله بازیگر، نورپرداز و طرّاح صحنه هم در تئاتر دخیل هستند.

این هنرمند همدانی با اشاره به نقش موثر حضور اساتید و دانشگاه ها در ایجاد تغییر در تئاتر گفت: به طور کلی چون حرکت فرهنگی تداومی در دانشگاه‌ها وجود دارد، دیگر نمی‌توان از زمان عقب ماند.

عبادی با اشاره به اینکه ما 50 سال پیش از متدی در روستاها استفاده می‌کردیم که امروز دیگر نمی‌توانیم از آن نماد برای نمایش روستایی استفاده کنیم، گفت: امروز تجهیزات مدرنی در روستا وجود دارد که هم از نظر شکل و هم تحولات نوشتاری تغییراتی ایجاد شده است.

عبادی درمورد ارزیابی از  گرایش کنونی جوانان برای حضور در تئاتر گفت: در زمان‌های دور و در سال‌های گذشته، خانواده‌ها از برگزاری هر  جشنواره‌ای بیزار بودند و اگر هم مایل بودند، جامعه این اجازه را نمی‌داد اما امروزه خانواده‌ها از حضور فرزندان خود در کلاس‌های تئاتر و نمایش‌ها استقبال می‌کنند و حتی برخی خانواده‌ها فرزندان خود را به انتخاب رشته تئاتر سوق می‌دهند.

جامعه شناسی و دانش جدید باید در تئاتر لحاظ  شود

عبادی تاکید کرد: جامعه شناسی و دانش جدید باید در تئاتر لحاظ  شود چون هنرمندی که به دنبال تئاتر است نباید مبتدی باشد بلکه تمام فعالیتی که به هر شکل صورت می‌گیرد، باید با علم روز پیش رود.

وی ادامه داد: نمایش با هر منظور و هدفی که باشد باید یک زبان  داشته باشد و ناگزیر است که مواد اولیه‌ زبان را دانسته و بعد آن را پیاده کند و آن را در چارچوب تئاتری به کار گیرد.

وی در مورد برگزاری جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان در همدان گفت: جشنواره تئاتر کودک و نوجوان نقایصی دارد که رفع آنها نیازمند زمانی طولانی است تا گذشت زمان موجب ارتقا دانش تئاتر و عوامل آن شود.