به گزارش خبرنگار مهر محسن کاظمی پژوهشگر حوزه تاریخ انقلاب عصر امروز در نشستی در غرفه انتشارات سوره مهر در پاسخ به سئوالی در ارتباط با اینکه برخی ها می گویند دوران سخن گفتن از تاریخ پیش از انقلاب به سر آمده و باید به دوران پس از انقلاب پرداخت گفت: کسانی که چنین ادعاهایی دارند نگاهشان به انقلاب تک بعدی است. انقلاب ما زوایای زیادی دارد که هنوز به آنها پرداخته نشده است. خیلی از نقض های امروز ما ناشی از چشم بستنمان به روی بخش هایی است که آنها را ندیده ایم و نخواسته ایم که ببینیم.
کاظمی ادامه داد: حجم آثار تاریخی تولید شده با موضوع دفاع مقدس و انقلاب اسلامی، امروزه به یک اندازه نیست. سئوال من این است چطور برای بازه زمانی تعریف شده مشخص به نام دفاع مقدس باید این همه کتاب نوشته تولید کرد اما برای یک بازه زمانی 200 ساله که منجر به انقلاب شده است تعداد آثارمان کافی است؟ ما اگر حتی کتابهایی که توسط گروههای اپوزیسیون در مورد انقلاب نوشته شده را هم به حساب بیاوریم تعداد کتابهای تولید شده در رابطه با انقلاب قابل مقایسه با آثار تولید شده با موضوع دفاع مقدس نیست.
کاظمی گفت: چرا اصلا کسی سئوال نمی کند که دفاع مقدس برای چه ایجاد شد؟ مگر بجز آن بود که ریشه آن به انقلاب بر می گشت؟ آثار تاریخی در زمینه جنگ تحمیلی سراسر شور و حماسه است اما کتابهای تاریخی در مورد انقلاب فکر و اندیشه را قلقلک می دهد منتهی مشکل ما آنجاست که نگاهمان به دفاع مقدس را می خواهیم در تاریخ نگاری انقلاب نیز وارد کنیم در حالی که اگر واهمه ای از بیان حقیقت نداشتیم می شد انتظار رخ دادن اتفاق تازه ای را داشت.
نویسنده کتاب خاطرات "احمد احمد" ادامه داد: به نظر من این روزها دیگر زمان آن رسیده که ارزشگذاری را به مردم واگذار کنیم به جای سیاه و سفید نشان دادن موضوعات نظام ارزشگذاری را به مردم بدهیم و بگذاریم که خودشان که چه کتابی و چه موضوعی را می پسندند. من امروز می گویم که ادبیات انقلاب در غربت تمام است و پرداختن به آن مورد خوشایند کسانی نیست. انگار بعضی ها می ترسند که از روی آن شبیه سازی شود و قهرمانانی بوجود آیند و به همین خاطر تلویزیون، سینما و تصویر پیرامون سعی دارد تا کسی به سراغ آن نرود.
کاظمی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: عمده فعالیت های من در سالهای اخیر در حوزه معرفی شخصیت های مطرح سیاسی نبوده است و اگر همان افراد مطرح شده اند بعضی چاپ کتاب خاطراتشان بوده است. این مسئله به معنای آن نیست که این افراد در مسیر انقلاب کار مهمی نکرده اند بلکه معنای صریحش این است که آنها در مسیر خواست های خود قدم برداشته اند و نخواسته اند بعد از انقلاب برای خودشان سهمی بخواهند و مدیریتی داشته باشند. به نظرم آنها که امروز در ارکان مدیریت های سیاسی قرار دارند قدری با روتوش خاطره می گویند و در واقع در جایگاهی که متاثر از ارزشهای فعلی آنهاست حرف می زنند در حالی که چهره هایی مانند عزت شاهی و احمد احمد صادقانه خاطره می گویند من هم در روایت خاطرات آنها بیشتر به دنبال سئوالات خودم بودم و سعی کردم خاطراتی را ثبت کنم که فکر می کردم در دلش حقیقتی نهفته است.
این پژوهشگر همچنین گفت: جریان تاریخ شفاهی کشور مرهون رویداد انقلاب و دفاع مقدس است و کسانی که این دو مقوله را آسان می گیرند توجهی به بستر رخداد های تاریخی موثر ندارند. البته به باور من، دفاع مقدس تکلیفش در کشور ما بسیار روشن است و جبهه حق و باطل آن کاملا معلوم است و طبیعی است که همه بخواهند به آن بپردازند اما در بحث انقلاب، ما با یک موضوع کاملا ایدئولوژیک روبرو هستیم که گروههای مختلفی در به ثمر رسیدنش موثر بوده اند. طبیعی است که در این میان مرزها چندان شفاف نیست و تشخیص دادن مرز میان حق و باطل پژوهش زیادی می خواهد که از حوصله نویسنده امروز خارج است.
وی تاکید کرد: برای من قلم زدن در این عرضه واجب عینی است و تا بتوانم زوایای انقلاب را از مناظر مختلف برای نسل امروز بازگویی کنم.
نظر شما