به گزارش خبرنگار مهر، افسون بهنژاد بعد از ظهر جمعه در جمع مربیان قصه گوی کانون پرورش فکری نوجوانان استان اردبیل افزود: ادبیات صفاهی اگر تبدیل به ادبیات مکتوب نشود همراه با نسل کهن از بین خواهد رفت.
به گفته وی ادبیات شفاهی به مجموعه باورها و فرهنگ و کردارهایی گفته می‌شود که سینه به سینه از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود و میراث فرهنگی غیر مادی هر ملتی را تشکیل می‌دهد.
بهنژاد با بیان اینکه ادبیات شفاهی از اقلیمی به اقلیم دیگر متفاوت است، افزود: یکی از خصایص ادبیات شفاهی حالت پویایی و متغییر بودن آن است که بنا به موقعیت اجتماعی و زمانی ابعاد جدیدی به خود می‌گیرد و زبان این داستان‌ها و موضوع آنها در حد امکان همراه تحولات جامعه پیش می‌رود و شخصیت‌ها و قهرمانان به آمال و آرزوهای توده‌ی مردم نزدیک است.
وی با اشاره به ادبیات شفاهی آذربایجان تصریح کرد: ادبیات شفاهی آذربایجان را بایاتی‌لار، تاپماجالار، لالایی‌لار، ناغیل‌لار، عاشیق سوزلری، اوخشامالار، مثل‌لر و لطیفه‌لر تشکیل می‌دهد.
این بانوی شاعر، نویسنده و استاد قصه گوی کشور یکی از ویژگیهای ادبیات شفاهی آذربایجان را نزدیکی شخصیت قهرمانان به آرزوهای توده مردم دانست و یادآور شد: گاه مردم در نقش قهرمان داستان همچون "کوراوغلی" هستند که با خوانین ظالم در می‌افتد و یا در نقش یک عاشیق هنرمندی که دل باخته دختر خان می‌شود و داستان‌هایی از این دست که نقش اصلی این داستان‌ها انتقال ارزش‌های اخلاقی و احیای هویت گروهی است.
وی قصه‌گویی را انتقال ادبیات شفاهی به نسل‌های بعدی برشمرد و عنوان کرد: زنده کردن آیین قصه‌گویی که از دیرباز در کشور ما رایج بوده و در روزگاران اخیر، به دست فراموشی سپرده شده باید مورد توجه قرار گیرد.
افسون بهنژاد تاکنون در حیطه تالیف کتاب علوم انسانی سه سال متوالی از وزیر وقت علوم و تحقیقات و فناوری مدال طلا و از رئیس جمهور وقت درجه ممتاز علمی گرفته و مقاله‌های متعددی درباره ادبیات شفاهی نوشته است.
