دكتر غلامرضا عليزاده ، جامعه شناس در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر ، به كاهش فاصله زماني بين دو نسل از 25 سال به زير 10 سال اشاره كرد و گفت: امروزه با جنگلي از اطلاعات مواجه هستيم كه روز به روز رشد مي كند و منجر به تغييرات شگرف در ارتباطات و عدم درك متقابل مي شود.
وي با اشاره به بحث شكاف نسل ها به عنوان مهمترين معضل اجتماعي خانواده هاي شهري در شرايط كنوني ، افزود: خانواده در گذشته حدود 9 كاركرد داشت كه به مرور اين وظايف را نهادهاي ديگر برعهده گرفته اند و امروز خانواده تنها به عنوان خوابگاه نقش ايفا مي كند.
به گفته استاد دانشگاه علامه طباطبائي ، مطالعاتي كه اخيرا انجام شده نشان مي دهد مدت زمان گفتگوي زوجين در شبانه روز به 17 دقيقه كاهش پيدا كرده است كه اغلب اين محاوره نيز گزارش مشكلات است.
عليزاده يادآور شد: كاهش تعامل بين اعضاي خانواده در اقشار متوسط به بالا به شدت در حال رشد است. به طوري كه در مقاطعي كه والدين و فرزندان كنار هم هستند باز جدا از يكديگر ، هركس به دنبال مسائل مورد علاقه خود مي رود.
وي درباره نتايج كاهش روابط بين اعضاي خانواده ها تصريح كرد: طبيعي است اين موضوع ، نقش خانواده در روند اثر بخشي و اثر گذاري بر روي فرزندان را به شدت كم كرده و در نتيجه مفاهمه و درك مشترك از مسائل در بين اعضاي خانواده كاهش پيدا كرده و منجر به ضعف در پيوستگي اعضاي خانواده مي شود.
عليزاده ادامه داد: در شرايط حاضر امكان مفاهمه و تعامل در خانواده كاهش پيدا كرده و اين موضوع باعث شده گروههاي مرجع به خارج از خانواده منتقل بشود و فرزندان ، ارزشها و هنجارهاي خود را از محيطهايي خارج از خانواده ها دريافت كنند. اين عامل باعث مي شود فضاي خانه با جو خارج از آن كاملا متفاوت شود و فرزندان دچار نوعي تناقض ارزشي گردند و به اين ترتيب نوعي دوگانگي در شخصيتها بروز مي كند و نوعي بي قاعدگي را موجب مي شود كه برهم خوردن آرامش درون خانواده ها تا حدودي مربوط به اين موضوع است.
وي در رابطه با پيامدهاي دراز مدت اين موضوع خاطر نشان كرد: در صورت ادامه روند كنوني ، با خانواده هايي مواجه مي شويم كه به نوعي دچار طلاق عاطفي هستند و تنها براي ضربه نخوردن فرزندان ، بدون هيچ نوع روابط عاطفي با هم زندگي كنند.
نظر شما