به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، با اختراع یک پلیمر تزریقی این روند دردآور روزانه متوقف شده و میزان تزریق انسولین به یک بار در ماه کاهش خواهد یافت.
گروهی از محققان فعال در عرصه مهندسی زیست پزشکی سرانجام راهی برای کاهش تزریق های روزانه افراد مبتلا به بیماری قند نوع دوم یافته اند که در قالب آن از یک مولکول شبیه به گلوکاگون به نام peptide-۱ (GLP۱) استفاده می شود.
این مولکول لوزالمعده را وادار به ترشح انسولین می کند. اما نیمه عمر کوتاه و از بین رفتن سریع در بدن نقطه ضعف این مولکول است.
دانشمندان در دانشگاه Duke برای افزایش طول عمر این مولکول در بدن پلی پپتیدی حساس به گرما و شبیه به الاستین ابداع کردند که قادر به ترکیب شدن با GLP۱ است و با تزریق آن به زیر پوست بر اثر گرما ذوب شده و مخزنی ژل مانند برای GLP۱ ایجاد می کند که روند از بین رفتن آن در بدن را به اندازه کافی کند می کند تا تحریک لوزالمعده و ترشح انسولین رخ دهد.
آزمایش های اولیه این ماده بر روی بدن حیوانات نشان می دهد که یک بار تزریق این ماده سطح گلوکوز را در بدن موش به مدت ۱۰ روز در حد متعادل نگه می دارد. این رقم در مورد میمون ها به ۱۴ روز افزایش می یابد.
انتظار می رود در آینده نه چندان دور استفاده از این ماده برای انسان های مبتلا به بیماری قند ممکن شود و یکبار تزریق تا یک ماه آنان را از درد و رنج تزریق انسولین رها سازد.
نظر شما