خبرگزاری مهر، گروه استانها- شیدا آقا زاده: روز جهانی بیابانزدایی فرصتی است برای ایجاد یک تلنگر به انسان های این کره خاکی، تا در این روز یادآور شویم تخریب اکوسیستمی که در آن ساکن هستیم قطعا بر آینده ما و فرزندانمان تاثیری جبران ناپذیر می گذارد.
امروزه روند مهاجرت از روستاها و مناطق محروم به شهرهای بزرگ و توسعه یافته تر به سرعت درحال افزایش است. در پی این مهاجرت اتفاقات بزرگی رخ می دهد که در نگاه اول به چشم ما نمی آید. اما لازم است بدانیم این مهاجرت مسائل و مشکلات زیادی را به دنبال خود می آورد. از دست دادن خانه و کاشانه، از بین رفتن تدریجی فرهنگ بومی و غنی، فراموشی آداب و رسوم، فقر، ناامنی، رها سازی اراضی کشاورزی که خود تهدیدی بزرگ برای این عرصه ها و عرصه های مجاور خود محسوب می شود، از بین رفتن تولیدات دامی و کشاورزی با توجه به اینکه مناطق روستایی ما دارای زمین های مناسبی از لحاظ کشاورزی و دامپروری می باشند و به نوعی مولد هستند. تمامی این عوامل و هزاران علل دیگر به عواقب نابهنجار این مهاجرت دامن میزند.
در پی بیابانزایی و خشکسالی های مکرر از توان زمین و سرزمین ها کاسته می شود، افت آب های زیرزمینی، کمبود آب، فرسایش بادی، آلوده شدن خاک ها، ایجاد سیلاب ها، نشست زمین و... منجر به خسارات جبران ناپذیر می شود با ادامه این روند وضعیت زندگی جوامعی که مستقیما با این عوامل در ارتباط هستند رو به زوال می رود و فشار ناشی از آن در نهایت منجر به گریز روستائیان و مهاجرت آن ها به شهر ها و حاشیه نشینی می شود.
از جمله قابلیت های مناطق بیابانی که کمتر به آن توجه می شود می توان به قابلیت های اکولوژیک، اقتصادی، اجتماعی و ... اشاره کرد. وجود عظیم ترین و متنوع ترین معادن، امکان بهره برداری از انرژی خورشیدی و باد در مناطق بادخیز بیابانی در راستای تولید برق، امکان توسعه گردشگری و امکان بهره برداری از گیاهان دارویی خاص مناطق بیابانی، همچنین وجود تنوع فرهنگ، اقوام و دانش بومی غنی در این مناطق که خود از جمله جاذبه های گردشگری محسوب می شود. با این همه توان، جاذبه و قابلیت در اراضی بیانی کشور عزیزمان آیا نمی توان از نرخ مهاجرت کاست آیا نمی توان به تولید، اشتغال در راستای اقتصاد مقاومتی دست یافت؟
تنها راه حل، شناخت بیشتر محیط زیست و قابلیت ها و توانایی های آن می باشد زیرا برخلاف آنچه ابتدا در ذهن و فکر ما رخنه می کند، مناطق خشک و نیمه خشک دارای قابلیت های بالا در ایجاد و افزایش سرمایه گذاری در بخش های مختلف سازگار با این مناطق می باشد.
شعار، «سرزمین ما. خانه ما. آینده ما»، تاکید بر نقش محوری زمین در کاهش روند مهاجرت از زمین های مولد با هدف آینده ای امن و باثبات است.
از سال ۱۹۹۵ در راستای اجرای کنوانسیون سازمان ملل متحد ۱۷ ژوئن «روز جهانی مبارزه با بیابان زایی و خشکسالی» نامگذاری شد و برای ترویج آگاهی عمومی از موضوع مبارزه با بیابان در کشورهایی که با خشکسالی های جدی مواجه هستند اقدامات موثری اجرایی شده است.
نظر شما