مشروطه و تجدد گرایی رنگ و بوی شعر آئینی را تغییر داد

به گزارش خبرگزاری مهر، برنامه گفتگوی فرهنگی با موضوع شعر آئینی؛ سنت و تجدد با حضور هوشنگ جاوید پژوهشگر فرهنگ و موسیقی اقوام، کامران شرفشاهی شاعر و منتقد ادبی و مرزبان شاعر و نویسنده از آنتن رادیو گفتگو پخش شد.

در ابتدای برنامه شرفشاهی گفت: از زمان شکل گیری شعر آئینی در اوایل قرن چهارم شاهد ظهور شاعران بزرگی چون رودکی هستیم اما آثاری از شعر آئینی این شاعر به روزگار ما نرسیده است ، گویا در دوره ای تلاش برای حذف این گونه آثار صورت می گرفته است.

وی افزود: با قدرت گرفتن برخی دولت ها در ایران ، به این سمت رفتند که شعر آئینی را تهی کنند و تا آنجا پیش می روند که به عنوان مثال شعرهایی که به واقعه عاشورا می پردازند تنها بعد سوزاننده و گریه آور دارند و وجه حماسی آنها کمرنگ شده است.

این شاعر همچنین گفت: با انقلاب مشروطیت و رشد نگاه تجدد طلبی، این دست آثار شکل و رنگ و بوی دیگر پیدا کرد و فضا به گونه ای تغییر یافت که گفتن از مذهب و مفاهیم دینی مترادف با امل گرایی بود اما برخی از شاعران اندیشه های خود را در قالب دیگری بیان کردند.

در ادامه برنامه مرزبان با بیان اینکه جریان شعر آئینی ادامه دارد، گفت: آنچه که اهمیت دارد این است که هم شاعر و هم منتقدان شاعر توجه داشته باشند که مسیر را به بیراهه نبرند و به سمت و سوی درست، حرکت کنند. همیشه مدرنیته فرار از سنت نیست، مخصوصا جایی که اعتقادات مطرح می شود چراکه اعتقادات ریشه در سنت ها دارد.

جاوید نیز در بخش دیگر برنامه گفت: وقتی سخن از شعر آیینی به میان می آید باید توجه داشته باشیم از کدام منظر به آن نگاه می کنیم.بستر این نوع شعر را از منظر دراماتیک و از بستر علمی و نیاز به آینده یا همین جریانی که وجود دارد که بخش عمده آن ارادت و خالصیت وجود هر سراینده ای است.

وی گفت: در ارادت انسان هایی که شعر آئینی می سرایند شکی وجود ندارد اما در علم آنها باید مرز بندی صورت گیرد و همین موضوع گاهی سبب صدمه شدید به شعر آئینی و حتی شخصیت های دینی مذهبی ما می شود و باید برای آن فکری کنیم.