خبرگزاری مهر-گروه فرهنگ: اگرچه همه یا حداقل، بسیاری از اهالی رسانه را باید اهل فرهنگ تلاش و استقامت نامید؛ اما برخی از این قشر زحمتکش هم هستند که باید آنان را از اهالی فرهنگ ایثار و از خودگذشتگی دانست.
شاید اینجاست که عنوان مهمی مانند «شهید رسانه»، تجلی می‌کند؛ آنجا که برخی از اهالی رسانه، این افتخار را یافته‌اند تا با نثار خون و جان خویش، هم در راه اهداف اسلام و آرمانهای انقلاب اسلامی قدم بردارند و هم اینکه بتوانند الگویی برای همکاران و البته عموم امّت اسلام و جامعه خویش باشند.
اما بدون شک، یکی از سنگین‌ترین لحظات و روزهایی که بر اهالی رسانه در ایران عزیز اسلامی گذشته است؛ اتفاقی تلخ است که در حدود ساعت ۱۴ پانزدهمین روز از آذر ماه سال ۱۳۸۴ هجری شمسی افتاد؛ حادثه و داغی که هنوز و بعد از سپری شدن دوازده سال از آن، همچنان سنگین و سهمگین است.
در آن روز بود که یک فروند هواپیمای سی ۱۳۰، تصمیم داشت تا جمعی از اهالی رسانه های گروهی و برخی از نیروهای روابط عمومی و عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران را از تهران و به مقصد بندرعباس، در خود گِرد هم آورد تا جمعی از جوانان مؤمن رسانه ای و اهالی روابط عمومی، یک کار گروهی دیگر و همّتی رسانه ای و منسجم را تجربه کنند.
اینان در حقیقت به سفر و مأموریتی رسانه ای می رفتند تا رزمایش مدافعان ولایت را در چابهار، از دیدگاه قلم و دوربین خود به تماشا بنشینند و آن را از مسیر رسانه های خود، برای عموم مخاطبان روایت کنند.
این پرواز دقایقی پس از برخاستن از باند فرودگاه مهرآباد، دچار نقص فنی شد و از این رو خلبان تصمیم گرفت تا هواپیما و سرنشینان را به فرودگاه مبدأ بازگرداند؛ اما در همین فاصله کوتاه بازگشت، لحظه به لحظه از ارتفاع هواپیما کاسته شد تا اینکه، خلبان و سرنشینان، خود را در شهرک توحید و در فاصله ای کوتاه از سطح زمین یافتند.
شواهد و البته مکالمات ضبط شده کادر پروازی با برج مراقبت نشان می داد که خلبان ایثارگر این پرواز، تمام تلاش خود را کرد تا از اصابت هواپیما و بالهایش به بلوکهای مسکونی شهرک جلوگیری کند.
سی ۱۳۰ سرانجام و با همه تلاشهای صورت گرفته، در میان برخی از ساختمانهای مسکونی آن شهرک به زمین برخورد کرد و صدای انفجاری مهیب، زمین و زمان را به هم دوخت و آتشی هولناک به آسمان برخاست.
ساعاتی طول کشید تا این آتش مهار شد و معلوم شد که حدود ۱۰۰ مسافر این پرواز، همگی به شهادت رسیده اند.
و البته بودند تعدادی از ساکنان شهرک هم که در اثر این اتفاق، شهید و یا مجروح شدند.
امروز، دوازدهمین سالروز این اتفاق تلخ است؛ واقعه ای که تعدادی از همکاران رسانه ای را به اوج آسمانها رساند و خانواده و دوستان آنان را در سوگ نشاند؛ حادثه ای که تفاوت آشکارش با شهادت یا جانبازی برخی دیگر از اهالی رسانه، این بود که در یک روز و یک ساعت و یک لحظه، تعداد قابل توجهی از اهالی رسانه را به آسمانها رساند و جاودانه کرد؛ واقعه ای که به دلیل ابعاد هولناکش، با چشمان اشکبار عده ای دیگر از اهالی رسانه روایت شد و به گوش هموطنان رسید.
در بین این دوستان و همکاران، برخی را می توان نام برد که به دلیل فعالیت به عنوان خبرنگار و گزارشگر در جلوی دوربین های صدا و سیما، بیشتر در بین مردم و از نظر چهره، شناخته شده بودند که از جمله آنها می توان به نام ایثارگرانی مانند محمود ایل بیگی، حمیدرضا خیرخواه و علیرضا افشار اشاره کرد.
و البته نامهایی مانند محمدصادق نیلی، محمدحسن قریب، اسماعیل عمرانی و علیرضا برادران، برخی دیگر از شهیدان این اتفاق اند که کمتر در بین مردم شناخته شده اند.
در این پرواز، تعداد نه چندان کمی از پرسنل روابط عمومی ارتش جمهوری اسلامی ایران هم حضور داشتند و شربت شهادت نوشیدند؛ چه آنانکه جان بر کفی به ظاهر ساده و بدون درجه بودند و چه فرماندهانی مانند شهید عباس واعظی که به عنوان جانشین معاونت فرهنگی و روابط عمومی سازمان عقیدتی سیاسی ارتش، خبرنگاران رسانه های گروهی را همراهی می کردند.
جالب این است که درباره این شهدا و تاکنون، خاطراتی نقل قول شده است که از این میان می توان خاطره ای از مادر شهید نیلی را یادآوری کرد؛ وقتی که روزی در حال استراحت بود و فرزندش را در زیر پای خود یافت و البته از او خواست تا برخیزد و جای دیگری بخوابد. اینجا بود که محمدصادق نیلی چنین گفت: «مگر نفرموده اند که بهشت زیر پای مادران است؛ پس من هم الان در بهشت خوابیده ام.»
و او اینک با همه شهدای این حادثه، در قطعه ۵۰ بهشت زهراء (س) و در حقیقت، در بهشت و جوار رحمت حق آرمیده است.
نباید از یاد برد که «شُهدای رسانه»، به این جمع محدود نمی شوند و شایسته است تا در این روز، از همه شهدای عرصه رسانه یاد شود؛ چه افرادی که در مبارزات انقلابی ملت ایران علیه رژیم ستمشاهی شهد شهادت نیوشیدند و چه آنانکه در هشت سال دفاع مقدس و سالهای پس از آن، به خیل شهداء پیوستند و جاودانه شدند.
شهدای رسانه همچنین به شهیدان هموطن هم محدود نمی شوند؛ چراکه برخی هم بودند که در راه دفاعی مقدس و همه جانبه از جهان اسلام، جان خود را بر کف دست گرفتند و در معرکه های مختلف، به دیدار معبود نائل آمدند و نامشان در فهرست اهالی عرصه ایثار و شهادت ثبت و ضبط شد.
و البته این فرهنگ ایثار و شهادت در بین اهالی رسانه، همچنان ادامه دارد و ادامه خواهد داشت و کم نسیتند افرادی که با تمام توان و قلم خود، به آرمانهای اسلام و انقلاب اسلامی و البته، حرفِ دلِ مردم می اندیشند و آنها را به تمام اخلاص و پایمردی، مخابره می کنند تا شاید روزی و ساعتی هم، این پایان شهادت گونه نصیب آنان هم بشود.
نظر شما