خبرگزاری مهر، گروه استانها - بهنام عبداللهی: چهارمین روز از جشنواره فیلم فجر تبریز را فیل‌ها به‌جای فیلم‌ها آغاز کردند. تا روز سه‌شنبه هیچ انیمیشینی در سانس بعد از ظهر اکران نشده بود که آن روز به‌صورت استثنایی «فیلشاه» در ساعت ۱۶:۳۰ به‌روی پرده رفت. استقبال از این انیمیشن را نمی‌توان در معنای بزرگسالانه‌اش (یعنی پر شدن صندلی‌های سالن) توصیف کرد اما صدای سالن از روزهای قبل جشنواره و مطمئنا از روزهای بعدش بلندتر بود.
مخاطبان «فیلشاه» کودکان بودند. البته آنطور که چشمان ما گزارش می‌دهند عده‌ای هم در اکران انیمیشن به بهانه فعال بودن کودک درون‌شان یا آوردن بچه‌هایشان حضور داشتند. فیل‌ها فضای سنگینی بر سالن حاکم نکرده بودند و هرکس در هرموقعی که می‌خواست با صدای بلند می‌خندید.
«هایلایت» در سانس بعدی سه‌شنبه اکران شد و تعداد چشمگیری از مخاطبان جدی سینما را پای حرف‌ها و دغدغه‌های خود نشاند.
روز پنجم روز از جشنواره فیلم فجر تبریز را می‌توان روز تکرار صدا کرد. «کامیون» دوباره آمد که تبریزی‌ها را سوار خود کند و آنان را به کابوس آوارگی جنگی ببرد؛ به‌روزهای بی‌پناهی و درد. اما اینکه تعداد کمتری از صندلی‌های سالن نسبت به اکران روز یکشنبه پر شده بود، نشانگر تعریف و تمجیدهایی بود که تماشاگران به دوستان و آشنایان خود نکرده بودند!
منتقدان و اهالی سینما تبریز «کامیون» را به جلسه گپ سینمایی کشاندند و تا می‌توانستند از راه رفتنش ایراد گرفتند. اینکه کارگردان نتوانسته بود درد عمیق آوارگی جنگی را در فرم خوبی ارائه دهد، عمده‌ترین دلیلی بود که باعث شد آن روز هم «کامیون» از چکش سینمایی‌ها در امان نماند.
«امپراطور جهنم» هم که خاطره خوبی از بهشتی‌ترین جشنواره فیلم ایران در تبریز نداشت، دوباره به‌روی پرده آمد که باز با جای خالی استقبال در صندلی‌های سالن مواجه شد.
تماشاچی‌ها در حین ترک سالن نارضایتی خود از سطح کیفی فیلم را گاهی با کلمات و گاهی با رای‌هایی که روانه صندوق «بد» می‌کردند، ابراز می‌داشتند.
نظر شما