به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه مطالعاتی رند آمریکا در تحلیلی نوشت : آمریکا به نوعی به طرفی حرکت کرده که به نظر می رسد اکثر شیعیان و سنیها ، اکثر اعراب و اکثر فارس ها، آمریکا را دشمن خود تلقی می کنند؛ در واقع یکی از مواردی که طرفهای درگیر در آن مشترک هستند، مخالفت آنها با آمریکاست.
"جیمز دابینز" (James Dobbins ) از مقامهای پیشین وزارت امور خارجه آمریکا و نویسنده این تحلیل خاطرنشان می کند: نیروهای آمریکایی در عراق از سوی آشوبگران سنی، بعثیهای سابق و اعضای القاعده مورد هدف قرار می گیرند و هیچ نشانه ای از این وجود ندارد که دشمنی آنها با آمریکا در حال فروکش کردن است.
نویسنده خاطر نشان می کند: آمریکا چه کرده که همه طرفهای درگیر با آن مخالفند و چرا از دولت عراق با حاکمیت شیعه حمایت می کند در حالیکه به دنبال انزوا ، اجبار و بی ثبات کردن ایران این تنها همپیمان منطقه ای آن است.
رند می افزاید: با پایان جنگ سرد، رهبران آمریکایی احساس کردند که دیگر مقید به محدودیتهای قدیمی سیاست عملی نیستند. آمریکا فکر می کرد که می تواند همزمان با ایران و عراق مقابله کند. بازدارندگی دوگانه یک مداخله نومحافظه کارانه نبود. این محدودیت دوگانه در زمانی که ایران و عراق بیش از آمریکا از یکدیگر تنفر داشتند؛ بسیار کارساز بود، اما با حمله آمریکا به افغانستان در سال 2001 و حمله به عراق در سال 2003 آمریکا اصول اولیه را از استراتژی محدودیت دوگانه بدون تغییر سیاست اساسی خود حذف کرد.
به گزارش مهر، دابینز تصریح می کند: دولت بوش در ابتدا یک دولت طرفدار ایران را در افغانستان و سپس در عراق برقرار کرد و به ناگهان هیچ وزنه تعادلی منطقه ای برای ایران وجود نداشت. هم اعضای ائتلاف شمالی در افغانستان و هم گروههای شیعه در عراق از حمایت ایران برخوردار بوده اند و در نتیجه نه افغانها و نه دولت عراق نمی خواهند با تلاش آمریکا برای انزوای ایران، محدود کردن نفوذ آن و یا بی ثبات کردن نظام آنها همدستی کنند.
در ادامه تحلیل رند آمده است: هم اکنون تلاشهای آمریکا در خاورمیانه نه ایران را متوقف می کند و نه عراق را باثبات. بعید است که آمریکا بتواند در هر یک از این دو وظیفه تا زمانی که تلاش می کند هر دوی آنها را به طور همزمان انجام دهد، موفق شود.
نویسنده بر این باور است که اگر برقراری ثبات در عراق اولویت اولیه آمریکاست؛ همانطور که اکثر آمریکایی ها هم اکنون فکر می کنند که این کار باید انجام شود، پس برخی سازشها با ایران مورد نیاز است. این به علت آن است که ایران تنها منبع بالقوه حمایت منطقه ای برای نظام تحت الحمایه آمریکا در عراق است. یک چنین مطابقتی توصیه گروه تحقیق عراق بود که جرج بوش رئیس جمهوری آمریکا آن را رد کرد.
به گزارش مهر، دابینز می افزاید: اما اگر بی ثبات کردن ایران اولویت اولیه است؛ آمریکا باید نظام طرفدار ایران را که در عراق ایجاد کرده، رها کند. تا زمانی که آمریکا نمی تواند این انتخاب انزجارآور را داشته باشد، نیروهای آمریکایی آماج حملات سنیها و شیعیان قرار خواهند گرفت؛ ایران در حال صعود خواهد بود و خاورمیانه خطرناکتر و بی ثبات تر می شود.
در پایان این تحلیل آمده است : ممکن است که آمریکا هنوز به قدر کافی بانفوذ باشد که " تقریبا" هر کاری را انجام دهد، اما به قدر کافی قدرتمند نیست تا هر کاری را انجام دهد؛ درحالی که تلاش می کند؛ این خطر را ایجاد می کند که به چیزی نرسد.
نظر شما