به گزارش خبرگزاری مهر، در متن گزارش منتشره البرادعی که به موضوع فعالیتها وارتباطات وهمچنین سوالات مطروحه به ویژه طرح همکاری ایران وآژانس به نام "طرح اقدام" پرداخته است، روند رو به اتمام مسائل هسته ای جمهوری اسلامی ایران مورد تاکید قرار گرفته است. متن کامل این گزارش که به صورت چند بخش تقدیم مخاطبان می شود، به شرح ذیل است:
- اجرای توافقات پادمانهای NPT و مقررات مربوط به قطعنامه های 1737 ( در سال 2006 ) و 1747 ( در سال 2007 ) شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره ایران تهیه شده توسط "محمد البرادعی" مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی
1- در 15 نوامبر 2007، مدیرکل، گزارشی را درباره اجرای توافقات پادمانهای NPT و مقررات مربوط به قطعنامه های 1737 و 1747 شورای امنیت درباره جمهوری اسلامی ایران به شورای حکام آژانس ارائه داد. این گزارش پیشرفتهای حاصل شده در این باره را پس از انتشار آن گزارش، پوشش می دهد.
2- در تاریخ 11 و 12 ژانویه 2008 مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی در تهران با آیت الله "علی خامنه ای" رهبر جمهوری اسلامی ایران، "محمود احمدی نژاد" رئیس جمهور، "آقازاده" رئیس سازمان انرژی اتمی،"منوچهر متکی" وزیر امور خارجه و "سعید جلیلی" دبیرشورای عالی امنیت ملی این کشور دیدار کرد.
هدف از این سفر، مذاکره درباره راه و روشهای اجرای تمام مفاد قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت سازمان ملل متحد همچون شتاب دادن به اجرای طرح اقدامی بود که در تاریخ 21 آگوست 2007 با هدف شفاف سازی مسائل و اجرای مسائل باقی مانده، به توافق ایران و دبیرخانه آژانس رسیده بود.
3- در جریان این مذاکرات، رهبر ایران بر این نکته تاکید کرده برنامه هسته ای ایران همواره منحصرا برای مقاصد صلح آمیز بوده و هیچگاه در پی تولید سلاح هسته ای نبوده است. مقامهای ایران با این نکته توافق کردند که به اجرای طرح اقدام شتاب دهند.
الف. اجرای طرح اقدام درباره مسائل باقی مانده
الف.1- منشاء آلودگی
4- در تاریخ 15 سپتامبر 2007، آژانس پرسشهایی را از ایران درباره آلودگی های ذرات اورانیوم که در برخی از تجهیزات یک دانشگاه فنی مشاهده شده بود مطرح کرد، پرسشهایی درباره ماهیت (منشاء) این تجهیزات، استفاده خیالی از این تجهیزات و نام و نقش افراد و نهادهای درگیر در آن، که شامل مرکز تحقیقات فیزیک ( PHRC ) بود (GOV/2007/58, para. 24). این تجهیزات توسط رئیس سابق مرکز تحقیقات فیزیک که از اساتید این دانشگاه فنی نیز محسوب می شد، تهیه شده بودند. این شخص همچنین تهیه کرده و یا تلاش کرده بود که تجهیزات دیگری را نیز مانند ماشینهای تراز، طیف سنج، آهن ربا و تجهیزات بارفلورین را تهیه کند. تجهیزاتی که امکان استفاده از آنها درغنی سازی اورانیوم امکان پذیر بود. (GOV/2006/27, para. 25).
5- در تاریخ 10 و 12 دسامبر 2007، و در 15 و 16 دسامبر 2007، ملاقاتهایی در تهران میان مقامهای آژانس و ایران برگزار شد و در جریان این ملاقاتها، ایران پاسخهایی را به پرسشها و خواسته های آژانس برای شفاف سازیهای بیشتر درباره این تجهیزات،افراد و نهادهای مرتبط با آن، که این تجهیزات را درخواست کرده و آنها را دریافت کرده بودند و همچنین مکان استفاده از آنها در گذشته و حال ارائه کرد.در نامه ای که متعاقب آن در تاریخ 18 دسامبر 2007 از سوی ایران در اختیار آژانس قرار گرفت؛ تهران جزئیات بیشتری از این تجهیزات را ارئه کرد.
6- درتاریخ 3 ژانویه 2008، آژانس به ایران یادآور شد که تهران نیازمند آن است تا شفاف سازیهای بیشتری را برای ارزشیابی کامل منشاءآلودگی و فعالیتهای مربوط به تهیه این تجهیزات، انجام دهد.
7- در نامه ای در تاریخ 8 ژانویه 2008، ایران به پرسشهای اضافی آژانس که در تاریخ 3 ژانویه 2008 در نامه ای از تهران مطرح شده بود پاسخ گفت.
ادامه دارد ...
نظر شما