ممنوعیت تهدید تاسیسات هسته ای کشورها/ لزوم تنبیه نقض کنندگان

به گزارش خبرگزاری مهر، متن سخنرانی سلطانیه به شرح زیر است:

"در آغاز مراتب همبستگی خود را با بیانیه ای که توسط سفیر مصر به نمایندگی از جنبش عدم تعهد ایراد گردید و موضع روشن تقریبا تمامی کشورهای عضو را نشان می دهد، ابراز می دارم.

1- توسعه پایدار و کاربرد انرژی هسته ای تا حد زیادی به مدیریت انرژی هسته ای به شیوه ای ایمن و برخودار از امنیت بستگی دارد.

2- حوادث یا رخدادهایی از قبیل حملات نظامی علیه تاسیسات هسته ای تاثیرات جدی بر برداشت افکار عمومی و بالتبع حمایت آنان از توسعه بیشتر استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای بدنبال دارد.

3- حادثه چرنوبیل این درس را به ما داد که مواد رادیواکتیو مرزهای بین المللی نمی شناسد. بنابراین هرگونه انتشار مواد رادیو اکتیو، در نتیجه اقدام تروریستی یا حملات نظامی پیامدهای جدی تشعشات هسته ای به دنبال دارد.

4- آژانس بین المللی انرژی اتمی از زمانی که پا به عرصه وجود گذاشت با هر دو موضوع حوادث هسته ای و حملات نظامی علیه تاسیسات هسته ای سرو کار داشته است. در خصوص موضوع اول یک مطالعه و همچنین مباحثات فنی گسترده و جامعی با کارشناسان ارشد از تمامی نقاط دنیا انجام شد. لکن در خصوص موضوع بعدی فضای سیاسی مانع انجام مباحثات عمیق و ملموس بمنظور دستیابی به یک سند الزام آور بعنوان یک اقدام بین المللی پیشگیرانه گردید.

5- قطعنامه GC(XXIX)/RES/444 در نظر می گیرد که "هرگونه حمله مسلحانه و تهدید علیه تاسیسات هسته ای اختصاص یافته برای مقاصد صلح آمیز، به مثابه نقض جدی اصول منشور ملل متحد، حقوق بین الملل و اساسنامه آژانس محسوب می شود."

6- قطعنامه GC(XXXI)/RES/475  عنوان می نماید که "با آگاهی از این واقعیت که یک حمله مسلحانه به تاسیسات هسته ای می تواند به انتشار رادیو اکتیو همراه با پیامدهای جدی در داخل مرزهای کشوری که مورد حمله قرار گرفته است و فراسوی مرزهای آن منجر شود".

7- نهایتا قطعنامه GC(XXXIV)/RES/533  سال 1990 تصدیق می نماید که "یک حمله مسلحانه یا تهدید به حمله علیه تاسیسات هسته ای تحت پادمان درحال کار یا در دست احداث شرایطی را ایجاد خواهد کرد که بر اساس آن شورای امنیت سازمان ملل متحد ناگزیر به اقدام وفق مفاد منشور ملل متحد خواهد بود."

8- با در نظر گرفتن توسعه همه جانبه کاربری های هسته ای در سراسر جهان، پس از تصویب آخرین قطعنامه در دو دهه گذشته، وجود بیش از 400 نیروکاه هسته ای، بیش از 300 رآکتور تحقیقاتی و تاسیسات متعدد هسته ای حاوی مقادیری عظیم از مواد رادیواکتیو، نیاز فوری را برای تجدید فراخوان به اقدام جمعی بمنظور پیش گیری از حمله نظامی یا تهدید به حمله علیه هرگونه تاسیسات هسته ای در حال کار یا در دست ساخت ایجاد می نماید. حداقل انتظار جامعه بین المللی از آژانس به عنوان ذی صلاحترین سازمان این است که بر اساس تصمیمات قبلی و تحولات جدید قطعنامه ای را بگذراند.

9- آژانس پیش از این اهمیتی را که برای ایمنی، امنیت وحفاظت فیزیکی مواد هسته ای و تاسیسات هسته ای قائل است، مورد تصدیق قرار داده است.

با توجه به واقعیات یاد شده بالا و با در نظر گرفتن واقعیت تلخ تهدید بالقوه علیه سلامتی و ایمنی مردم جهان، پیشنهاد می نمایم که اقدامات مشروحه زیر از سوی کنفرانس عمومی اتخاذ گردد:

الف )  ابراز انزجار نسبت به هرگونه تهدید به حمله مسلحانه علیه هر گونه تاسیسات هسته ای و اتخاذ اقدامات مناسب تنبیهی در قبال طرف نقض کننده، وفق اساسنامه آژانس و منشور ملل متحد.

ب ) درخواست از مدیرکل برای انجام مطالعه امکان سنجی بمنظور آغاز مذاکرات تحت نظارت آژانس برای انعقاد یک سند الزام آور بین المللی که هدف آن پیش گیری از تهدید به حمله یا حمله علیه تاسیسات هسته ای خواهد بود.

پ ) درخواست از مدیرکل برای بررسی امکان استفاده از متون دو کنوانسیون پیش از حادثه چرنوبیل "اعلام  زودهنگام و مساعدت چند جانبه حین حوادث هسته ای" بعنوان یک متن مدل بمنظور اعلام زودهنگام و مساعدتهای چند جانبه حین یک حمله مسلحانه علیه تاسیسات هسته ای. و در همین چارچوب درخواست از مدیرکل برای ایجاد یک سازوکار مساعدت اضطراری در مقر آژانس در وین مشابه با مورد مربوط به حوادث هسته ای، برای ارائه مساعدتهای فنی از جمله حفاظت در مقابل تشعشات هسته ای بر اساس درخواست کشورهای عضو در صورت هرگونه حمله مسلحانه.

ت ) ترغیب تمامی کشورهای عضو به ارائه مساعدتهای بشردوستانه و فنی فوری به هریک از کشورهای عضو که تاسیسات هسته ای اش مورد حمله مسلحانه قرار گرفته است، در صورت درخواست.

ث ) درخواست از مدیرکل برای گنجاندن همین بند در دستور کار پنجاه و چهارمین نشست عادی کنفرانس عمومی و ارائه گزارش در خصوص اجرای موضوعات مورد نظر و مورد علاقه ای که بویژه در جریان این نشست کنفرانس عمومی ابراز گردید و هرگونه تحولات دیگر در این زمینه."