تکرار دغدغه ها و تمرین مسئولان برای نشنیدن/ ترحم چیزی که نیاز نداریم

به گزارش خبرنگار مهر در خرم آباد، سوم دسامبر مصادف با 12 آذر 1388 روز جهانی معلولان نامگذاری شده است و اعلام این روز از سوی سازمان ملل متحد، برای جلب توجه دولت ها و جامعه جهانی به پدیده معلولیت و مشکلات انسانهای معلول است.

حق بهره مندی از خدمات آموزش و پرورش، بهداشت، مسکن، اشتغال، امکانات تفریحی و ... ، همگی به عنوان موضوعات محوری در قوانین و آیین نامه های مربوط به حقوق معلولان به شمار می آیند.

مراسم گرامیداشت روز جهانی معلولان در خرم آباد امروز در حالی برگزار شد که سالن مملو از معلولانی بود که هر کدام یک دنیا حرف نگفته برای ارائه داشتند.

این فرصت کوتاه مجالی برای نشستن پای برخی دغدغه های این معلولان بود تا خبرنگار مهر در حاشیه این مراسم با برخی از این معلولان در رابطه به دغدغه های و مشکلاتشان به گفتگو بنشیند.

یکی از معلولان خرم آبادی که پر از گلایه است به خبرنگار مهر گفت: انتظار ما این است که مسئولین به وظایف واقعی خود عمل کنند و با توجه به فلسفه وجود پست و مقامشان وظایف خود با بشناسند.

بهمن کرم زاده با تاکید بر اینکه آنچه در این زمینه مهم است برخورد مردم و مسئولان با فرد معلول است، ادامه داد: متاسفانه در حال حاضر برخورد و نگاه در این زمینه مناسب نیست.

وی با انتقاد از نگاه متولیان به فرد معلول عنوان کرد: برخی از دستگاه های متولی به معلول به عنوان یک نیازمند نگاه می کنند نه یک ارباب رجوع...

این معلول با تاکید بر اینکه در این زمینه هیچ فرهنگسازی صورت نگرفته است، افزود: برخی از افراد و مسئولان به معلولان به عنوان یک انسان نگاه نمی کنند و درد واقعی این است.

و درد واقعی به درستی همین است که نگاه به معلول یک نگاه ترحم آمیز و نه احترام آمیز باشد زیرا تفاوت این دو نوع رفتار در این است که در حالت اول، طرف مورد احترام، انسانی بزرگ به شمار می آید اما در گزینه ترحم، مخاطب، انسانی ذلیل و خوار شمرده می شود که باید همواره دست او را گرفت.

دغدغه دیگر معلولان که موجب منزوی شدن آنها شده است عدم مناسب سازی اماکن برای این قشر جامعه است. 

هیچکدام از امکانات شهری ما به گونه طراحی نشده اند که استقلال یک معلول را ارج نهند، فرد معلول در مسافرتهای درون شهری باز هم وابسته به اعضای خانواده یا رهگذران کوچه و خیابان است.

بسیار دیده ایم که عابران پیاده ، معلول حرکتی نشسته بر ویلچر را برای عبور از پل کمک می کنند، یا نابینایی را از خیابان عبور می دهند یا تردید معلولی با عصای دستی را هنگام عبور از پل های فلزی برروی جوی های آب دیده ایم...

این معلول خرم آبادی در این زمینه نیز دل پر دردی دارد.

کرم زاده از وضعیت مناسب سازی اماکن برای معلولان به شدت انتقاد می کند و با دادن نمره "صفر" به این مقوله در کشور، خاطر نشان کرد: دستگاه های خود پرداز، ساختمان های اداری، باجه های تلفن، پل های عابر پیاده و حتی دستگیره در هم برای معلولان ساخته نشده است.

وی با اشاره به اینکه حتی ساختمان های جدید و نوساز نیز برای معلولان مناسب سازی نشده اند، گفت: به هر اداره ای که مراجعه می کنیم مدیر کل در آخرین طبقه قرار دارد و از در ورودی تا اتاق رئیس ده ها و یا شاید صد ها پله پیش رو داریم.

از این معلول خرم آبادی راجع به حمایت های مسئولان می پرسیم و او از جلساتی که به نام گرامیداشت روز معلول برگزار می شود، انتقاد کرد و ادامه داد: در اینگونه جلسات سخنرانی هایی مطرح می شود اما با پایان یافتن مراسم همه حرف ها به دست فراموشی سپرده می شود.

سهم سه درصدی اشتغال معلولان سئوال دیگر خبرنگار مهر است و پاسخ قابل تامل و تاسف این معلول خرم آبادی: از سال 70 تا 76 که از دانشگاه فارغ التحصیل شدم در همه آزمونهای استخدامی شرکت کرده و حد نصاب علمی لازم را کسب کردم ولی به محض مراجعه برای مصاحبه با دیدن وضعیت معلولیت من به راحتی نام مرا خط می زدند.

به سراغ دختر مهربانی که گروه سرود معلولان گرد او حلقه زده اند می رویم. صدای گرمش هنگام دکلمه کردن هنوز در ذهنم موج می زند: درس امروز همت است/ همانکه در زندگی بزرگترین نعمت است... همانکه باعث تلاش و قدرت است... همانکه مایه غرور و عزت است...

دخترک مهربان که همه او را استاد صدا می زنند کنجکاویمان را برانگیخت تا با او به گفتگو بنشینیم. این معلول ما را نمی بیند ولی صدایش گرم و کلامش نافذ تر از هر نگاهی است...

وی در گفتگو با خبرنگار مهر سخنان قابل تاملی دارد و گفت: قانون جامع حمایت از معلولین در شانزدهم اردیبهشت ماه سال 86 به منظور خدمات رسانی به معلولین و در راستای رفاه حال آنها تصویب شد ولی متاسفانه این قانون در بسیاری از موارد نادیده گرفته شده است.

معصومه فرج پور ادامه داد: هر جا که ما با تمسک به این قانون خواستار اجرایی شدن آن می شویم متاسفانه به ما جواب می دهند که این قانون ضمانت اجرایی ندارد.

وی با انتقاد از عدم عضویت ایران در کنوانسیون حقوق معلولین خواستار توجه بیشتر و جدی تر گرفته شدن قانون جامع حمایت از معلولین شد.

این بانوی روشندل همچنین در مورد مناسب سازی اماکن نیز با انتقاد شدید از وضعیت موجود در کشور، گفت: من که در سطح شهر با عصا رفت و آمد می کنم در برخی از موارد به دلیل استاندارد نبودن پیاده رو آسیب دیده ام.

فرج پور یا یادآوری اینکه در کشورهای خارجی حتی برای معلولان چراغ های راهنمایی خاصی تعبیه شده است، بیان داشت: اما در کشور ما حتی اصول اولیه ساخت ساختمان ها و معابر برای معلولان رعایت نمی شود.

و اما از سخنرانی های مطرح شده در این همایش که بگذریم حجت الاسلام میرعمادی سخنان قابل توجهی دارد.

نماینده ولی فقیه در استان لرستان و امام جمعه خرم آباد نیز در این رابطه عنوان کرد: هم جامعه نسبت به معلولین و هم معلولین نسبت به جامعه مسئولند.

حجت الاسلام سید احمد میرعمادی اولین مسئله در زمینه مسئولیت جامعه نسبت به معلولین را رعایت احترام دانست و بیان داشت: نگاه مردم، مسئولان و همه اقشار جامعه باید یک نگاه احترام آمیز باشد نه یک نگاه ترحم آمیز...

وی با تاکید بر اینکه معلولان نیاز به ترحم ندارند، عنوان کرد: معلولان نیازمند احترام و حفظ شخصیت هستند.

نماینده ولی فقیه در استان لرستان و امام جمعه خرم آباد با طرح این سئوال که آیا ما که خود را سالم می دانیم آیا واقعا سالم هستیم؟ افزود: مگر فقط نقایص جسمی معلولیت محسوب می شود؟

حجت الاسلام میرعمادی ادامه داد: برخی از افراد دارای مسائل و مشکلات روحی، روانی و اخلاقی هستند که این به مراتب بسیار سخت تر از معلولیت جسمی است.

وی معلولین را شخصیت های توانمند و با استعداد خواند و افزود: اگر معلولان مورد توجه قرار گیرند منشا آثار ارزشمند و برکات فروانی در جامعه خواهند شد.

نماینده ولی فقیه در استان لرستان و امام جمعه خرم آباد با تاکید بر ضرورت نهادینه شدن فرهنگ احترام و حفظ شخصیت معلولین در جامعه، خاطر نشان کرد: مشارکت دادن معلولان در تصمیم گیری ها و مسائل اجتماعی ضروری است.

حجت الاسلام میرعمادی با تاکید بر اینکه باید از فکر، برنامه ها و فعالیت های معلولان استفاده شود، یادآور شد: بالاترین ضربه به معلول منزوی کردن معلول است.

وی ادامه داد: آسیب و خطری که منزوی شدن برای معلول دارد بیش از معلولیت است.

نماینده ولی فقیه در استان لرستان و امام جمعه خرم آباد خواستار مناسب سازی اماکن برای معلولان شد و گفت: آنچه بیش از هر چیز دیگر مورد تاکید است تحقق درصد ذکر شده در قانون برای اشتغال معلولان است.

حجت الاسلام میرعمادی با تاکید بر اینکه در زمینه توجه به معلولان هنوز تا حد مطلوب فاصله داریم، یادآور شد: دغدغه مهم معلولان امروز مسکن و اشتغال است که این امر باید در کنار توجه به مسائل فرهنگی و دینی مورد توجه بیشتر قرار گیرد.

به هر حال افراد سالم و توانمند جامعه باید بدانند که معلولان هرگز نیازی به ترحم ندارند، همنوعان سالم باید همواره بکوشند تا کمبود موجود در معلولان رابه صورت یک جریان طبیعی نشان دهند و کاری نکنند که این کمبود، زندگی معلول را از حالت طبیعی خارج کند و او را به فردی منزوی و جدای از جامعه تبدیل سازد.