به گزارش خبرنگار مهر در ایلام، علیرضا پور احمد صبح پنجشنبه در بازدید از این پل در جمع خبرنگاران گفت: پل زیبای گاومیشان بر روی رودخانه سیمره پس از تلاقی با رود کشکان ساخته شده است.
وی بیان داشت: وجه تسمیه آن را بر گرفته از کلمه “گومیشه“ یعنی محل پرورش گاومیش است و برخی دیگر نام اولیه این پل را “گاماسا“ نوشته اند.
این کارشناس اظهار داشت: گاماس از دو کلمهی “گا“ به معنی “گاو“ و “ماس“ به معنی ماهی تشکیل شده و گاومیش یا گاو میشو نامهای دیگر این پل هستند.
پور احمد بیان داشت: بعضی بر این باور هستند که گاومیش نر در قدیم جفت خود را گم می‌کند و در پی یافتن آن تمامی دره‌ها و غارها را در هم می‌نوردد و سرانجام آن را در غاری در این محدوده می‌یابد و از آن پس این منطقه را گاو میشو نامیده‌اند.
وی اظهار داشت: بقایای اولیه این پل مربوط به دوران ساسانی است و قوس‌های جناقی آجری و سایر تعمیرات سنگی نمای فعلی پل، نشانگر مرمت آن در دوره‌های بعدی و به خصوص در دوره اتابکان لُر کوچک است.
پور احمد افزود: این پل از پنج چشمه بزرگ تشکیل شده بود و اکنون فقط یک چشمه سالم از آن باقی مانده و ارتباط چشمه ها با مسیر حرکت آب و طغیان آن واضح است و این پل بسیار فنی و پیچیده ساخته شده و به طوریکه رقیبی جدی برای پل‌های مهم به شمار می‌رود.
وی تصریح کرد: پایه‌ها و تکیه گاه‌های اصلی پل، مدور و قطورو مصالح آن از سنگ بزرگ و تراشیده هستند. در ابعاد تقریباً مساوی به صورت رگ چین به روی هم چیده شده و پایه‌های اصلی پل را به وجود آورده‌اند که داخل این پایه‌ها با قلوه سنگ و ملاط گچ پر شده است.
این کارشناس گفت: مصالح اصلی پل، سنگ و ملاط گچ است و دز سقف طاق‌ها از آجر استفاده شده و طاقهای جناقی، دالان‌ها و راهرو‌ها همگی از آجرهایی به ابعاد 25 در 20 سانتیمتر ساخته شده‌اند.
پور احمد یادآور شد: وجود پله‌ها در میان دالان ستونی میانی، بیانگر این امر است که این پل فقط یک پل ارتباطی نبوده و با توجه به راهروها‌ی داخلی، پلکان و … کاروانسرا از آن عنوان سر پناه به هنگام عبور استفاده می‌کرده‌اند.
به اعتقاد بعضی از مورخان این پل در سال 334 ه.ق بر اثر زلزله از بین رفته است. جداشدن پل از هم و پراکندگی آن شاید دلیلی بروقوع زلزله باشد.
این پل به شماره ۲۲۲۲ در فهرست آثار ملی کشور توسط سازمان میراث فرهنگی استان ایلام به ثبت رسیده است.
نظر شما