به گزارش خبرگزاری مهر، محققان موسسه ماکس پلانک آلمان با انجام آزمایشاتی دریافتند موشهایی که یک گیرنده ویژه در مرکز بویایی مغز آنها خاموش شده است می توانند سریعتر از موشهای عادی بوها را تشخیص دهند. این محققان برای اولین بار موفق شدند "بازدارندگی جانبی" را در دستگاه بویایی تائید کنند.
در سطح مولکولی، بوها به گیرنده های سلولهای بویایی حاضر در مخاط بینی می رسند و در آنجا به سیگنالهای عصبی تبدیل می شوند. این سیگنالها در بخشی از مغز به نام پیاز بویایی پردازش می شوند.
در شبکه نورونی، این سیگنالها به نوع ویژه ای از الگوهای الکتریکی تبدیل شده و به کورتکس و دیگر فضاهای مغز می رسند و در آنجا شناسایی شده و به این ترتیب بوها تشخیص داده می شوند.
این دانشمندان برای اولین بار با انجام آزمایشاتی بر روی مدلهای حیوانی موفق شدند چگونگی انجام این پردازش نورونی تحریکات بویایی را مستقیما نشان دهند.
این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "ما پردازش اطلاعات را در پیاز بویایی مغز موش دستکاری کردیم و سپس اثرات این دستکاری ژنتیکی را برپایه زمان عکس العمل نورونهای این منطقه به اطلاعات بویایی مورد بررسی قرار دادیم. به این ترتیب ما دریافتیم که با متوقف کردن یک گیرنده ویژه، ترکیبات بویایی شبیه به هم بسیار سریعتر و دقیقتر از موشهای گروه کنترل پردازش می شوند."
براساس گزارش ساینس دیلی، در این آزمایش بر روی مدلهای حیوانی اصلاح ژنتیکی شده، زمان عکس العمل در حدود 50 هزارم ثانیه کاهش یافت.
نظر شما