سرهنگ ناصر باقري گفت : اين عمليات از لحاظ سياسي براي جمهوري اسلامي ايران بسيار مهم بود،( كه تا كنون اين عمليات به اين وسعت و اهميت مهجور مانده است ) اگر كنفرانس سران كشورهاي غير متعهد در بغداد برگزار مي شد صدام به مدت 8 سال رياست آن را به عهده مي گرفت. جمهوري اسلامي ايران اعتراض شديد خود را با تحريم كنفرانس نشان داده بود. وليكن اين امر كافي نبود و نبايستي اين كنفرانس دربغداد برگزار مي شد ورياست آن به مدت 8 سال در دست صدام قرار مي گرفت.
وي افزود: ايران از لحاظ سياسي نتوانست مانع اين امر شود و در نهايت متوسل به حربه نظامي شد، تنها راهي كه مي شد از برگزاري كنفرانس جلوگيري كرد نا امن نشان دادن شهربغداد بود كه صدام به امنيت آن خيلي افتخار مي كرد، از سوي ديگر در آن زمان در سال 1361 ايران موشك دوربرد نداشت كه بغداد را مورد هدف قرار دهد براي همين قرار شد اين حركت توسط هواپيماها و بمب باران پالايشگاه عراق صورت بگيرد. لازم به ذكر است كه اين عمليات در رديف عمليات حمله به H _3 است.
باقري در ادامه پيرامون نحوه انجام عمليات گفت:
پيش از انجام عمليات به ما اعلام كرده بودند كه در صد خطر اين عمليات بالاي 85 درصد است، شش خلبان اين سه هواپيماي اف 4 نيز توسط ستاد كل انتخاب شده بودند، من با مرحوم اسكندري ، شهيد دوران با منصور كاظميان و توانگريان و قاسمي خلبانان سه هواپيماي مذكور بوديم . در اين بين من و اسكندري هر كدام شش بار بر فراز بغداد پرواز داشتيم و شهيد دوران اولين پرواز خود را بر فراز بغداد انجام مي داد وليكن از سوي ديگر شهيد دوران تا آن زمان داراي بيشترين پرواز عملياتي بود .
وي افزود: در اين عمليات نيت ، زدن شهر بغداد و مناطق مسكوني نبود بلكه قرار بود با حمله به پالايشگاه الدوره بغداد و زدن نقاط حساس آن و شكستن ديوار صوتي بغداد ، فقط يك جو رواني و ترس ايجاد نماييم . از سوي ديگر پدافند دشمن هم خيلي قوي بود . از بدو ورود ما به خاك عراق با يك ديواره آتش روبرو شديم كه پدافند سبك آنها ايجاد كرده بود ، نزديكي صبح بود كه پدافند هوايي بغداد نيز ما را ره گيري كرد و ما در بين دوپدافند زميني و هوايي قرار گرفتيم ، به هر حال عمليات را ادامه داديم و پالايشگاه را زديم ، در موقع رفتن ، دوران كه ليدر ما بود جلوي ما حركت مي كرد وليكن پس از عمليات و موقع برگشت از سمت ديگر شهر بغداد هواپيماي من و اسكندري جلو بود و دوران و كاظميان پشت سر ما بودند
پدافند سبك عراق (57) ميليمتري هواپيماي ما كه شماره دو بوديم را زدند و يك گلوله در كابين خلبان منفجر شد . ولي هواپيما به حركت خود ادامه داد و فقط سرنشينان آن كه من و اسكندري بوديم زخمي شديم .
در همين حين از هواپيماي شماره يك كه دوران و كاظميان در آن بودند اطلاع دادند كه هواپيما را زدند .
اسكندري به آنها گفت عيب ندارد ما را هم زده اند پشت سر ما بياييد.
دوران در جواب گفت : موتور شماره دو آتش گرفته و ما نمي توانيم بياييم .
اسكندري مجددا گفت : اگر مي توانيد بياييد . وگرنه بپريد بيرون .
كه بعد از اين گفت و گو ديگر جوابي از آن طرف نيامد و ما بالاخره با وجود آتش سنگين پدافند دشمن برگشتيم و در همدان به زمين نشستيم . بعدها متوجه شديم كه در آن لحظه كاظميان بيرون پريده و اسير شده و دوران هم هواپيماي نيمه سوخته را به ساختمان هتل محل برگزاري كنفرانس كوبيده است .
سرهنگ قاسمي در ادامه پيرامون شخصيت اخلاقي شهيد عباس دوران گفت:
دوران در پايگاه ديگري فعاليت مي كرد و اين اواخر به همدان آمده بود وليكن چيزي كه هميشه در وي مشهود بود خونسردي و اعتماد به نفس وي بود. در حالي كه اولين پروازش بر فراز بغداد بود وليكن بسيار مسلط عمل كرد.
نظر شما