آمده ام تا تو ببخشایی ام

به گزارش خبرنگار مهر، باز هم عرفه از راه رسید، روزی پر از شور، شناخت و بندگی خالص. باز هم عرفه با همه راز و رمزهایش ما را می خواند.

عرفه، روزی که همه نگاهها به آسمان است و چشمهای پر نیاز، امید به رحمت یکتای بی همتا دارد.

چه قدر زیبا و شیرین است، ساعتها در برابر کسی بنشینی که میدانی با تمام وجود تو را می فهمد و حرفهایی که تا به حال نتوانستهای به کسی بگویی بدون اینکه به زبان بیاوری می شنود.

چه قدر زیبا است بازگشت بندگان فراری به آغوش مهربان خدایی که می دانیم همه را خواهد پذیرفت. او را به پاکی و زلالی بندگان صالحش در صحرای عرفات قسم میدهی و زیر لب زمزمه می کنی می دانم که دیر ولی آمدم و امید به بخشش بیپایان تو دارم.

عرفه روز بازگشت از تاریکی به سوی روشنایی و نور است و این روز ما را به یاد رأفت حسین و رحمت خدا می اندازد. امروز هرکس با کوله باری از دغدغههای نگفته رو به سمت ساعتهای بخشودگی می آید.

دلشورهای عجیب وجودمان را فرا می گیرد، نکند این روز هم بگذرد و ما از آن بیبهره بمانیم، با این فکر تمام تلاش خود را می کنیم تا از تمام لحظههای ناب این روز استفاده کنیم، چون خوب می دانیم امروز روزی است که فرصت دوباره انسان بودن و بنده خالص خدا شدن را پیدا می کنیم.

امروز خداوند می خواند بندگانش را با هر کوله باری از نیکی و بدی. غفلت از دست دادن این روز چیزی جز آه و افسوس باقی نخواهد گذاشت.

هر کسی که در این روز می آید و کلمات پر اشک خود را لا به لای نوای الهی " العفو " بیرون می کشد و هرکس به زبان خود با پروردگار خویش نجوا می کند و از او می خواهد که او را در حریم عشق و عرفان خود بپذیرد.

برای روح ما دعای پر مضمون عرفه، فرصتی برای برانگیخته شدن است و در این روز تلاش می کنیم تا طلوعی از حقیقت خدا را در غروب روح عقب مانده خود بدوانیم و این روز محکی است تا بدانیم چند عرفه از حسین (ع) دور هستیم.

چه باشکوه است این نیایش عارفانه و من امروز آمدهام تا تو ببخشایی ام.