جنگ فرهنگی کشورها با میراث ایران/ آثار باستانی مهمات جنگ شده است

به گزارش خبرنگار مهر، کامیار عبدی در همایش حفاظت از میراث فرهنگی؛ بایدها و نبایدها که در کتابخانه مرکزی اهواز برگزارشد بیان کرد: فردوسی شاعر ملی ترکمنستان، مولوی شاعر ترکیه، ابوعلی سینا دانشمندان تاجیک، سفال زرین فام ایرانی از آن کویت و بازی چوگان  بازی ملی قطر شد. دیگر نمی توان گفت که یونسکو این نام ها را به ایران برگرداند و از فهرست اندیشمندان و آثار کشورهای خارجی خط بزند.

وی افزود: تهدیدها و آسیبهای میراث فرهنی طبیعی و انسانی هستند. تهدیدهای طبیعی یعنی اتفاقاتی که طی سالها برای بناهای تاریخی رخ می دهد.مانند سیل، زلزله و طوفان. اما ما با تهدیدهای انسانی بیشتر مواجه هستیم مانند حفاری های غیر مجاز و قاچاق اشیای تاریخی که تا چند سال پیش از این اقدامات خبری در استان خوزستان شنیده نمی شد اما اکنون میزان تخریب ها و حفاریهای غیرمجاز بسیار زیاد شده است.

وی افزود: در سالهای اخیر فعالیتهای عمرانی در خوزستان نیز مزید بر علت شده است چرا که اکنون یک پنجم کارهای عمرانی در این استان انجام می شود. همچنین اکتشافات و استخراج نفت هم مستقیما روی آثار باستانی تاثیر می گذارد و سازمان میراث فرهنگی نیز تنها کارش این است که برای این اقدامات کلاه شرعی بدوزد.

این استاد باستان شناسی بیان کرد: صیانت از میراث فرهنگی نشانه پیشرفت در کشور است چون کشورهای دیگر روی مسائل فرهنگی خود سرمایه گذاری های کلانی می کنند اما مردم ایران تنها درباره میراث فرهنگی صحبت می کنند ولی زمانیکه صحبت پول و مادیات می شود به سرعت اجازه نابودی میراث تاریخی را می دهیم.

وی بیان کرد: افرادی درباره مسائل میراث فرهنگی مدعی هستند که از آن هیچ بهره معنوی نمی برند و میراث را به یک مسئله پولزایی تبدیل می کنند در حالی که ایران فقیر نیست که بگوییم از هر چه داریم باید استفاده کرد و پول درآورد چون آنقدر ایران منابع طبیعی دارد که می توان میراث فرهنگی را کنار زد ولی باز هم ثروتمند شد.

عبدی تصریح کرد: خوزستان تا چند سال پیش بهشت باستان شناسی ایران بود اما اکنون کمترین طرح باستان شناسی و تنوع پژوهش در ان انجام می شود. چرا 25 سال از زمان جنگ گذشته ولی باستان شناسی خوزستان پیشرفتی نداشته است. مشکلات اداری و سازمان میراث فرهنگی چیست. آنهم در شرایطی که شرکتهای عمرانی در حال تخریب و نابودی میراث فرهنگی هستند.

موتورسواری در محوطه تاریخی شوش

این کارشناس میراث فرهنگی گفت: شهر شوش قوی ترین شهر باستانی ایران بوده و حدود 6 هزار و 200 سال قبل تاسیس شده است. اگر این شهر در کشورهای دیگر قرار داشت دور تا دور محوطه تاریخی آن را ویترین می کشیدند نه آنکه این بخش از تاریخ را به پیست اتومبیلرانی و موتورسواری تبدیل کنند و یا اجازه دهند که هر کسی گوشه ای از آجرهای آن را برای ساختن خانه خود بردارد و ببرد.

وی بیان کرد: چهار سال است که در مسئله ابتدایی تعیین حریم شوش مشکل داریم و بارها گفته ایم که در این محوطه تاریخی نباید آتش روشن کنید تا پای ستون ترک بردارد و بشکند.

عبدی افزود: سازمان میراث فرهنگی به جای صیانت از میراث فرهنگی، برای مدیر جدیدش میز و صندلی می گیرد. موج جدیدی از مهاجرت شهرداران به میراث فرهنگی اتفاق افتاده که تفاوت دیدگاهها را شامل می شود. از نظر یک شهردار و مسئول شهری بافت باستانی هر شهر که باید کارشناسان میراث فرهنگی آن را مرمت و حفاظت کنند تا به حالت اولیه برگردد بافت فرسوده ای است که باید هر چه زودتر تخریب شود تا به جای آن ساختمان های جدید  و پاساژهای تجاری ساخته شود.