ضبط تمامي تصاوير يك سريال با دوربين روي دست تجربه خوبي بود

به گزارش خبرنگار تلويزيوني "مهر"، در نشست خبري كه به منظور بررسي مجموعه تلويزيوني " بيگانه اي در ميان ما " با حضور احمد اميني ( كارگردان )، جابر قاسمعلي  ( نويسنده )، آرمان زرين كوب ( تهيه كننده ) و ستاره اسكندري ( بازيگر نقش نازنين ) در خبرگزاري فارس برگزار شد ، اميني ضمن بيان اين مطلب گفت :  اين مضمون را من انتخاب نكرده بودم، بلكه ساخت اين سريال به من پيشنهاد شد. يكي از دلايل من براي قبول اين اثر كوتاه بودن توليد بود. يعني بر اساس برنامه ريزي ها اين سريال در قالب 4 قسمت بايد توليد مي شد و چون من حوصله كارهاي طولاني مدت را نداشتم، ساخت آن را قبول كردم. نكته ديگر اينكه، مضمون سريال به مساله بيماري ايدزمي پرداخت و به خصوص تاكيد بر تماس جنسي داشت . در حالي كه تاكنون در كارهاي تلويزيوني مساله بيماري ايدز تا اين اندازه در مركز توجه اثر قرار نمي گرفت.  مهمتر اينكه سوژه تا حدودي جسارت آميز بود و از نظر روابط بين آدم ها و قصه اگر نگويم بي سابقه، اما كم سابقه بود.
وي درباره استفاده از تكنيك دوربين روي دست كه تمامي بخش هاي سريال از آن استفاده شده بود، اظهار داشت:  وقتي يك كارگردان راجع به يك فيلمنامه فكر مي كند، روابط ، شخصيت ها، ديالوگ ها و ساير امور ديداري، شنيداري و مفهومي را به منظور ايجاد يك ساختمان بصري مناسب و جديد جستجو مي كند. من در وهله نخست فكر مي كردم كه يك اثر 4 قسمتي ( در ابتدا قرار بود 4 قسمت باشد، ولي در زمان توليد و تدوين 6 قسمت شد ) چگونه بايد ساخته شود تا مورد توجه بيننده قرار بگيرد. چون بر اساس تجربه قبلي كه من در سريال سازي داشت، به اين مساله واقف بودم كه به طور كلي 5 تا 6 هفته طول مي كشد تا بيننده يك سريال و زمان پخش آن را پيدا كند، نسبت به آن احساس علاقه كند و بعد به بيننده ثابت اثر شود. بنابراين من بايد سريال را به گونه اي مي ساختم كه بيننده اگر به طور اتفاقي هم با سريال برخورد مي كرد، تمايل و علاقه اي به پيگيري و تماشاي آن پيدا كند.
كارگردان اين سريال خاطر نشان كرد:  من تكنيك استفاده از دوربين روي دست را به منظور ديده شدن سريال انتخاب كردم. هر چند كه اين انتخاب ريسك به حساب مي آمد و اين امكان وجود داشت كه من به طور كامل شكست بخورم. از طرف ديگر، من در فيلم " اين زن حرف نمي زند " در بخش هايي كه فيلم به قسمت هاي فلاش بك مي پرداخت، با استفاده از تدوين غير تداومي كه به صورت برش پرشي ( جامپ كات ) اعمال شده بود، اين بخش را ارايه كردم. از همين تجربه هم در ساخت اين سريال استفاده كردم كه تا حدودي به يك موفقيت نسبي رسيدم. البته در اين اثر من از آن نوع تدوين استفاده نكردم. چون در مورد اينكه مخاطب بتواند با اثر ارتباط برقرار كند، چندان اطمينان نداشتم. گذشته از مسايل تكنيكي، از نگاه من دوربين نگاه بيماري ايدز است كه به هر جا سرك مي كشد، به افراد دور و نزديك مي شود و اين حركت دوربين با توجه به تكان هاي معمول و حركت هاي شديد عمدي، نوعي تشويش و اضطراب را به بيننده منتقل مي كند.
اميني همچنين تاكيد كرد: من در اين كار دكوپاژ دقيق و كاملي داشتم و همه چيز از پيش تعيين شده بود. حتي من براي اينكه بتوانم به كار تحرك بيشتري بدهم ديالوگ هايي كه بازيگران بيان مي كردند را از زواياي مختلف ضبط كردم. اما در مونتاژ به جهت  شهامت كم آوردم و با اين تصور كه امكان دارد، جامپ كات هاي سريال زياد شود و بيننده اثر را نپذيرد از تدوين خاص آن پرهيز كردم.
وي درباره برخي از ابهاماتي كه در قسمت آخر سريال از نظر داستان به وجود آمده بود، توضيح داد:  من اين سريال را به اين منظور نساختم كه بيننده از ديدن آن خوشش بيايد و پس از مدتي آن را رها كند. موضوع اين بود كه ما در حين داستاني كه ارايه مي كرديم، بايد پيام هاي پزشكي هم به بيننده ارايه مي داديم. از جمله اينكه دليل باردار نشدن خانم دكتر اين بود كه ما به اين مساله اشاره داشتيم كه با استفاده از وسايل جلوگيري مي توان از شيوع ايدز جلوگيري كرد. اما اين مساله را ما به صراحت نمي توانستيم بيان كنيم. همچنين دنيا آمدن كودك به اين مفهوم بود كه ما به بيننده خود بگوييم بر اساس تحقيقات پزشكي در زمان بارداري مادر مبتلا به ايدز از حدود دو ماهگي با استفاده از معالجات و داروهاي خاصي مي توان به نجات بچه اميدوار بود يا اينكه آزادي فريد در جامعه، اشاره و هشداري در اين باره بودك ه خطر در جامعه وجود دارد و ما را تهديد مي كند، بنابراين بايد مراقب بود.
جابر قاسمعلي، نويسنده اين سريال درباره انگيزه خود از ارايه اين اثر اظهار داشت:  حضور احمد اميني به عنوان كارگردان نخستين انگيزه من از قبول اين فيلمنامه بود.  ديگر اينكه من خاطره اي در ذهن داشتم كه طي آن جواني را كه دچار يك بيماري عفوني بود يك شب به بيمارستان منتقل كردم و در آنجا ناخواسته به بخشي رفتم كه به نظرم همه افراد آن رفتاري عجيب داشتند و من پس از مدتي متوجه شدم اين بخش بيماران ايدزي است. خانم دكتر جواني هم با آنكه احتمال آلودگي وجود داشت، بدون داشتن نگراني به اين بيماران رسيدگي مي كرد. من احساس دين به اين خانم دكتر كردم و خواندن فيلمنامه اوليه كه به وسيله شعله شريعتي نوشته شده بود، مجالي براي اداي اين دين بود.
وي در ادامه توضيح داد:  من داستان سريال را بر اساس مواد تحقيقي پيش بردم كه از سوي نويسنده ارايه شده بود و به جز يك دفترچه كه اطلاعاتي درباره اين بيماري مي داد، چيزي به آن اضافه نكردم. اما به جهت داستان در گفت و گوهايي كه با كارگردان داشتم، شكل كلي قصه تغيير كرد و چيزهايي به افزوده يا از آن كم شد.  ديگر اينكه، اين كار به صورت سفارشي تهيه و توليد مي شد، به همين جهت من در تلاش بودم تا اثر جنبه هاي آموزشي خود را هم حفظ كند و به همين خاطر تغييراتي در اثر به وجود آوردم. براي نمونه در داستان اوليه زن و شوهر هر دو دكتر بودند. ولي در بازنويسي من شخصيت شوهر را آرشيتكت گرفتم تا هم از نظر اينكه شخصيت دانش و تجربه پزشكي همسرش را نداشته باشد، تفاوت هايي به وجود بياورم و هم اينكه اشاره كنم، داشتن تحصيلات  مانعي در جهت ابتلا به ايدز نيست. همچنين در پايان اثر نوزاد به سلامت متولد مي شود چون من دراين زمينه ياد جمله اي از تاگور مي افتم كه گفته است هر كودكي كه به دنيا مي آيد، نشانه اين است كه خداوند اميدش به بشر را از دست نداده است. به همين خاطر من به اين مساله فكر كردم اگر پايان قصه با مرگ نوزاد همراه مي شد، قصه خيلي سياه مي شد و از بار آموزشي آن هم كاسته مي گرديد.
ستاره اسكندري، بازيگر نقش نازنين در سريال " بيگانه اي در ميان ما " درباره اينكه شيوه تكنيك روي دست به اين جهت كه از نوع نماهايي كه گرفته مي شود او را بدون اطلاع مي گذارد چه احساسي داشته است، گفت:  من حضور كمي در اين اثر داشتم. اما بر اساس صحبت هايي كه با كارگردان داشتم و اينكه اصولا" من بازيگر تئاتر هستم و به لنز و قرار گرفتن در قاب مشخصي عادت ندارم، بازي در اين سريال با استفاده از اين تكنيك خوشايند بود. چون من به اين مساله واقف بودم كه اگر فراتر از چارچوب قاب بازي مي كنم، افرادي در پشت دوربين قرار دارند كه درباره اين مساله به من تذكر مي دهند. به همين خاطر من آزاد و رها بازي مي كردم. البته اين بدان معني نيست كه من نسبت به بازي در نماهاي مختلف از جمله شات هاي بسته آشنايي ندارم، بلكه مساله بر سر اين است كه اين كار شرايطي را براي من به وجود مي آورد كه رهاتر از آثار متعارف تلويزيون بتوانم در آن فعاليت كنم.
لازم به ذكر است مجموعه تلويزيوني " بيگانه اي در ميان ما " داستان زندگي جواني را روايت مي كند كه بر اثر اشتباه پزشكي  به بيماري ايدز مبتلا مي شود. جوان وقتي با فهميدن مساله در صدد درمان خود بر مي آيد، با رفتارهاي ضد و نقيض از سوي افراد مختلف جامعه مواجه مي شود كه برخي او را به سوي درمان و بعضي به طرف انزوا هدايتش مي كنند. اين مسايل تحولات روحي عميقي را در اين جوان موجب مي شود.
آتنه فقيه نصيري، محمد حاتمي، ستاره اسكندري و رامبد شكرابي، فرشيد نوابي و شبنم معززي ايفاگر نقش هاي اصلي اين اثر هستند.