به گزار ش خبرنگار هنري " مهر " ، در جلسه نمايشنامه خواني روز گذشته، نمايشنامه " سيزيف و مرگ" اثر " روبرمرل" به كارگرداني بهرام سروري نژاد اجرا و نقد و بررسي شد . در اين اجرا كا ظم هژير آزاد ، بنفشه توانايي و بهرام سروري نژاد بازي كردند .
پس از اين اجرا " كيوان كثيريان" منتقد اين جلسه گفت: اين متن كاملا مبتني برموقعيت است . ابتدا بايد لايه هاي ظاهري كار را ديد و بعدبه اثرانديشيد خود اثر همه چيزرا به ما خواهد گفت . در نهايت ممكن است ما رويه اثر را ببينيم اما به معناي اين نيست كه ما به كار فكر نمي كنيم .
وي در ادامه افزود: برداشت آزاد آقاي سروري نژاد كارگردان اين اجرا مي توانست در وجوه مختلف اثر نمود يابد كه اين درك بايد كم كم و با يك حركت دروني شكل گيرد. به عقيده من برخلاف نظر كارگردان اين اجرا يك كارگرداني آزاد نداشت و نمي توان گفت كه يك نمايشنامه خواني بوده زيرا به اندازه يك كار مستقل حركت داشت در حالي كه در نمايشنامه خواني بايد حركات ،لباسها ، حالت چهره و شكل وتن صداي بازيگر به ما ذهنيت بدهند .
در ادامه جلسه، مهرداد ابروان عضو كانون ملي منتقدان تئاتر نيز با طرح سوالاتي ، متذكر شد: در اين متن مرگ دست بسته وبه زانو در آمده است و مرل مي گويد انسان خود گرگ خود است و نيازي به مرگ ندارد و وجه ضد بورژايي متن مدنظر است، زيرا اين نويسنده انديشه چپ داشته است. وي همچنين در باره اجرا هم گفت: بايد دونكته را به عنوان نقد بگويم يكي اين كه ما در اينجا نمي دانيم آيا يك نمايشنامه مي خوانيم يا اجرايي برروي صحنه مي بينيم؟ چرا اين قدر ميزانس هاي حركتي در اين اجرا وجود دارد؟ اين با مفهوم نمايشنامه خواني تناقض دارد و ديگر اين كه جنس بازيها باهم هماهنگ نبودند يك بازيگرنرم بازي مي كرد وبقيه تيپ بودند.
بهرام سروري نژاد، كار گردان، در پاسخ به اين منتقدان اظهار داشت: انتخاب جنس بازي عمدي بود زيرا در اين اثر ما تعدادي شخصيت داريم كه مي آيند ومي روند و عقايدي دارند اما سيزيف در برابر همه اينها قرار مي گيرد. من مي خواستم سيزيف با بقيه متفاوت باشد. وي درباره سبك اجرا يادآو ري كرد: بايد بگويم برخي آثاربا صرف روخواني مفهوم هستند اما بعضي ديگربا صرف ديالوگ نمي توانند مفاهيم اثر را ارائه دهند و بايد همراه با حركت، ديالوگها را شنيد مانند" تبعيدي ها" از جميز جويس. درباره كم رنگ بودن تفكر طبقاتي اثر در اين اجرا بايد متذكر شوم كه من نمي خواستم تنها به وجه طبقاتي اثر بپردازم ودوست داشتم فراترروم من به بيان مسايل فلسفي از زبان فيلسوف اعتقاد ندارم ودوست دارم در قالب كمدي و طنز حرفم رابزنم بنابر آدمهاي نمايشم را لوده وحتي دلقك گرفتم .
نظر شما