"فرشته ولي مراد"، كارشناس رسانه و جامعه شناس در گفت و گو با خبرنگار تلويزيون "مهر" ضمن اشاره به مطلب فوق گفت: تاسيس شبكه آموزش قدم خوبي بود، چرا كه ضرورت آن احساس مي شد، اما يكي از اشكال هاي اساسي شبكه آموزش عدم تعريف از مخاطب است، به همين دليل گزينه هايي از دروس دانشگاهي، دبيرستاني، راهنمايي و دبستاني انتخاب شده و مخلوطي از آن ها نشان داده مي شود. البته برخي از برنامه هاي آموزشي همچون انيميشن يا پودمان حقوق خانواده مناسب است، حتي در برنامه حقوق خانواده تحليل هاي خوبي ارائه مي شود و در آسيب شناسي اين مساله، مباحث به دقت باز مي شوند. اما در مجموع برنامه ها از مخاطب تعريف ندارد.
وي با اشاره به جدول زمان بندي برنامه هاي آموزش گفت: متاسفانه مسوولان شبكه آموزش به ارائه جدول زمان بندي توجه نمي كنند و در اين زمينه زمان بندي روشني نيست، در حالي كه ارائه جدول زمان بندي يكي از ضروري ترين كارهاي شبكه آموزش است. به عنوان نمونه زماني كه يك سريال پخش مي شود، براي مخاطب جا مي افتد، اما با وجود تكثر برنامه ها، مخاطبان كمتر متوجه برنامه هاي آموزشي مي شوند. شبكه آموزش مي تواند جدول هفتگي خود را در زمان هاي مختلف اعلام كند. به عنوان نمونه مخاطبان انيميشن بايد بدانند كه برنامه آموزشي شان را در چه زماني ببينند. علاوه بر آن براي جدول هفتگي مي توانند تيزرهايي بسازنند و بعد از توافقات لازم در شبكه هاي ديگر نشان دهند تا مخاطبان نسبت به تمام برنامه هاي آموزشي آگاهي پيدا كنند.
وي خاطر نشان كرد: همچنين شبكه آموزش بعد از ارائه تعريف از مخاطب مي تواند برنامه هاي كاملاً تخصصي براي آن طيف از مخاطبان بسازنند. در واقع برنامه ها از بالا بايد حساب شده برنامه ريزي شوند.
وي اشاره كرد: از سوي ديگر شبكه آموزش به اشكالات سيستم آموزش ما گرفتار شده است و همانند سيستم آموزش ياد گرفته كه فقط جنبه اطلاع رساني محفوظات را اعمال كند وبه جاي اين كه خلق كند، فقط ياد مي دهد. درحالي كه آموزش صرفاً نبايد اطلاعات دهد، بلكه بايد افراد خلاق بيرون دهد. يكي از اشكلات صدا و سيما در تاسيس شبكه هاي مختلف اين است كه اهداف را روشن نمي كند كه بر اساس آن به تعريف مشخصي هم برسد و به راه كارهاي مناسبي دست پيدا كند، در حالي كه در سياست گذاري هاي كلان بايد اين كار انجام شود و برنامه ريزي صورت بگيرد.
وي با اشاره به شبكه هاي آموزش در كشورهاي غربي گفت: در آن جا نه تنها شبكه آموزش، بلكه ديگر شبكه ها به صورت ابزارهايي دراختيار يك سيستم هستند . اين سيستم نيز اهداف خود را در يك راستا از طريق اين رسانه ها پياده مي كند. در شبكه هاي آموزش غربي برنامه هايي متناسب با مخاطبان عرضه مي شود و بيشتر برنامه ها عملياتي است و با توجه به مخاطبان زمان بندي مي كند تا بيشتر مورد استفاده آن ها قرار بگيرد، اما در ايران اين طور نيست و شبكه آموزش فقط جنبه اطلاع رساني دارد و افراد خلاق بيرون نمي دهد.
وي افزود: از سوي ديگر شبكه آموزش در ارتباط با ادبيات نقص دارد. ما از ادبيات غني برخوردار هستيم و شبكه آموزش از دو بستر در اين زمينه مي تواند برنامه هايش را ارائه دهد. اول اين كه با ساخت برنامه هاي جذاب گنجينه هاي ادبي را دلچسب تر كند و آن را باز كند. دوم، به افراد خلاق ادبي و هنري بپردازد. همچنين جلسات آموزش شعر، داستان نويسي، نگارش و... بگذارد، البته اين برنامه ها نبايد خشك و خسته كننده براي مخاطبان باشد.
نظر شما