به گزارش خبرنگار مهر، محمدرضا نوروزیان در همایش ملی توسعه پایدار شهری که عصر چهارشنبه با حضور معاون معماری و شهرسازی وزیر راه و شهرسازی، معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی، رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی، رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی، مدیران کل میراث فرهنگی و راه و شهرسازی استان، اساتید دانشگاه، سایر مسئولان و اقشار در آمفی تئاتر مرکزی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) برگزار شد، بیان کرد: اکنون که صنعت ساخت و ساز در کشور از رونق افتاده فرصت خوبی مهیا شده است تا وکیلان، پزشکان، آهن فروشان و دیگر افراد فعال در سایر مشاغل به شغل های اصلی خود بازگردند و در آن حیطه مشغول به خدمت در جامعه باشند.
نوروزیان با اشاره به قدمت مفهوم توسعه پایدار در سطح دنیا گفت: حدود ۴ دهه است که از طرح مفهوم توسعه پایدار می گذرد و در این بین ضرورت طرح و اجرای این مقوله در این است که توسعه پایدار در نهایت منتهی به حفاظت از منابع، تنوع فرهنگی و عدالت اجتماعی می شود.
رئیس کانون معماران ایران با اشاره به تصورات اشتباه از مقوله توسعه پایدار گفت: ساختن ساختمان های مرتفع، برج، پاساژ و پل هایی که به سختی در معابر جای گرفته است، توسعه پایدار محسوب نمی شود بلکه توجه به حیات شهری است که توسعه پایدار را موجب می شود.
وی ادامه داد: متاسفانه در زمینه توسعه پایدار در جهت معکوس حرکت کرده ایم و تنها معیار ما در این زمینه گسترش فیزیکی شهرها بوده است.
این مسئول ادامه داد: امروزه ساخت ساختمان های بلند حتی در شهرهای کوچک ما نیز آغاز شده است حال آنکه نباید به بهانه های مختلف حیات شهری را به حراج گذاشت.
نوروزیان اظهار داشت: یکی دیگر از مقوله های توسعه پایدار که در کشور ما مغفول مانده توجه به نشاط شهری است که متاسفانه در این بین ما جزو افسرده ترین کشورهای جهان هستیم.
نوروزیان افزود: شهرهای ما افسرده و غمگین هستند و همین موضوع می طلبد که مسئولین شهر در پی یافتن مولدهای شادی پایدار برای شهروندان باشند تا در راستای توسعه پایدار گام بردارند.
رئیس کانون معماران ایران در بخش دیگری از سخنان خود گفت: در برخی از موارد ماهیت گردشگری کشور به دلیل بی توجهی به توسعه پایدار تبدیل به پدیده ای زینتی شده است.
این مسئول با اشاره به پیامدهای حذف توسعه پایدار در گردشگری ادامه داد: با حذف توسعه پایدار از فرایند گردشگری از ماهیت این صنعت کیلومترها به دور افتاده ایم.
وی در پایان افزود: برگزاری همایش هایی از این دست باید منتهی به خروجی های ملموس و عینی برای جامعه باشد در غیر این صورت باید شاهد خشکیدن درخت فرهنگ در کشور باشیم و همانگونه هم باید از توسعه پایدار صرف نظر کنیم.
نظر شما