به گزارش خبرنگار مهر، مراسم پایانی چهاردهمین جشنواره پژوهش فرهنگی سال صبح امروز شنبه ۱۵ اسفند با حضور علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین جمعی از پژوهشگران حوزه فرهنگ در محل پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات در تهران برگزار شد.
محمدرضا جوادی یگانه دبیر علمی چهاردهمین جشنواره پژوهش فرهنگی سال در سخنانی در این مراسم با بیان اینکه این جشنواره در حال حاضر قدمتی ۲۰ ساله پیدا کرده است، گفت: تاکید جشنواره پژوهش فرهنگی سال بر پژوهش و فرآیند است نه نتیجه. شاید این نوع جشنواره‌ها به این مسئله کمک کند که چهره‌های برجسته و پژوهشگر بیش از پیش دیده شوند.
وی با اشاره به وقفه چهارساله جشنواره چهاردهم، تعداد آثار ارسالی به این دوره را (۷۰۰ اثر) بیشترین میزان مشارکت بر همه دوره‌های جشنواره پژوهش فرهنگی سال عنوان کرد و گفت: پژوهش بدون اطلاعات یک نقص است؛ چراکه نوعی درمان بدون تشخیص است.
رئیس پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات همچنین از اینکه گرایش به انجام گرایش‌های کلان در کشور کمتر شده و تعداد آنها را می‌توان شمرد، اظهار تاسف کرد و گفت: بعد از سال ۱۳۸۳ ما چندان اقبالی به انجام پژوهش‌های ملی شاهد نبودیم، اما خوشبختانه در دو سال اخیر این گرایش بیشتر شده و در حال حاضر گزارش‌های اولیه طرح ملی موج سوم سرمایه اجتماعی منتشر شده است.
جوادی یگانه با بیان اینکه داده‌های این طرح در اختیار تمامی انجمن‌های علمی و صاحب‌نظران برجسته در حوزه‌های تحقیقات اجتماعی قرار گرفته است، ابراز امیدواری کرد: گزارش های جزئی این طرح متعاقبا در اختیار عموم مردم قرار گیرد.
در این نشست همچنین سید ضیاء هاشمی معاون فرهنگی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در سخنانی با بیان اینکه جامعه و مدیریت در کشور ما تصمیم گرفته است به پژوهش‌های اجتماعی و فرهنگی در مقام عمل توجه ویژه‌ای کند، گفت: البته به نظر می‌رسد پژوهشگران در مرکز تحقیقاتی ما هم مشکلات خاص خود را دارند. مسائلی از قبیل اینکه هنوز نسبت به پژوهش‌های فرهنگی و اجتماعی، نوعی بی‌اعتمادی حتی در میان مدیران ارشد ما وجود دارد، یکی از این موارد است.
وی در عین حال با بیان اینکه اداره جامعه در حال حاضر مبتنی بر پژوهش و نتایج این قبیل از مطالعات نیست و نظام مدیریت در ایران اجازه نمی‌دهد این ابتکار ایجاد شود، گفت: در سال‌های ۸۵ و ۸۶ متاسفانه ما شاهد یک افت در فعالیت دفتر طرح‌های ملی بودیم و علیرغم تلاش‌ها و مکاتبات زیادی که برای حل مشکلات آن صورت گرفت، کاری از پیش نرفت و مشکلات پابرجای ماند.
معاون فرهنگی وزیر علوم، عدم استقلال مراکز پژوهشی و تحقیقاتی از حیث مالی و همچنین زدن مهر محرمانه بر نتایج این پژوهش‌ها را نیز از مشکلاتی که خود این مراکز موجب آن شده‌اند، ذکر کرد و گفت: به نظر می‌رسد ما نیازمند شکل‌گیری یک سازمان فراگیر و فرابخشی برای انجام تحقیقات اجتماعی و فرهنگی در کشور هستیم؛ چیزی شبیه یک کنسرسیوم پژوهشی که با حمایت وزارتخانه‌های علوم و ارشاد و دانشگاه‌ها شکل بگیرد.
نظر شما