به گزارش خبرنگار موسيقي مهر، مردمي كه در شب پاياني كنسرت گروه خورشيد حضور داشتند فكرنمي كردند پس از شنيدن تصنيف شيرين وماندگار "درخيال" شنونده انتقادات تلخ وصريح مجيد درخشاني باشند. به نظر مي رسد كه گستره ناراحتي و دلگيري درخشاني - به عنوان سرپرست گروه خورشيد- خيلي زياد بوده است كه در جمع مردم و با صراحت كامل اين ناراحتي رابروزمي دهد .
حقيقت اين است كه پس از تغييرو تحولات مديريتي در كشور و دور جديد فعاليت ها در يك سال اخير فضايي در موسيقي كشور حاكم شده است كه با مراجعه به تقويم موسيقي كشوربهتر مي توان آن را مورد ارزيابي قرار داد.
اما آنچه در نهايت دامن هنرمندان عرصه موسيقي را گرفته است،بحث مجوز و صدور آن است . به طوري كه يا مجوز به بهانه هاي غير شفاف صادر نمي شود ويا به قدري دير صادر مي شود كه عملا مردم در جريان برگزاري كنسرت ها قرار نمي گيرند . ازهمه اين ها گذشته اين فقط دفتر موسيقي نيست كه بايد اجازه برگزاري كنسرت بدهد، بلكه نهادهاي ديگري نيز در اين امر دخيل اند . بااين حساب ببينيد وقتي يك مركزفرهنگي مانند دفتر امور موسيقي تا اين حد دچار از هم گسيختگي در صدور به موقع مجوز براي برپايي كنسرت ها است ، طبيعي است كه نمي توان از نهاد هاي اجتماعي و امنيتي توقع همكاري و آگاهي نسبت به جايگاه معنوي موسيقي در تعالي فرهنگ مردم داشت.
آنچه دراين ميان حائز اهميت است ،نقش و جايگاه موسيقي فاخراست كه امروزه به عنوان دستاويزي محكم و فرهنگي مي تواند بسياري از آسيب هاي اجتماعي را كاهش دهد و مردم را به آرامش و طمانينه روحي دعوت كند تا در سايه تعامل و اتحاد بتوان به چشم اندازي روشن انديشيد .در اين مسير متوليان موسيقي و برگزار كنندگان كنسرت ها مي توانند با برقراري ارتباطي سيستماتيك و تعريف شده مسير را براي گروه هاي توانمند و مورد علاقه مردم فراهم كنند تا ايران به يك كانون فرهنگي در امرموسيقي مبدل شود.
اماجريان صدور ديرهنگام مجوز براي كنسرت رفته رفته به يك سنت تبديل شده و همين مساله موجب خسران برگزاركنندگان و هنرمندان مي شود و گروه خورشيد با تمام تلاشي كه دارد از اين قاعده جدا نيست. اگرچه مدير دفتر امور موسيقي وزارت ارشاد چندي پيش منكر لغو كنسرت شد اما اگر مجوزي دير صادر شود با اين شرايط خود به خود نوعي لغو تلقي مي شود.
نتيجه اين عملكرد ، انتقاد صريح و عمومي درخشاني را درپي دارد و همين طوردلگيري از مسئولان يك نهاد فرهنگي و اين گونه تقابل ها اجراي موسيقي را در هاله اي از دلگيري ها و كدورت ها كمرنگ مي كند. اگر در اين ميان تلاش عده اي دلسوز براي گرفتن مجوز در كار نباشد بايد نااميد و مفعول ماند. اميد است گروه هاي خودجوش و جوانان علاقه مندي مانند اعضاي گروه خورشيد در مقابل چنين سياستي منزوي نشوند و با فعاليت بيش از پيش خود موجب بقاي موسيقي فاخر ايراني شوند .
در نهايت اميد مي رود هرچه زودتر در پروسه اعطاي مجوز و ضوابط آن بازنگري شود تا انتفاع فرهنگي براي همه اتفاق بيفتد و اين امر ميسر نمي شود مگر در سايه گفتمان و طرح مسائل . هدف اين است كه موسيقي فاخر ايراني آنچنان كه شايسته اين گنجينه است مورد توجه قرار گيرد.
نظر شما