به گزارش خبرنگار مهر، تسکین چهل و هشت شعر دارد؛ که در فاصله سالهای ۹۱-۹۵ سروده شدهاند و فضای غالب شعرها غنایی و تغزلی است.
پیره در این دفتر شاعری پرسشگر است که عمیق میاندیشد، نام دیگر پدیدهها را جستجو میکند و به نگریستن دعوت میکند.
طبیعت حضوری ملموس و عینی دارد و شاعر ما را به خوانش گذشته دعوت میکند؛ رجعت به فطرت. زبان موجز و مستحکم، استعارات بدیع، فضای ملی و بومی، اجتناب از شعرترجمهای و تشبیهات تازه شاعرانه، شعرهای این کتاب را خواندنی کرده است.
شاعر با انگشت، حیرتزده و امیدوارانه، جهان روشن و آرمانشهرش را میجوید و با تخیل و عاطفهای منسجم، کلمات را خلاقانه معماری میکند. زبان سالم و روان شعرها سبب شده است طیف وسیعی از مخاطبان بتوانند خواننده شعرهای این کتاب باشند.
در شعری از این کتاب میخوانیم:
تو برای این رودخانه خشک شده
دو ماهی قرمز آوردی
تو برای این علف غمگین که میان دره و کوهستان بود
نامی انتخاب کردی
هربار نگاهت میکنم
غم را در دلم مثل طاقه های پارچه روی هم میچینند
و هربار بیشتر دوستت دارم
ماهی قرمزی در حوض قلبم میغلتد
به من بگو
چطور میشود بهار را در قوطیهای عطاری تازه نگه داشت؟
«تسکین» را نشر چشمه در ۸۲ صفحه از سوی نشر چشمه منتشر شده است.
نظر شما