کریم ارغنده پور در گفتگو با خبرنگار "مهر" در اصفهان به تحلیل ائتلاف شکل گرفته در بین اصلاح طلبان پرداخت.
این عضو شورای مرکزی حزب مشارکت با اشاره به انواع ائتلاف در گروههای سیاسی، گفت: در سیاست نظری معمولا از نظر عمر، ائتلاف ها را به 3 دسته موقتی، پایدار و دائمی تقسیم می کنند، ائتلاف موقتی معمولا برای کسب امتیازات انتخاباتی ایجاد می شود، ائتلاف پایدار معمولا به صورت اتحاد احزاب ایجاد می شود و غایتش کسب امتیازات موقتی نیست واگر اتحاد احزاب منجر به انحلال آنها در یک واحد کلی تر شود، ائتلاف دائمی شکل می گیرد.
ارغنده پور در ادامه ائتلاف را از منظر ماهیتی مورد بررسی قرار داد و اظهار داشت: از نظر ماهیتی نیز ائتلافها به 3 دسته تقسیم می شوند، ائتلاف انتخاباتی که به شکل معرفی کاندیدای مشترک تجلی پیدا می کند، ائتلاف های پارلمانی که میتواند موضوعی (تاکتیکی) یا رهبردی باشد و ائتلاف های حکومتی که به شکل همکاری چند حزب در قوه مجریه است.
این روزنامه نگار اصلاح طلب با اشاره به ائتلاف کنونی شکل گرفته در بین اصلاح طلبان گفت: به گمان من ائتلاف جریان اصلاحی از حیث عمر باید پایدار باشد و به یک انتخابات محدود نشود و از حیث ماهیت می تواند هر 3 شکل بیان شده را داشته باشد و اگر بپذیریم که موانع جدی بر سر راه اصلاحات وجود دارد ، برای عبور از دوران گذار به سمت تعمیق و گسترش دموکراسی، گریزی نیز جز ائتلاف های راهبردی نیست.
وی تصریح کرد: در واقع تحقق توسعه سیاسی در گرو اتحادهای حداکثری در برابر ساختارهای ممانعت کننده است و صد البته هر اندازه پایگاه اجتماعی موتلفین متنوع تر و قوی تر باشد آن ائتلاف نیز کارکردی تر، استوارتر و موفق تر خواهد بود.
این فعال سیاسی اصلاح طلب با بیان اینکه "ما در ائتلاف ها تلاش می کنیم که امکان پذیری و راههای سازش احتمالی را مورد مطالعه قرار دهیم"، گفت: در اندیشه دموکراسی راهکار "ائتلاف" دارای نقشی اساسی است به طوریکه بعضی حتی گفته اند که بدون ائتلاف، دموکراسی امری ممتنع است و از آنجا که جوامع معمولا ساختاری پلورالیستی دارند، همزیستی و همکاری مطلوب و دموکراتیک در درون آنها نیز جز با راهکار ائتلاف مقدور نیست.
وی افزود: به عبارت دیگر اینکه یک تفکر و مرام خاص بتواند اکثریت مطلق جامعه را با خود همراه کند، معمولا بسیار نادر اتفاق می افتد ، مگر در جوامع پوپولیستی که آرا به صورت موجی امکان جابجائی دارد، در ساختارهای دموکراتیک، رای اکثریت معمولا به مجموعه ای از چند نوع سلیقه که با هم در پاره ای مسائل اساسی تر نزدیک ترند، تعلق می گیرد و این مساله در جوامع چند حزبی به راحتی قابل مشاهده است.
این پژوهشگر ارتباطات اجتماعی ادامه داد: در جوامع دو حزبی، معمولا هر یک از احزاب فراکسیون هائی دارند که سلایق مختلف را در درون خود جای می دهند، حزب کارگر انگلستان اگرچه مسئولیت همراهی کشورش با آمریکا در اشغال عراق را برعهده داشت، ولی در درون حزب، فراکسیون بزرگی با آن به شدت مخالف بود و اعضائی از کابینه به نشانه اعتراض استعفا کردند.
عضو شورای مرکزی حزب مشارکت با بیان اینکه "در بطن راهکار ائتلاف، اندیشه مدارا نهفته است"، تصریح کرد: مدارا پیش نیاز دموکراسی است، دموکراسی به تعبیری یعنی تحمل اکثریت توسط اقلیت، به نحوی که اولا راه برای استبداد اکثریت بسته باشد و ثانیا اقلیت امکان تبدیل به اکثریت را داشته باشد، اینها همه به مدارا و تحمل وابسته و همبسته است و درنتیجه به میزانی که اندیشه مدارا در جامعه ای نهادینه تر باشد به همان اندازه هم اتفاق دموکراسی سهل الوصول تر است و برعکس.
به گفته ارغنده پور، در کشور ما تجربه ائتلاف، قدمت زیادی ندارد، همان طور که تجربه دموکراسی تاریخچه کوتاهی دارد.
وی گفت: باید باور کنیم که دموکراسی به معنای حذف رقیب نیست، بلکه به منزله تحمل رقیب و احترام به جایگاه، اندیشه و پایگاه اجتماعی اوست، در دموکراسی، رقابت ها اگرچه شدید است ولی حد آن هرگز دشمنی نیست و متاسفانه در کشور ما یک گروه خاص در جایگاه قدرت، چنان کار را بر رقیبش سخت می کند که حتی فرصت حیات را نیز از او دریغ می کند که این دیگر رقابت نیست، این تنگ نظری و انحصارطلبی، خودشیفتگی و ناباوری اندیشه دموکراسی و مداراست.
وی در ادامه به تحلیل وضعیت ائتلاف اصلاح طلبان پرداخت و گفت: با توجه به شرایط فعلی به نظر می رسد ائتلاف اصلاح طلبان باید افقی بالاتر از این انتخابات (24 آذر) را در نظر داشته باشد، در نتیجه از نظر زمانی، ائتلاف پایدار و از نظر ماهیت فعالیت گسترده جبهه ای مورد پیشنهاد است.
این فعال سیاسی ابراز عقیده کرد: تهدید ائتلاف اصلاح طلبان همواره یک مسئله جدی است و در شرایط امروز جامعه ما این خطرها جدی تر است گو آنکه هم رقیب از موقعیت فراتر و با ابزارهای بیشتری امکان ضربه زدن به ائتلاف را دارد و هم اینکه بی تجربگی ها می تواند آسیب رسان باشد.
ارغنده پور در پایان خاطر نشان کرد: با این وجود من به ائتلافی که تاکنون بین اصلاح طلب ها ایجاد شده خوشبینم و تصور میکنم هسته مرکزی ائتلاف آنقدر قوی است که آسیب های افراد مزاحم و یا تهدیدهای مخالفان نتواند به اصل آن صدمه ای بزند ولی این به معنای چشم بر هم گذاردن در برابر آنها هم نباید باشد.
نظر شما