به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت راه و شهرسازی، داود کشاورزیان در همایش دوام حفاظ‌های بتنی، علت بخش زیادی از مشکلات را پایین بودن قیمت سوخت عنوان کرد و گفت: تولید هر تن سیمان در کشور، حدود ۳۰ دلار هزینه در بردارد و این در حالی است که تولیدکنندگان برای فروش آن، به قیمت ۲۵ دلار تلاش و به آن افتخار می‌کنند. از طرفی برای تخریب محیط‌زیست، هزینه‌ای پرداخت نمی‌شود و همچنین ساختار و بنگاه اقتصادی به‌گونه‌ای است که از زمان ورود ساخت حفاظ‌های بتنی در داخل کشور روند ساخت به‌صورت اوستاکاری پیش رفته است و این روش ساختاری اجازه نمی‌دهد که روش دیگری مورداستفاده قرار گیرد.
وی افزود: در حال حاضر هرکسی به خود اجازه می‌دهد که حفاظ بتنی تولید کند و با توجه به کوچک بودن مقیاس‌های تولیدی، انجام کارهای تحقیقاتی برای آن‌ها توجیه ندارد و همان یافته‌های خود را تولید می‌کند.
رئیس سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای تأکید کرد: برای اصلاح رفتار موجود، باید سه مشکل مطرح‌شده اصلاح شود، به‌طوری‌که تخریب محیط‌زیست باید هزینه داشته باشد؛ زیرا به دلیل برداشت بی‌رویه از پایین‌دست رودخانه‌ها، اکثر سازه‌های بتنی با تهدید روبرو شده‌اند و در زمان وقوع سیل، شاهد تخریب این سازه‌ها هستیم. همچنین باید ساختار اقتصادی پل‌ها اصلاح شود.
وی اظهار داشت: اگرچه ۱۷ شرکت در ارزیابی اولیه موردقبول واقع‌شده‌اند و ۳ شرکت موفق به اخذ گواهینامه شده‌اند، اما پیشنهاد می‌شود که اصراری نباید باشد که حتماً تمام کسانی مشتاق به فعالیت در این زمینه هستند، از سوی سازمان‌ها و دستگاه‌های دولتی مورد کمک واقع شوند.
معاون وزیر راه و شهرسازی در قالب توصیه مدیریتی خود به مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گفت: پیشنهاد ارائه خدمات مشاوره از سوی این مرکز به تولیدکنندگان حفاظ‌های بتنی را منتفی کنید. زیرا امکان ایجاد روابط ناسالم در قالب آن بین مشاور و شرکت تولیدکننده حفاظ وجود دارد. پس بهتر است که تمامی روابط در بیرون و با استفاده از شرکت‌های مشاور خصوصی شکل بگیرد و در زمان اخذ گواهینامه فنی امتحان پس دهد و اصراری هم بر قبولی ۱۰۰ درصدی تمام این ۱۷ شرکت نداشته باشیم. بلکه باید استاندارد به‌صورت تدریجی سخت‌تر شود تا سطح استاندارد تولیدات افزایش یابد.
کشاورزیان تصریح کرد: واحدهای تولیدی به‌اندازه کافی وجود دارد و تا زمانی که واحدی نوآوری و کار جدیدی برای ارائه نداشته باشد نیازی به حضور واحد تولیدی جدید وجود ندارد. همچنین با توجه به قیمت حمل باید پراکندگی قابل قبولی در سطح کشور داشته باشیم تا شاهد حمل این محصول در فواصل طولانی مانند شرق به غرب و شمال به جنوب کشور نباشیم. نیوجرسی محصول قابل صادرات هم نیستند؛ بنابراین باید اصلاح ساختاری ایجاد و مقیاس تولید در بنگاه اقتصادی رعایت و حداقل تولید آن مشخص شود.
وی با اشاره به سیاست سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای در این خصوص گفت: سیاست ما توجه به کیفیت محصول است و خوشبختانه گام‌های مثبتی در این زمینه طی سه سال اخیر برداشته و دریکی از موارد بخش‌نامه‌ای صادر شده است که بر اساس آن نیوجرسای باید از واحد تولیدی دارای مجوز ساخت این محصول خریداری شود و پیمانکار پروژه راهسازی دیگر اجازه ساخت نیوجرسی ندارد و واحد تولیدی باید دارای آزمایشگاه ویژه برای آزمایش محصول خود باشد. گام های زیادی برداشته شده که باید دست به دست هم بدهیم.
رئیس سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده ای با تاکید بر مساله کیفیت در ساخت حفاظ‌های بتنی گفت: شاهد هستیم که برخی از نیوجرسی ها ۴ سال پس از نصب دچار تخریب یا کچلی شده و سیمای جاده را از زیبایی ساقط کرده اند و جابجایی این احجام چند تنی با مشکلاتی روبرو است و هزینه های زیادی در بردارد. همچنین برای جلوگیری از تخریب بر اثر بارش برف و سرما باید کار مطالعاتی انجام شود و سازمان راهداری آمادگی خود را برای انجام آن اعلام می‌کند تا حفاظ های تولیدی دارای دوام طولانی بیش از ۱۰ ها سال برسد زیرا لزومی ندارد وقتی یک سازه بتنی ۱۰ ها سال عمر می کند عمر یک نیوجرسی به ۱۵ سال معطوف شود.
معاون وزیر اه و شهرسازی با بیان اینکه «سیاست سازمان راهداری استفاده از حفاظ های بتنی به جای حفاظ‌های فلزی است» گفت: ۱۹ هزار کیلومتر از راه‌های کشور نیازمند حفاظ بتنی است.
کشاورزیان در ادامه پیشنهاد کرد که دولت یارانه حامل‌های انرژی برای تولید سیمان را حذف کند و در این باره گفت: در حالی که قیمت جهانی حامل های انرژی گاز و برق حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ تومان است، قیمت آن در داخل کشور بر اساس واحد محاسبه آن بین ۷۰ تا ۸۰ تومان است، از این رو همواره چندین میلیون تن کلینکر در سطح کارخناجات تولید کننده سیمان و جود دارد و به قیمت پایین تر از قیمت تمام شده صادر می‌شود. بنابر این در صورت واقعی شدن قیمت سیمان، قیمت هر تن از ۱۰۰ هزار تومان با احتساب قیمت روز دلار به حدود ۴۰۰ هزار تومان عرضه خواهد شد و مصرف سیمان واقعی می‌شود. زیرا تولید بیش از مصرف توجیه ندارد و قیمت حمل آن نیز قابل توجه است. که بر این اساس توزیع سیمان تولید شده نباید از ۲۵۰ کیلومتر تجاوز کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بارها به وزارت صنعت، معدن و تجارت پیشنهاد کرده ام که میزان تولید سیمان کاهش یابد. زیرا هم اکنون ظرفیت هیچ یک از واحد های تولیدی به طور کامل ۱۰۰ درصد نیست. در صورت واقعی شدن تولید و مصرف سیمان کار تحقیقاتی مفهوم پیدا می‌کند.
نظر شما