به گزارش خبرنگار مهر، ظهر امروز سه شنبه همایش گرامیداشت هفته شوراها در حالی با تأخیر یک هفته ای در قروه برگزار شد که تنها تعداد کمی از اعضای شوراهای شهر و روستا در این مراسم حضور داشتند و همچنین با گذشت حدود ۸ ماه از حضور شوراهای دوره پنجم اما هیچ گونه عملکرد ملموسی به زبان نیامد و تنها تمجید های پی در پی از شهرداران بود که جو مراسم را به خود گرفت.
مراسمی که به نام شوراها بود اما کام شهرداران را شیرین کرد و از طرفی دیگر تمامی مباحثی که توسط سخنرانان مطرح شد سالهاست دغدغه مردم برای مدیریت شهری است و گویا شوراهای منطقه این سال ها تنها به بیان مسایل پرداخته اند و راهکاری برای رفع آن ندارند.
از طرفی دیگر انتظار می رفت شورای شهر قروه به رفع دغدغه های مهمی که چندی است افکار عمومی را برآشفته بپردازد اما حصار سکوت اعضای شورای دوره پنجم همچنان نشکن باقی ماند تا تناقض گفتار با عمل مسئولان حوزه مدیریت شهری بیش از پیش نمایان شود.
گرچه سخنگوی شورای شهر قروه به عنوان نخستین سخنران این مراسم از اینکه مردم هنوز به شوراباوری نرسیده اند انتقاد داشت اما گویا اعضای شورای پنجم هنوز نمی دانند برای جلب اعتماد مردم نیاز است با آنان شفافیت داشته و با صداقت کار کرد.
«هادی مرادیانی» با اشاره به برگزاری مراسم روز شوراها در استان، معتقد بود ارتقاء و جایگاه شوراها باید حفظ شود و مراسم های روز شورا هم باید با رعایت شأن شوراها باشد.
او در ادامه از نبود درآمد پایدار برای شهرداری گفت و توجه به بخش خصوصی و جذب سرمایه گذار را ضروری دانست و بر بهره گیری از ظرفیت های منطقه تأکید کرد.
به روز نبودن قوانین شهرداری ها به تناسب خواسته های مردم در کنار روند رو به رشد ارتباطات، نبود مدیریت یکپارچه شهری و ... از دیگر مباحثی بودند که «مرادیانی» به آن ها اشاره کرد.
این عضو شورای شهر قروه که در دوره چهارم هم حضور داشت از مجموعه برنامه ها و اقدامات شورای پنجم گفت. اقداماتی که از انتخاب شهردار آغاز و به حرکت در مسیر قانون و بر مبنای اصول تعیین شده با تدوین برنامه راهبردی و چشم انداز آینده در کنار بهره گیری از نظرات نخبگان و ... رسید.
اما مهم ترین مبحثی که سخنگوی شورای قروه به آن پرداخت بدون تنش و حاشیه بودن شوراهای قروه بود. این گفته «هادی مرادیانی» در حالی است که شوراهای دوره های قبل به خصوص دوره چهارم هیچ گونه تعاملی با رسانه ها نداشته و حتی حاضر به اطلاع رسانی به مردم نبودند.
از طرفی شورای دوره چهارم باتوجه به اینکه یکسری مباحث را در خود رقم زد و همین امر واکنش شهروندان قروه ای را در فضای مجازی و عمومی به همراه داشت و به شورای کنونی هم رسید اما تا کنون پاسخی برای شفافیت بهتر به مردم داده نشده و حال باید این را پرسید که بدون تنش بودن شوراها از نظر سخنگوی شورای قروه یعنی چه و به چه منظوری زده شده است؟ مگر نه اینکه مدت بسیاری فعالان مدنی و اجتماعی خواستار پاسخ گویی شهرداری و شورا در خصوص «قراردادها و طرح های هفته دولت» بودند و تنها با دیوار سکوت مواجه شدند.
دیگر سخنران این مراسم یکی از اعضای بحث برانگیز شورای شهر سریش آباد بود. «محمد عربیان» همان ابتدای سخنان خود از شعاری عمل کردن شوراها و دیگر مسئولان انتقاد کرد و عدالت در پندار، گفتار و کردار را سه نکته کلیدی برای کار و پیشرفت دانست.
به گفته او در انتخابات همه مردم را ولی نعمت خود می دانند و بعد از پیروزی و اتمام رقابت این مسئله یک چرخش کامل زده و منتخبان خود را ولی نعمت مردم می دانند و این یعنی در عملکردمان عدالت نداریم.
توزیع اعتبارات شهرستانی و بی توجهی مسئولان استان نسبت به این معضل، نبود تمرکز زدایی برای رفع محرومیت، نظارت نداشتن در شوراها و کارکرد آن ها، نفوذ سستی و خیانت در شوراها و ... از دیگر مباحثی بودند که این عضور شورای شهر سریش آباد از آن ها سخن گفت.
«عربیان» صورت نگرفتن مدیریت جهادی میان اعضای شورا را دیگر معضلی دانست که باعث شده مسئولان منافع شخصی را به منافع عمومی و جمعی ترجیح دهند.
او از برگزاری بدون پشتوانه علمی و بی نتیجه نشست ها در کنار نبود برنامه ریزی که باعث هدر رفتن منابع عظیم انسانی و طبیعی شده و همچنین خام فروشی معادن و سوءاستفاده هایی در این حوزه انتقاد کرد.
به گفته «عربیان» شوراها بازوی توانمند و بالقوه برای مسئولان بوده و کمک رسان هستند نه رقیب آنان، لذا استفاده از نظرات شوراها در بهبود وضعیت منطقه مؤثر خواهد بود.
نبود شاخص مدیریتی در شهرستان و استفاده از ساختار ذهنی در حوزه مدیریت از دیگر مباحثی بود که عضو شورای شهر سریش آباد آن را معضل بزرگی برای شهرستان دانست.
تمامی سخنان اعضای شوراهای شهرستان قروه گرچه بارها و بارها در تمامی برنامه ها و نشست ها مطرح شده اما آنچه اهمیت دارد این است که با وجود اینکه تمامی شوراها می دانند کار درست و توجه به دغدغه های مردم و دوری از شعار و حرف، اساس ماندگاری در هر مسئولیتی است، چرا خود آن طور که باید رعایت نمی کنند و بر پایه اجرای این مسایل نیستند؟
چرا وقتی واکنش مردم را می بینند بی تفاوت گذشته و برای افکار عمومی حاضر به اطلاع رسانی دقیق نیستند و اینکه رسانه ها را تنها برای مسایل پوششی و منعفتی می خواهند و همین که انتقادی صورت می گیرد شیوه هایی را انتخاب می کنند که چندان با گفته هایشان همخوانی ندارد.
در هر صورت شاید بتوان با سکوت و به قولی پنهان کاری، شیوه های کاری را پیش برد اما آنچه در این میان صدمه دیده و غیرقابل برگشت خواهد بود اعتماد عمومی است که قطعاً اصلی ترین ضربه را به ماندگاری و تداوم شوراها می زند.
نظر شما