به گزارش خبرگزاری مهر، سید محسن طباطبایی مزدآبادی در خصوص ضرورت‌های توجه به درآمدهای پایدار شهری در اداره شهرها اظهار کرد: درآمد پایدار به درآمدی گفته می‌شود که کیفیت زندگی و زیست‌پذیری شهر برای شهروندان فعلی و آینده را به خطر نیندازد و به عبارت بهتر درآمد پایدار سبب توسعه پایدار شهر شود.
به گفته وی سهم شهرداری‌ها از اجرای قانون ارزش افزوده را می توان اصلی ترین منبع درآمدی شهرداری ها دانست که می تواند به این نهاد عمومی کمک شایان توجهی کند.
طباطبایی با بیان اینکه قانون مالیات بر ارزش افزوده برای آنکه به کسب درآمدهای پایدار شهری کمک کند نیازمند برخی اصلاحات است، گفت: سهم واقعی شهرداری ها باید از این محل مشخص، شفاف و واقعی باشد. به عبارتی سهم مدیریت شهری نیز از این محل باید به موازات دولت ،۵۰ به ۵۰ در نظر گرفته شود در حالی که در حال حاضر سهم شهرداری تهران ۳۳ درصد و نزدیک یک سوم است.
وی با استقبال از رایزنی ها برای افزایش سهم شهرداری ها از قانون مالیات بر ارزش افزوده تصریح کرد: اکنون که مجلس در حال آخرین بررسی های لایحه مالیات بر ارزش افزوده است، فرصت خوبی برای اصلاح روند فعلی و گام برداشتن در جهت تحقق درآمدهای پایدار شهری است.
این استاد دانشگاه یکی از مهمترین تاثیرات منفی افزایش درآمدهای ناپایدار را کاهش تاب آوری شهری عنوان کرد و افزود: این موضوع در بلند مدت زمینه وقوع بحران های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را فراهم می کند.
دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران درآمدهای ناشی از فروش تراکم، تغییرکاربری و ... را از مصادق منابع درآمد ناپایدار شهری دانست که حاصل آن در بلند مدت رشد نامتوازن شهر، بی قوارگی و به تبع آن مشکلات عدیده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در شهرها است.
طباطبایی با بیان اینکه در جهان امروز شهرهای توسعه یافته و پیشتاز بیش از ۶۰ تا ۸۰ درصد درآمدهای خود را از محل درآمدهای پایدار کسب کرده و هر روز به دنبال پایدار کردن این شرایط هستند، اذعان کرد: شهری مانند استکهلم ۶۵ درصد درآمدهای خود را از محل درآمدهای پایدار تامین می کند یا در ژاپن شهری مانند توکیو این رقم نزدیک به ۸۰ درصد است اما در ایران تنها ۲۵ درصد درآمد شهرداری ها از منابع پایدار تامین می شود.
ضرورت استمرار درآمدهای پایدار
به گفته این مدرس دانشگاه تهران؛ درآمد پایدار قبل از هر چیز باید مستمر بوده و به صورت آنی و یک باره تامین نشود.
وی ادامه داد: منابع درآمدی نباید شرایط بهینه شهری مانند کالبد و محیط زیست شهر را درگیر چالش کند و از همه مهمتر اینکه درآمدهای پایدار باید به موازات طول زمان با افزایش مخارج، گسترش یابد.
دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران یادآور شد: درآمد شهرداری‌ها در کشورهای مختلف از منابعی همچون درآمدهای حاصل از فروش خدمات شهری، کمک های دولتی و بخش خصوصی، وام‌های بانکی، عوارض شهری و مالیات‌ها تامین می‌شود اما با نگاهی دقیق تر به وضعیت این شهرها، هم سویی و هماهنگی منابع درآمدی با برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت استراتژیک آنها است که بر توسعه کسب و کار تمرکز دارد.
طباطبایی افزود: به عبارت دیگر اولویت و تمرکز بر پروژه ها و ایجاد زیرساخت برای اموری است که سبب افزایش کمیت و کیفیت خدمت رسانی به شهروندان، نوآوری و در نتیجه رونق کسب و کار شهری می شود.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه یکی از اقدامات نوید بخش در زمینه تامین درآمدهای پایدار شهری، بحث مالیات بر ارزش افزوده و اختصاص بخشی از درآمد حاصل از آن به شهرداری ها است، خاطرنشان کرد: قانون مالیات بر ارزش جزو قوانین مترقی در کشورهای دنیا برای احقاق حقوق شهروندی است که به نوعی دریافت پول از مردم به نحو غیرمستقیم است و یکی از منابع درآمدی پایدار برای شهرها به حساب می آید. به عنوان نمونه شهر پاریس بیش از ۵۰ درصد درآمد خود را از محل مالیات و عوارض تامین می کند.
نظر شما