محسن وفایی شاندیز عکاس انقلاب و دفاع مقدس که ابتدای هفته جاری نشان درجه یک هنری دریافت کرد درباره سختی کار عکاسی به خبرنگار مهر گفت: عکاسی به دلیل وسایل و تجهیزات سنگینی که دارد و دایم مقابل چشمان مردم هستیم، سختی های منحصر به خودش را دارد و عکاسان آسیب‌های بیشتری را متحمل می شوند. این سختی ها در قدیم که دوربین ها آنالوگ بود دوچندان می شد زیرا علاوه بر سختی های ظاهری کار عکاسی، روند ثبت تصاویر نیز سخت بود و ممکن بود ثبت یک اتفاق به دلایل مختلفی چون تعویض فیلم دوربین از دست برود.
وی با اشاره به دیجیتال شدن دوربین های عکاسی و افزایش عکاسان خبری، بیان کرد: در گذشته افرادی که عکاس بودند سراغ عکاسی می رفتند، اما از زمانی که دوربین های دیجیتال وارد بازار شدند همه مردم راغب شده اند عکاسی کنند.
این عکاس خبری در ادامه عنوان کرد: در عکاسی رشته های مختلف امکان تکرار وجود دارد، اما عکاسی خبری تکرار ندارد و یک موضوع سریع اتفاق می افتد و اگر یک عکاس خبری نتواند آن را ثبت کند، آن را برای همیشه از دست داده است.
وی در پاسخ به اینکه برای ثبت قابی ماندگار در انقلاب و جنگ چه تلاش هایی کرده است، به مهر گفت: سخن گفتن درباره سختی های عکاسی جنگ و انقلاب بسیار دشوار است و به همین دلیل نمی توانم در مورد ثبت عکس هایم در جنگ و انقلاب توضیح بدهم، اما دلیل صبر امثال من در این رشته، عشق و علاقه بوده است. عکاسی در جنگ و انقلاب سختی های خاص خودش را داشت. جنگ در همه جای دنیا، جنگ و حضور در میدان جنگ سخت است چه برسد به اینکه یک عکاس با تجهیزاتش در میدان جنگ باشد.
این عکاس پیشکسوت خبری در بخش دیگری از گفتگو بیان کرد: من و محمد صیادصبور علاوه بر جنگ عراق علیه ایران، به جنگ عراق و کویت، انتفاضه و... برای عکاسی رفتیم که برای عکاسی ریسک زیادی کردیم و تنها علاقه بود که موتور محرک ما بود.
وی در پاسخ به اینکه آیا خاطره ای از زمان عکاسی به یاد دارد، به آزادسازی خرمشهر و برنده شدن تیم فوتبال ایران مقابل استرالیا اشاره کرد و گفت: عکاسی از خوشی و شادی مردم بعد از برنده شدن تیم ملی فوتبال ایران مقابل استرالیا و رفتن این تیم به جام جهانی ۱۹۹۶ برایم بسیار لذتبخش بود. همچنین عکاسی از مردم در روز آزادسازی خرمشهر نیز برایم بسیار شیرین بود.
وفایی شاندیز در پایان از جمع آوری و انتشار کتاب عکس های خود با عنوان «چهل سال عکاسی خبری» خبر داد.
نظر شما