پیام‌نما

وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ * * * یهود و نصاری هرگز از تو راضی نمی شوند تا آنکه از آیینشان پیروی کنی. بگو: مسلماً هدایت خدا فقط هدایت [واقعی] است. و اگر پس از دانشی که [چون قرآن] برایت آمده از هوا و هوس های آنان پیروی کنی، از سوی خدا هیچ سرپرست و یاوری برای تو نخواهد بود. * * * از تو کی خوشنود گردند ای ودود! / از رهی، هرگز نصاری و یهود؟

۱۹ اسفند ۱۳۹۷، ۱۱:۰۱

نوشتاری از آیت الله مدرسی؛

چه کسی امام هادی(ع) را به شهادت رساند؟

چه کسی امام هادی(ع) را به شهادت رساند؟

سال آخر حکومت معتمد مصادف با سال ۲۷۶ (ه ق) بوده است. و شاید امامی که در عهد حکومت المهتدی کشته شده امام حسن عسکری(ع) باشد که در سال ۲۶۰(ه ق) به شهادت رسید.

به گزارش خبرنگار مهر، آیت الله «سید محمد تقی مدرسی» از مراجع تقلید کربلای معلی و مفسر تفسیر من هدی القرآن، با توجه به اهمیت مطالعه تاریخ ائمه اطهار (ع)، مبادرت به نگارش یک سلسله مجموعه ۱۴ جلدی تاریخ ۱۴ معصوم با عنوان «قدوة و اسوة» کرده است، که بارها به زبان عربی منتشر شده و با عنوان «هدایتگران راه نور» به فارسی نیز ترجمه شده است. از این رو به مناسبت سوم رجب، سالروز شهادت امام هادی (ع)، فرازهایی از جلد دوازدهم کتاب «هدایتگران راه نور» درباره شهادت امام هادی (ع) در ادامه می‌آید.

امام هادی (ع) سرانجام پس از گذشت ۲۳ سال از پیشوایی امت و رهبری پیشاهنگان جامعه، فرزند بزرگوارش امام حسن عسکری (ع) را بر بالین خود خواست و به او وصیت کرد و نیکان و نخبگان را گواه وصیت خویش گرفت و آماده‌ی رحیل شد.

در سوم رجب و در زمان حکومت معتمد، روح پاک وی از بدنش جدا شد. از دانشمند بزرگ ابن بابویه نقل است که گفت: معتمد به آن حضرت زهر داد و او را شهید کرد.

مسعودی از مورخین اسلام در این باره می‌نویسد: چون آن حضرت از دنیا رفت، جمله‌ی بنی هاشم از آل طالب و آل عباس و بسیاری از شیعیان، در خانه امام گرد آمدند. از بالای خانه دری گشوده شد و خدمتکاری سیاه بیرون آمد و از پس وی ابومحمدحسن عسکری (ع) سربرهنه و جامعه چاک داده خارج شد. و صورتش کاملاً به پدرش شباهت داشت.

مسعودی همچنین افزوده است: خانه مثل بازار پر از سر و صدا بود، اما همین که امام عسکری (ع) بیرون آمد و نشست، مردم لب از گفتگو بستند و دیگر جز صدای عطسه و سرفه چیزی نمی‌شنیدیم. و آن روز که امام هادی (ع) به شهادت رسید، شهر یکپارچه غرق شیون و فغان بود.

چنین بر می‌آید که شهادت امام هادی (ع) در روزگار حکومت معتمد که آغاز آن سال ۲۵۶( ه ق) بوده، اتفاق افتاده است. زیرا برادرش الموفق که همه کاره حکومت معتمد بود، بر جنازه امام حاضر می‌شود. همچنین مسعودی در این باره گفته است: ابواحمد الموفق، به طرف امام عسکری (ع) رفت و با وی معانقه کرد و سپس گفت: پسرعمو خوش آمدی.

همچنین از سخن ابن بابویه که اعتقاد دارد معتمد امام را زهر داده، همین نظر استنباط می‌شود.

بنابراین باید شهادت آن حضرت پس از سال ۲۵۶( ه ق) بوده باشد نه چنانچه می‌گویند در سال ۲۴۵ (ه ق). این نکته از کتاب کشف الغمه نیز به دست می‌آید که در آنجا آمده است: امام هادی (ع) در آخر حکومت معتمد با زهر به شهادت رسید. و علامه مجلسی آن را در جلد ۵۰ بحار نیز آورده است.

بعید نیست که در اینجا اشتباهی برای ناسخان در ثبت نام المهتدی و المعتمد روی داده باشد. چون سال آخر حکومت معتمد مصادف با سال ۲۷۶ (ه ق) بوده است. و شاید امامی که در عهد حکومت المهتدی کشته شده امام حسن عسکری (ع) باشد که در سال ۲۶۰( ه ق) به شهادت رسید. والله اعلم.

کد خبر 4564017

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha