عباسعلی یزدانی، در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: یکی از گروه‌هایی که در دوران کرونا بسیار از آنها یاد می‌شود، معتادان متجاهر هستند که به همدستی با کرونا در توزیع ویروس متهم شدند.
وی افزود: چند سالی هست که این افراد به دلیل آنکه حرمت اجتماع را نگه نمی‌دارند و از معتاد بودن خود خجالت نمی کشند و در ملأ عام اقدام به مصرف مواد می‌کنند از جلوی چشم جمع می‌شوند و به قصد ساماندهی و تأدیب، در مراکز خاصی که به ماده ۱۶ مشهورند محصور می‌شوند.
یزدانی ادامه داد: اینکه کسانی را که عمداً چهره شهر را زشت می‌کنند تنبیه کنیم بسیار هم کار خوبی است و قطعاً در ایجاد احساس امنیت تأثیر مثبت و قابل توجهی دارد. اینان احساس امنیت را کم می‌کنند، زباله گردی می‌کنند و گاهی با ایجاد پاتوق‌هایی در فضاهای بی دفاع شهری، آرامش ساکنین را نیز بر هم می‌زنند و از این حیث دست همه دست اندرکارانی که به امنیت مردم بها می‌دهند و اقدامات عاجل می‌کنند، باید بوسید.
وی افزود: حداقل در شهر تهران، خدمات قابل تقدیری به لحاظ اسکان شبانه، ملزومات کاهش آسیب و گشت‌های ساماندهی در دسترس است که از این حیث باید سپاسگزار بود. اما در کنار این کارهای خوب، یک سوال دو بخشی وجود دارد که پرداختن به آنها لازم است.
یزدانی گفت: اینکه آیا فقط کسانی که در مصرف مواد مخدر تجاهر می‌کنند باید تأدیب و ساماندهی شوند و برای سایر انواع تجاهر به کار بد نباید کار جدی کرد. این همه کار رسانه‌ای برای ساماندهی گروهی صرف می‌شود که در مجموع به زحمت به چندده هزار نفر می رسند و الحق و الانصاف، همه شان هم به قصد تجاهر، مواد مصرف نمی‌کنند و گروه عظیمی از آنها از بی مکانی در خیابان مانده‌اند.
وی افزود: البته نه فقر به تنهایی دلیل کافی برای اعتیاد است نه همه افراد مصرف کننده، متجاهر هستند، نه همه معتادان متجاهر لزوماً بی خانمان و بی خانواده اند و نه قصد توجیه کجروی را داریم. ولی فقر قطعاً توضیح مناسبی برای بخش بسیار بزرگی از این مشکلات زنجیره‌ای به ویژه در سال‌های اخیر است.
یزدانی گفت: افراد معتاد بی خانمان، از ضعیف‌ترین گروه‌های جامعه هستند. اگر قصد داریم جلوی شیوع معتادین متجاهر را بگیریم باید بیش از تمرکز بر تبلیغات روی این گروه، باید جلوی شیوع فساد را بگیریم. هرچه جمعیت مفسدین بیشتر شود تردید نکنیم که جمعیت معتاد متجاهر هم با ضریب بالاتری، بیشتر خواهد شد.
نظر شما