خبرگزاری مهر، گروه استانها: شیوع کرونا و آسیب‌های جانی ناشی از این بیماری سفر و دور همی‌ها در نوروز باستانی را برای دومین سال متوالی تحت تأثیر خود قرار داده است.
در خانه ماندن، کاهش تردد در شهرها و کاهش دورهمی‌های خانوادگی به ویژه در فضاهای بسته توصیه مسئولان بهداشت و درمان کشور برای در امان ماندن از این بیماری است.
اما تعطیلات نوروز به دلیل طولانی بودن بسیاری از خانواده‌ها را بر آن داشته تا در محیط خانه خود بیش از گذشته نسبت به بازی‌های بومی و محلی که در گذشته انجام می‌شده توجه داشته باشند.
در این بین بازی «چو و پل» که یکی از بازی‌های بومی منطقه نائین اصفهان است، یکی از بازی‌های پرهیجان بوده که می‌تواند سرگرمی خوبی برای روزهایی که با کرونا دست و پنجه نرم می‌کنیم، باشد.
معرفی مجدد این بازی به کودکان و نوجوانان نیز می‌تواند آنها را برای ساعاتی از فضای مجازی دور کرده و با انجام فعالیت فیزیکی به سلامت آنها کمک کند.
از سوی دیگر بازی‌های بومی و محلی می‌تواند به عنوان جاذبه‌های فرهنگی شهرها معرفی شود ودر واقع ترویج این بازی در واقع به معنای معرفی شهرها و روستاها به مردمان کشور و حتی جهان باشد.
«چو و پل» یک بازی گروهی جذاب است که در اکثر روستاهای منطقه نائین به ویژه «لای مزیک» رایج است، این بازی توسط دو گروه سه الی هفت نفره انجام می‌شود.
دو چوب حدود ۱۰۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر و ۴۰ سانتی‌متری به همراه دو عدد آجر و یا سنگ وسایل مورد نیاز برای انجام این بازی است. شروع بازی به این صورت است که گروه اول که به صورت قرعه انتخاب شده به عنوان پرتاب کننده، چوب بزرگ‌تر را در دست می‌گیرد و به نوبت اعضای گروه با چوب بزرگ‌تر، چوب کوچک‌تر را پرتاب می‌کنند؛ پرتاب چوب به این صورت است که دو عدد آجر که جزو وسایل بازی است را با فاصله حدوداً هفت سانتی‌متر به صورت موازی کنار هم قرار داده و چوب کوچک‌تر را بر روی آجرها گذاشته و با چوب بزرگ‌تر آن را به صورت فنری پرتاب می‌کنند.
فرد حق ضربه زدن به چوب کوچک‌تر را ندارد و برای پرتاب یک طرف چوب بزرگ در دست بازیکن و طرف دیگر بر روی زمین و در نزدیکی چوب کوچک‌تر گذاشته می‌شود و به صورت فنری پرتاب صورت می‌گیرد، اعضای گروه دوم که مسافت تقریبی پرتاب را حدس زده و در آن محدوده منتظر فرود چوب کوچک هستند باید سعی کنند تا چوب کوچک را بگیرند.
اگر گروه دوم توانستند چوب کوچک را بگیرند بازیکن پرتاب کننده دیگر حق پرتاب نخواهد داشت و نفر بعدی وظیفه پرتاب را بر عهده می‌گیرد اما اگر گروه دوم موفق به گرفتن چوب کوچک نشدند بازیکن پرتاب کننده چوب بزرگ را بر روی آجرها گذاشته و یکی از اعضای گروه دوم باید از همانجا که چوب کوچک به زمین خورده، چوب کوچک را به سمت چوب بزرگ پرتاب کند و از این طریق چوب بزرگ را از روی آجرها بیندازد.
اگر موفق به این کار شد باز هم بازیکن گروه اول حق پرتاب را از دست می‌دهد و اگر موفق نشد بازی ادامه پیدا می‌کند به این صورت که چوب بزرگ را از روی آجرها برداشته و با ضربه زدن به چوب کوچک باعث بلند شدن آن از زمین شده و با ضربه‌ای دیگر باعث دورتر شدن چوب کوچک از آجر ها می‌شود؛ بازیکن می‌تواند سه مرتبه ضربه را تکرار کند، گروه دوم باید از محل فرود چوب کوچک، برای انداختن چوب بزرگ از روی آجرها دوباره پرتاب انجام دهد و این روال ادامه دارد تا موقعی که گروه دوم بتواند چوب بزرگ را از روی آجرها بیندازد و یکی یکی اعضای گروه اول را از دور مسابقه خارج کند و به همین ترتیب همه اعضای گروه حذف شوند و برای پرتاب نوبت به گروه دوم برسد. در حین این پرتابه‌ا امتیازهایی ثبت می‌شود که گروه برنده با آن تعیین می‌شود.
گفتنی است بازی «چو وپل» در نواحی دیگر استان اصفهان به ویژه شهرستان میمه با عنوان «چوب و لاچ» نیز معروف است و بیشتر شهروندان این منطقه در روز ۱۳ فروردین در قالب گروه‌های ۱۰ نفره در نقاط مختلف طبیعی این شهرستان این بازی را انجام می‌دهند.
بازی «چو و پل» بیشتر توسط آقایان انجام می‌شود و خانم‌ها کمتر تمایل به مشارکت در این بازی گروهی دارند.
نظر شما