۶ آبان ۱۴۰۰، ۶:۴۱

پنجشنبه‌های «مستند» در مهر؛

زن ایرانی که سرباز عراقی را با تبر کشت/ فقر و مقاومت قصه اوست

زن ایرانی که سرباز عراقی را با تبر کشت/ فقر و مقاومت قصه اوست

ابراهیم شفیعی کارگردان مستند «فرنگیس» بیان کرد که این اثر روایتگر مقاومت زنی است که در ۱۸ سالگی در محاصره سربازان عراقی قرار می گیرد.

ابراهیم شفیعی کارگردان مستند «فرنگیس» همزمان با عرضه اینترنتی این مستند در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آن توضیح داد: سال‌ها پیش برای تولید یک مستند سفری به کرمانشاه داشتم. آنجا در منطقه گیلانغرب، روستایی است که به آن آوزین می‌گویند. آنجا داستانی شبه‌افسانه‌ای درباره خانمی را شنیدم که با تبر کسی را کشته است. علاقمند شدم و قرار گذاشتیم و به دیدار او رفتیم. عکس و فیلم گرفتیم و در همان دیدار متوجه شدیم ماجرای این خانم خیلی جدی است البته اطلاعی از جزییاتش نداشتیم. مجبور شدیم دو سه رو آنجا بمانیم. زن سرسختی که به‌شدت هم مهربان و دوست‌داشتنی بود.

وی ادامه داد: سعی کردم با او رفاقت کنم، من او را مادر خطاب می‌کردم و او هم به من می‌گفت بچه. کردها مادر را «دا» صدا می‌کنند و من هم او را «دا» صدا می‌کردم. وقتی به تهران برگشتم، کتاب «فرنگیس» را که درباره همین زن نوشته شده بود، پیدا کردم و خواندم. با نویسنده کتاب هم قراری گذاشتم و یک طرح کلی براساس آن نوشتم. آن را به جایی ارائه کردم که از آنجا، سر از بسیج درآورد. با من تماس گرفتند و برآورد خیلی پایینی برای این طرح در نظر گرفته شد. برای این مستند به نوعی من هیچ دستمزدی نگرفتم و همه برآورد خرج تولید فیلم شد.

این مستندساز در ادامه گفت: وقتی خواستیم کار را کلید بزنیم، من مجدد یک هفته زودتر پیش او رفتم تا بیشتر با هم رفاقت کنیم. معتقدم اگر عوامل یک فیلم با هم همدل نباشد، کار آن طور که باید درنمی‌آید. از روز دوم فیلمبرداری، همه عوامل ما این خانم را «دا» صدا می‌کردیم و او هم همه را به اسم کوچک خطاب می‌کرد.

شفیعی با اشاره به اصلاحات اعمال‌شده به مستند «فرنگیس» در پخش تلویزیونی بیان کرد: نسخه کامل این مستند ۴۴ دقیقه است اما تلویزیون نسخه ۳۰ دقیقه‌ای از آن را پخش کرد. نزدیک به ۱۴ دقیقه از فیلم را کوتاه و خیلی من را اذیت کردند. کلی از پلان‌های زیبای کار را درآوردند. کار به جایی رسید که به دفتر بسیج رفتم و گفتم این هارد برای شما، من پول هم نمی‌خواهم!

این مستندساز در توضیح ماجراهای مربوط به شخصیت اصلی مستند «فرنگیس» گفت: وقتی عراق به ایران حمله می‌کند، فرنگیس ۱۸ سال داشته است. روستای محل سکونت آن‌ها اولین روستای دم مرز بوده است و عراقی‌ها که به آنجا وارد می‌شوند، اهالی روستا مجبور می‌شوند خانه‌های خود را ترک کرده و در کوه‌ها زندگی کنند. روزی در کوه آذوقه کم می‌آورند، فرنگیس اعلام آمادگی می‌کند که به خانه برود و آذوقه بیاورد. پدرش هم با او همراه می‌شود. وقتی به خانه می‌رسند برای آب آوردن لب چشمه می‌رود که در آنجا دو عراقی را می‌بیند. یکی از آن‌ها را با تبر می‌زند و دومی که اسلحه می‌کشد تا به او شلیک کند را با سنگ بزرگ می‌زند. نفر اول همانجا می‌میرد و اسلحه نفر دوم را هم می‌گیرد و او را به نیروهای ایرانی تحویل می‌دهد.

وی ادامه داد: تا زمانی که فرنگیس را از نزدیک نبینید، باور این داستان سخت است. من هم با خودم می‌گفتم یک دختر ۱۸ ساله مگر چقدر زور دارد که با تبر بتواند کسی را بزند، اما وقتی با او نشست و برخواست کردم متوجه واقعیت شدم.

شفیعی ادامه داد: وقتی از «دا» پرسیدم اگر این اتفاق الان مجدد تکرار شود چه می‌کنی هم گفت، خودم و خانواده‌ام مجدد ایستادگی می‌کنیم. پرسیدم اگر صدام را به تو تحویل می‌دادند چه می‌کردی؟ با همان زبان کردی گفت، تکه‌تکه‌اش می‌کردم. فرنگیس، شخصیت واقعاً عجیبی دارد. دو برادرش شهید شده‌اند. خواهرش روی مین رفته است. جمله زیبایی در فیلم هست، آنجا که می‌گوید: «شهر ما پر از جانبازهای بدون پرونده است.» این خانواده نزدیک ۱۷، ۱۸ شهید داده است.

این مستندساز درباره وضعیت زندگی «فرنگیس» پس از انتشار گسترده کتاب زندگی‌نامه‌اش و ساخت مستند درباره او بیان کرد: اتفاقاً مدتی قبل که کرمانشاه زلزله آمده بود، به آنجا رفتم. دیدم یک کانکس به او داده‌اند. هیچ رسیدگی‌ای به وضعیت زندگی او نشده، فقط خانه‌اش پر از لوح تقدیر است! کلی مسئول از رئیس‌جمهور گرفته تا دیگران آمده‌اند و با او عکس یادگاری گرفته‌اند اما هیچ کمکی به او نکرده‌اند. با این شرط جلوی دوربین من آمد که کاری کنم او بتواند به بیت رهبری برود. هرچند گفتم این قدرت را ندارم اما در طول کار شرایطی پیش آمد که این دیدار هم میسر شد.

وی ادامه داد: در پارک شیرین کرمانشاه مجسمه‌ای از «فرنگیس» نصب است. در گیلانغرب هم در میدان «مقاومت» نمادهایی درباره او قرار داده‌اند. روزی که آنجا فیلمبرداری می‌کردیم گفت: «این آهن‌ها به چه درد من می‌خورد، اگر پولش را به خودم می‌دادند بهتر بود.» واقعیت این است که فرنگیس امروز در فقر مطلق به‌سر می‌برد.

شفیعی با اشاره به روحیه «ناسیونالیست» فرنگیس گفت: او به شدت ملی‌گرا و مذهبی است. فردی مهربان است که قلب بسیار رئوفی هم دارد. برخی کلمات بود که وقتی به کار می‌بردم به‌راحتی اشک می‌ریخت. مثل «جمعه» که نام برادرش بود و عاشق او بود. یا نام مقام معظم رهبری که بلافاصله به آن واکنش نشان می‌داد. او به راحتی گریه می‌کرد اما خنده‌هایش را باید یواشکی ثبت می‌کردیم.

این مستندساز درباره جذاب‌ترین تجربه خود از ساخت «فرنگیس» هم اظهار کرد: استقبال از این مستند بسیار بالا بود. جذاب‌ترین تجربه‌اش اما نمایش فیلم در بیت رهبری بود که متأسفانه من خودم حضور نداشتم و بعداً فیلم موبایلی آن را دیدم. از اینکه مقام معظم رهبری فیلم را دیده و تأیید کرده‌اند خوشحال شدم. جذاب‌ترین اتفاق این فیلم برای من اما رابطه مادر و فرزندی شکل‌گرفته میان من و فرنگیس است. احساس می‌کنم یک دوست خوب در غرب کشور پیدا کرده‌ام.

کد خبر 5337520

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha

    نظرات

    • حسن IR ۰۷:۳۵ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      10 0
      سلام، آقای کارگردان، سپاس، اگر صلاح میدانید شماره کارت سرکار خانم قهرمان رابگیرید، اعلام کنید. پس بنیاد جانبازان، بنیاد مستضعفان، کمیته امداد چکار می کند؟
    • جمشید IR ۰۹:۱۶ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      9 7
      الان .. اعراب و اسرائیل..برای دشمن سازی علیه ملت ایران ‌‌‌.حتی حاضرند میلیون دلار..جهت ساخت فیلم جنگ ایران و عراق ..خرج کنند ‌‌‌تا اولا دشمنی دو ملت ادامه یابد .دوما گروهای ضد ایران در .. عراق به حکومت برسند..و دوستی دو ملت که اساسا بنفع ایران است . نابود شود.. هوشیار!!!
    • IR ۱۱:۴۵ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      3 0
      این همون جریان شهید فهمیده رو تکرار میکنه
    • IR ۱۱:۵۳ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      14 1
      فرنگیس خانم همشهری ماست اگر این خانم در یک کشور خارجی بود الان وضعیتش اینجوری نبود واقعا جای تاسف داره از مسئولین بی عرضه
    • Abbas IQ ۱۳:۳۰ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      15 2
      شیرت حلالت قهرمان جایه تأسف دارد که اینگو تو فقر زندگی میکند باید خانه طلا برایش مهیا میکردند...
    • محمد AZ ۱۴:۰۱ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      16 0
      درد ‌‌‌‌و بلای زنان غیوری مثل تو بخوره به گردن کلفت حرامزاده‌های کنونی که خودشان را صاحب مملکت میدانند،
    • IR ۱۴:۱۰ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      15 1
      جنگ را کسان دیگری کردند. لطمعه اش را کسان دیگری خوردند. بدبختی هایش را ما کشیدیم. لذتش را آنهایی بردند که نه جنگ دید نه آوره شد نه شهید داد. اگه هم شاید دیدند در قبالش ریختند وبردند وخوردند. و غارت کردن.
    • IR ۱۵:۰۴ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      4 0
      سلام هسشت سال جنگ من 14سال بودم رفتم ومجرح شدم 23ما هم جنگ بودم شیمیایی و موج گرفتم حالا هم هیچ یادی تو این همه سال پیر شدم ارزوی یک خبر
    • IR ۱۵:۲۷ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      5 0
      جملات فیلمساز : " مجبور شدیم دو سه رو آنجا بمانیم..... " " یک طرح کلی نوشتم. آن را به جایی ارائه کردم که از آنجا، سر از بسیج درآورد... " " به نوعی من هیچ دستمزدی نگرفتم " " این آهن‌ها به چه درد من می‌خورد، اگر پولش را به خودم می‌دادند بهتر بود. " با این طرز فکر مستند خوبی ساخته شده؟
    • ایرانی IR ۱۵:۴۵ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      2 0
      الان چگونه روزگار میگذراند؟؟؟؟
    • علی AE ۱۵:۵۰ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      4 0
      متاسفم برای مسولین که جهنم در انتظارشون بی قراری میکنه
    • ناشناس IR ۱۷:۵۳ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      3 3
      باید این زن محاکمه بشود . چون الان عراق کشور دوست و برادر است
    • امیر IR ۱۸:۱۹ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      3 0
      با سلام منتظر اعلام شماره حساب یا کارت هستیم
    • محمد IR ۲۱:۰۲ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
      2 0
      شیرزن ایرانی درود برشما کاش تو این مملکت مسئول بودم جبران زحمات شما را بجا میاوردم هرآنکه مزد شما مادیات نیست با حضرت زهرا همنشین باشی دلاور
    • عیسی آل کثیر IR ۰۰:۲۱ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۷
      6 0
      درود بر فرنگیس خانوم اولی را با تبر کشت دومی را سنگ بزرگ زد و اسلحشو گرفت و تحویل پلیس داد درود برتو درد و بلای تو بخوره به قلب مسعولین بی ارزه که خودشان را صاحب مملکت می دانند
    • US ۱۲:۲۹ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۷
      8 0
      این خانم شجاع از همشهریهای من هست این خانم یک نمونه از شیرمردان کرد هست که در راه انقلاب چندین شهید داده و مایه افتخار همه ما ایرانیان هست با تبر چند بعثی به درک واصل کرد غرب کشور مردان و شیرزن آنی دارند که هیچ خارجی جرات رویاروی با هشون ندارن طی 8 سال مردانه به خاطر خاک و ناموسشان وانقلاب جنگیدن