پیام‌نما

وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ * * * یهود و نصاری هرگز از تو راضی نمی شوند تا آنکه از آیینشان پیروی کنی. بگو: مسلماً هدایت خدا فقط هدایت [واقعی] است. و اگر پس از دانشی که [چون قرآن] برایت آمده از هوا و هوس های آنان پیروی کنی، از سوی خدا هیچ سرپرست و یاوری برای تو نخواهد بود. * * * از تو کی خوشنود گردند ای ودود! / از رهی، هرگز نصاری و یهود؟

۲۳ مرداد ۱۳۸۶، ۱۶:۰۳

"ازلیة النفس و بقائها" اثر ابن کمونه منتشر شد

"ازلیة النفس و بقائها" تألیف ابن کمونه (المتوفی 683 هـ . ق) با تصحیح و تحقیق انسیه برخواه و با مقدمه انگلیسی زابینه اشمیتکه و رضا پورجوادی از سوی مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی در 237 صفحه منتشر شد.

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب "ازلیت النفس و بقائها" درواقع دربردارندة‌ دو رساله از ابن کمونه است که رساله دوم بخشهایی از مقاله اول رساله اول است.

مصحح کتاب در مقدمة مفصل خود ابتدا به شرح حال ابن کمونه و معرفی اساتید، شاگردان و بیان اعتقادات دینی وی پرداخته است، در ادامه پس از معرفی آثار ابن کمونه، آراء ‌و اندیشه‌های وی ذیل عناوینِ: تناسخ، انحصار نوع انسانی در فرد، امتناع صدور بسیط از علت مرکب، ازلیت نفس، تجرد نفوس حیوانی، شبهه تعدد واجب معروف به شبهه ابن کمونه و شبهة جذر اصم مورد بررسی قرار گرفته است.

سپس متن دو رسالة ابن کمونه همراه با فصول مطرح در آن آمده است که عبارتند از: رساله‌ای با عنوان "ازلیه النفس و بقائها" که به زبان عربی به رشته تحریر درآمده و به شرح و بسط برهان اختراعی ابن کمونه بر ازلیت و ابدلیت نفس می‌پردازد. این رساله خود دربردارنده دو مقاله است که هریک دارای سرآغازی جداگانه است. مقاله اول در اثبات ابدیت نفس، دارای 10 فصل و مقاله دوم در اثبات ازلیت و قدم نفس و اینکه نفس نه مزاج است و نه متولد از مزاج دارای 11 فصل.

رساله دوم با عنوان "ابدیه النفس و قدمها و بساطتها" دربردارنده بخش‌هایی از مقاله اول رساله اول است که فقراتی از چند فصل در آن تلفیق شده است. ابن کمونه این رساله را نیز برای اثبات بقاء نفس با بعضی براهین اختراعی خویش نگاشته و در اثناء آن به مناسبت، برهان خود را بر قدیم بودن نفس هم حکایت کرده است. بنا بر ارائه شواهد متنی از سوی مصحح، ابن کمونه در این رساله به دو مقاله مزبور نظر داشته است.

کد خبر 534498